Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Baias superbae blanda dona Naturae,
  2. Ut mille laudem, Flacce, versibus Baias,
  3. Laudabo digne non satis tamen Baias.
  4. Sed Martialem malo, Flacce, quam Baias.
  5. Optare utrumque pariter, inprobi votum est.
  6. Quod si deorum munere hoc tibi detur,
  7. Quid gaudiorum est Martialis et Baiae!
  1. Cum sene communem vexat spado Dindymus Aeglen,
  2. Et iacet in medio sicca puella toro.
  3. Viribus hic, operi non est hic utilis annis:
  4. Ergo sine effectu prurit utrique labor.
  5. Supplex illa rogat pro se miserisque duobus,
  6. Hunc iuvenem facias, hunc, Cytherea, virum.
  1. A Sinuessanis conviva Philostratus undis
  2. Conductum repetens nocte iubente larem
  3. Paene imitatus obi=t saevis Elpenora fatis,
  4. Praeceps per longos dum ruit usque gradus.
  5. Non esset, Nymphae, tam magna pericula passus,
  6. Si potius vestras ille bibisset aquas.
  1. Nemo habitat gratis nisi dives et orbus apud te.
  2. Nemo domum pluris, Sosibiane, locat.
  1. Qui nondum Stygias descendere quaerit ad umbras,
  2. Tonsorem fugiat, si sapit, Antiochum.
  3. Alba minus saevis lacerantur bracchia cultris,
  4. Cum furit ad Phrygios enthea turba modos;
  5. Mitior inplicitas Alcon secat enterocelas
  6. Fractaque fabrili dedolat ossa manu.
  7. Tondeat hic inopes Cynicos et Stoica menta
  8. Collaque pulverea nudet equina iuba.
  9. Hic miserum Scythica sub rupe Promethea radat,
  10. Carnificem duro pectore poscet avem;
  11. Ad matrem fugiet Pentheus, ad Maenadas Orpheus,
  12. Antiochi tantum barbara tela sonent.
  13. Haec quaecumque meo numeratis stigmata mento,
  14. In vetuli pyctae qualia fronte sedent,
  15. Non iracundis fecit gravis unguibus uxor:
  16. Antiochi ferrum est et scelerata manus.
  17. Unus de cunctis animalibus hircus habet cor:
  18. Barbatus vivit, ne ferat Antiochum.
  1. Sidere percussa est subito tibi, Zoile, lingua,
  2. Dum lingis. Certe, Zoile, nunc futues.
  1. Leniat ut fauces medicus, quas aspera vexat
  2. Adsidue tussis, Parthenopaee, tibi,
  3. Mella dari nucleosque iubet dulcesque placentas
  4. Et quidquid pueros non sinit esse truces.
  5. At tu non cessas totis tussire diebus.
  6. Non est haec tussis, Parthenopaee, gula est.
  1. Dives eras quondam: sed tunc pedico fuisti,
  2. Et tibi nulla diu femina nota fuit.
  3. Nunc sectaris anus. O quantum cogit egestas!
  4. Illa fututorem te, Charideme, facit.
  1. Multis iam, Lupe, posse se diebus
  2. Pedicare negat Charisianus.
  3. Causam cum modo quaererent sodales,
  4. Ventrem dixit habere se solutum.
  1. Intactas quare mittis mihi, Polla, coronas?
  2. A te vexatas malo tenere rosas.
  1. Carmina nulla probas molli quae limite currunt,
  2. Sed quae per salebras altaque saxa cadunt,
  3. Et tibi Maeonio res carmine maior habetur
  4. 'Lucili columella hic situ Metrophanes;'
