Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Silius optatae succurrere censuit umbrae,
  2. Silius et vatem, non minor ipse, colit.
  1. Tanta est quae Titio columna pendet,
  2. Quantam Lampsaciae colunt puellae.
  3. Hic nullo comitante nec molesto
  4. Thermis grandibus et suis lavatur.
  5. Anguste Titius tamen lavatur.
  1. Cenabis belle, Iuli Cerialis, apud me;
  2. Condicio est melior si tibi nulla, veni.
  3. Octavam poteris servare; lavabimur una:
  4. Scis, quam sint Stephani balnea iuncta mihi.
  5. Prima tibi dabitur ventri lactuca movendo
  6. Utilis, et porris fila resecta suis,
  7. Mox vetus et tenui maior cordyla lacerto,
  8. Sed quam cum rutae frondibus ova tegant;
  9. Altera non deerunt tenui versata favilla,
  10. Et Velabrensi massa coacta foco,
  11. Et quae Picenum senserunt frigus olivae.
  12. Haec satis in gustu. Cetera nosse cupis?
  13. Mentiar, ut venias: pisces, conchylia, sumen
  14. Et chortis saturas atque paludis aves,
  15. Quae nec Stella solet rara nisi ponere cena.
  16. Plus ego polliceor: nil recitabo tibi,
  17. Ipse tuos nobis relegas licet usque Gigantas,
  18. Rura vel aeterno proxima Vergilio.
  1. Claudia caeruleis cum sit Rufina Britannis
  2. Edita, quam Latiae pectora gentis habet!
  3. Quale decus formae! Romanam credere matres
  4. Italides possunt, Atthides esse suam.
  5. Di bene, quod sancto peperit fecunda marito,
  6. Quod sperat generos quodque puella nurus.
  7. Sic placeat superis, ut coniuge gaudeat uno
  8. Et semper natis gaudeat illa tribus.
  1. Unguenta et casias et olentem funera murram
  2. Turaque de medio semicremata rogo
  3. Et quae de Stygio rapuisti cinnama lecto,
  4. Inprobe, de turpi, Zoile, redde sinu.
  5. A pedibus didicere manus peccare protervae.
  6. Non miror furem, qui fugitivus eras.
  1. Hortatur fieri quod te Lupus, Urbice, patrem,
  2. Ne credas; nihil est, quod minus ille velit.
  3. Ars est captandi quod nolis velle videri;
  4. Ne facias optat, quod rogat ut facias.
  5. Dicat praegnantem tua se Cosconia tantum:
  6. Pallidior fiet iam pariente Lupus.
  7. At tu consilio videaris ut usus amici,
  8. Sic morere, ut factum te putet esse patrem.
  1. Quod nimium mortem, Chaeremon Stoice, laudas,
  2. Vis animum mirer suspiciamque tuum?
  3. Hanc tibi virtutem fracta facit urceus ansa,
  4. Et tristis nullo qui tepet igne focus,
  5. Et teges et cimex et nudi sponda grabati,
  6. Et brevis atque eadem nocte dieque toga.
  7. O quam magnus homo es, qui faece rubentis aceti
  8. Et stipula et nigro pane carere potes!
  9. Leuconicis agedum tumeat tibi culcita lanis
  10. Constringatque tuos purpura pexa toros,
  11. Dormiat et tecum, modo qui dum Caecuba miscet
  12. Convivas roseo torserat ore puer:
  13. O quam tu cupies ter vivere Nestoris annos
  14. Et nihil ex ulla perdere luce voles!
  15. Rebus in angustis facile est contemnere vitam:
  16. Fortiter ille facit, qui miser esse potest.
  1. Miraris, docto quod carmina mitto Severo,
  2. Ad cenam cum te, docte Severe, vocem?
  3. Iuppiter ambrosia satur est et nectare vivit;
  4. Nos tamen exta Iovi cruda merumque damus.
  5. Omnia cum tibi sint dono concessa deorum,
  6. Si quod habes non vis, ergo quid accipies?
  1. Cum me velle vides tentumque, Telesphore, sentis,