Epigrammata
Martial
Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.
- Non te cucullis adseret caput tectum,
- Lectica nec te tuta pelle veloque,
- Nec vindicabit sella saepius clusa:
- Rimas per omnis basiator intrabit.
- Non consulatus ipse, non tribunatus
- Senive fasces, nec superba clamosi
- Lictoris abiget virga basiatorem:
- Sedeas in alto tu licet tribunali
- Et e curuli iura gentibus reddas,
- Ascendet illa basiator atque illa.
- Febricitantem basiabit et flentem,
- Dabit oscitanti basium natantique,
- Dabit et cacanti. Remedium mali solum est,
- Facias amicum basiare quem nolis.
- De cathedra quotiens surgis—iam saepe notavi—
- Pedicant miserae, Lesbia, te tunicae.
- Quas cum conata es dextra, conata sinistra
- Vellere, cum lacrimis eximis et gemitu:
- Sic constringuntur gemina Symplegade culi
- Et nimias intrant cyaneasque natis.
- Emendare cupis vitium deforme? docebo:
- Lesbia, nec surgas censeo, nec sedeas.
- Habere amicam nolo, Flacce, subtilem,
- Cuius lacertos anuli mei cingant,
- Quae clune nudo radat et genu pungat,
- Cui serra lumbis, cuspis eminet culo.
- Sed idem amicam nolo mille librarum.
- Carnarius sum, pinguiarius non sum.
- Thaida tam tenuem potuisti, Flacce, videre?
- Tu, puto, quod non est, Flacce, videre potes.
- Non est mentitus, qui te mihi dixit habere
- Formosam carnem, Lydia, non faciem.
- Est ita, si taceas et si tam muta recumbas,
- Quam silet in cera vultus et in tabula.
- Sed quotiens loqueris, carnem quoque, Lydia, perdis,
- Et sua plus nulli, quam tibi, lingua nocet.
- Audiat aedilis ne te videatque caveto:
- Portentum est, quotiens coepit imago loqui.
- Tanta tibi est animi probitas orisque, Safroni,
- Ut mirer fieri te potuisse patrem.
- Uxor, vade foras, aut moribus utere nostris:
- Non sum ego nec Curius nec Numa nec Tatius.
- Me iucunda iuvant tractae per pocula noctes:
- Tu properas pota surgere tristis aqua.
- Tu tenebris gaudes: me ludere teste lucerna
- Et iuvat admissa rumpere luce latus.
- Fascia te tunicaeque obscuraque pallia celant:
- At mihi nulla satis nuda puella iacet.
- Basia me capiunt blandas imitata columbas:
- Tu mihi das, aviae qualia mane soles.
- Nec motu dignaris opus nec voce iuvare
- Nec digitis, tamquam tura merumque pares:
- Masturbabantur Phrygii post ostia servi,
- Hectoreo quotiens sederat uxor equo,