  5. Attonitusque legis 'terrai+ frugiferai+,'
  6. Accius et quidquid Pacuviusque vomunt.
  7. Vis imiter veteres, Chrestille, tuosque poetas?
  8. Dispeream, ni scis, mentula quid sapiat.
  1. Aeolidos Canace iacet hoc tumulata sepulchro,
  2. Ultima cui parvae septima venit hiems.
  3. A scelus, a facinus! properas qui flere, viator,
  4. Non licet hic vitae de brevitate queri:
  5. Tristius est leto leti genus: horrida vultus
  6. Abstulit et tenero sedit in ore lues,
  7. Ipsaque crudeles ederunt oscula morbi,
  8. Nec data sunt nigris tota labella rogis.
  9. Si tam praecipiti fuerant ventura volatu,
  10. Debuerant alia fata venire via.
  11. Sed mors vocis iter properavit cludere blandae,
  12. Ne posset duras flectere lingua deas.
  1. Mentitur qui te vitiosum, Zoile, dicit.
  2. Non vitiosus homo es, Zoile, sed vitium.
  1. Pierios vatis Theodori flamma penates
  2. Abstulit. Hoc Musis et tibi, Phoebe, placet?
  3. O scelus, o magnum facinus crimenque deorum,
  4. Non arsit pariter quod domus et dominus!
  1. Quod nimium lives nostris et ubique libellis
  2. Detrahis, ignosco: verpe poeta, sapis.
  3. Hoc quoque non curo, quod cum mea carmina carpas,
  4. Conpilas: et sic, verpe poeta, sapis.
  5. Illud me cruciat, Solymis quod natus in ipsis
  6. Pedicas puerum, verpe poeta, meum.
  7. Ecce negas iurasque mihi per templa Tonantis.
  8. Non credo: iura, verpe, per Anchialum.
  1. Incideris quotiens in basia fellatorum,
  2. In solium puta te mergere, Flacce, caput.
  1. Marcia, non Rhenus, salit hic, Germane: quid obstas
  2. Et puerum prohibes divitis imbre lacus?
  3. Barbare, non debet, submoto cive, ministro
  4. Captivam victrix unda levare sitim.
  1. Una nocte quater possum: sed quattuor annis
  2. Si possum, peream, te Telesilla semel.
  1. Effugere non est, Flacce, basiatores.
  2. Instant, morantur, persecuntur, occurrunt,
  3. Et hinc et illinc, usquequaque, quacumque.
  4. Non ulcus acre pusulaeve lucentes,
  5. Nec triste mentum sordidique lichenes,
  6. Nec labra pingui delibuta cerato,
  7. Nec congelati gutta proderit nasi.
  8. Et aestuantem basiant et algentem,
  9. Et nuptiale basium reservantem.
  10. Non te cucullis adseret caput tectum,
  11. Lectica nec te tuta pelle veloque,
  12. Nec vindicabit sella saepius clusa:
  13. Rimas per omnis basiator intrabit.
  14. Non consulatus ipse, non tribunatus
  15. Senive fasces, nec superba clamosi
  16. Lictoris abiget virga basiatorem:
  17. Sedeas in alto tu licet tribunali
  18. Et e curuli iura gentibus reddas,
  19. Ascendet illa basiator atque illa.
  20. Febricitantem basiabit et flentem,
  21. Dabit oscitanti basium natantique,
  22. Dabit et cacanti. Remedium mali solum est,
  23. Facias amicum basiare quem nolis.
  1. De cathedra quotiens surgis—iam saepe notavi—
  2. Pedicant miserae, Lesbia, te tunicae.
  3. Quas cum conata es dextra, conata sinistra
  4. Vellere, cum lacrimis eximis et gemitu:
  5. Sic constringuntur gemina Symplegade culi
  6. Et nimias intrant cyaneasque natis.
  7. Emendare cupis vitium deforme? docebo:
  8. Lesbia, nec surgas censeo, nec sedeas.
  1. Habere amicam nolo, Flacce, subtilem,
  2. Cuius lacertos anuli mei cingant,
  3. Quae clune nudo radat et genu pungat,
  4. Cui serra lumbis, cuspis eminet culo.
  5. Sed idem amicam nolo mille librarum.
  6. Carnarius sum, pinguiarius non sum.
  1. Thaida tam tenuem potuisti, Flacce, videre?
  2. Tu, puto, quod non est, Flacce, videre potes.
  1. Non est mentitus, qui te mihi dixit habere
  2. Formosam carnem, Lydia, non faciem.
  3. Est ita, si taceas et si tam muta recumbas,
  4. Quam silet in cera vultus et in tabula.
  5. Sed quotiens loqueris, carnem quoque, Lydia, perdis,
  6. Et sua plus nulli, quam tibi, lingua nocet.
  7. Audiat aedilis ne te videatque caveto:
  8. Portentum est, quotiens coepit imago loqui.
  1. Tanta tibi est animi probitas orisque, Safroni,
  2. Ut mirer fieri te potuisse patrem.
  1. Uxor, vade foras, aut moribus utere nostris:
  2. Non sum ego nec Curius nec Numa nec Tatius.
  3. Me iucunda iuvant tractae per pocula noctes:
  4. Tu properas pota surgere tristis aqua.
  5. Tu tenebris gaudes: me ludere teste lucerna
  6. Et iuvat admissa rumpere luce latus.
  7. Fascia te tunicaeque obscuraque pallia celant:
  8. At mihi nulla satis nuda puella iacet.
  9. Basia me capiunt blandas imitata columbas:
  10. Tu mihi das, aviae qualia mane soles.
  11. Nec motu dignaris opus nec voce iuvare
  12. Nec digitis, tamquam tura merumque pares:
  13. Masturbabantur Phrygii post ostia servi,
  14. Hectoreo quotiens sederat uxor equo,
  15. Et quamvis Ithaco stertente pudica solebat
  16. Illic Penelope semper habere manum.
  17. Pedicare negas: dabat hoc Cornelia Graccho,
  18. Iulia Pompeio, Porcia, Brute, tibi;
  19. Dulcia Dardanio nondum miscente ministro
  20. Pocula Iuno fuit pro Ganymede Iovi.
  21. Si te delectat gravitas, Lucretia toto
  22. Sis licet usque die: Lai+da nocte volo.
  1. Mittebas libram, quadrantem, Garrice, mittis.
  2. Saltem semissem, Garrice, solve mihi.
  1. Vibi Maxime, si vacas havere,
  2. Hoc tantum lege: namque et occupatus
  3. Et non es nimium laboriosus.
  4. Transis hos quoque quattuor? sapisti.
  1. Explicitum nobis usque ad sua cornua librum
  2. Et quasi perlectum, Septiciane, refers.
  3. Omnia legisti. Credo, scio, gaudeo, verum est.
  4. Perlegi libros sic ego quinque tuos.
  1. Quamvis tam longo possis satur esse libello,
  2. Lector, adhuc a me disticha pauca petis.
  3. Sed Lupus usuram puerique diaria poscunt.
  4. Lector, solve. Taces dissimulasque? Vale.
  1. Valerius Martialis Prisco suo S.
  2. Scio me patrocinium debere contumacissimae trienni
  3. desidiae; quo absolvenda non esset inter illas quoque
  4. urbicas occupationes, quibus facilius consequimur, ut
  5. molesti potius, quam ut officiosi esse videamur; nedum
  6. in hac provinciali solitudine, ubi nisi etiam intemperan-
  7. ter studemus, et sine solacio et sine excusatione se-
  8. cessimus. Accipe ergo rationem. In qua hoc maximum
  9. et primum est, quod civitatis aures, quibus adsueveram,
  10. quaero et videor mihi in alieno foro litigare; si quid
  11. est enim, quod in libellis meis placeat, dictavit auditor:
  12. illam iudiciorum subtilitatem, illud materiarum inge-
  13. nium, bibliothecas, theatra, convictus, in quibus studere
  14. se voluptates non sentiunt, ad summam omnium illa,