Epigrammata
Martial
Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.
- Sucida palliolo vellera quinque petit.
- At mea me libram foliati poscat amica,
- Aut virides gemmas sardonychasve pares,
- Nec nisi prima velit de Tusco Serica vico,
- Aut centum aureolos sic velut aera roget.
- Nunc tu velle putas haec me donare puellae?
- Nolo, sed his ut sit digna puella volo.
- Invasit medici Nasica phreneticus Eucti
- Et percidit Hylan. Hic, puto, sanus erat.
- Languida cum vetula tractare virilia dextra
- Coepisti, iugulor pollice, Phylli, tuo:
- Nam cum me murem, cum me tua lumina dicis,
- Horis me refici vix puto posse decem.
- Blanditias nescis: 'dabo' dic 'tibi milia centum
- Et dabo Setini iugera culta soli;
- Accipe vina, domum, pueros, chrysendeta, mensas.'
- Nil opus est digitis: sic mihi, Phylli, frica.
- Os male causidicis et dicis olere poetis.
- Sed fellatori, Zoile, peius olet.
- Atreus Caecilius cucurbitarum
- Sic illas quasi filios Thyestae
- In partes lacerat secatque mille.
- Gustu protinus has edes in ipso,
- Has prima feret alterave cena,
- Has cena tibi tertia reponet,
- Hinc seras epidipnidas parabit.
- Hinc pistor fatuas facit placentas,
- Hinc et multiplices struit tabellas
- Et notas caryotidas theatris.
- Hinc exit varium coco minutal,
- Ut lentem positam fabamque credas;
- Boletos imitatur et botellos,
- Et caudam cybii brevesque maenas.
- Hinc cellarius experitur artes,
- Ut condat vario vafer sapore
- In rutae folium Capelliana.
- Sic inplet gabatas paropsidesque
- Et leves scutulas cavasque lances.
- Hoc lautum vocat, hoc putat venustum,
- Unum ponere ferculis tot assem.
- Nec toga nec focus est nec tritus cimice lectus
- Nec tibi de bibula sarta palude teges,
- Nec puer aut senior, nulla est ancilla nec infans,
- Nec sera nec clavis nec canis atque calix.
- Tu tamen adfectas, Nestor, dici atque videri
- Pauper, et in populo quaeris habere locum.
- Mentiris vanoque tibi blandiris honore.
- Non est paupertas, Nestor, habere nihil.
- Saepius ad palmam prasinus post fata Neronis
- Pervenit et victor praemia plura refert.
- I nunc, livor edax, dic te cessisse Neroni:
- Vicit nimirum non Nero, sed prasinus
- Aedes emit Aper, sed quas nec noctua vellet
- Esse suas: adeo nigra vetusque casa est.
- Vicinos illi nitidus Maro possidet hortos.
- Cenabit belle, non habitabit Aper.
- Ignotos mihi cum voces trecentos,
- Quare non veniam vocatus ad te,
- Miraris quererisque litigasque.
- Solus ceno, Fabulle, non libenter.
- Gaius hanc lucem gemma mihi Iulius alba
- Signat, io, votis redditus, ecce, meis:
- Desperasse iuvat veluti iam rupta sororum
- Fila; minus gaudent qui timuere nihil.
- Hypne, quid expectas, piger? inmortale Falernum
- Funde, senem poscunt talia vota cadum:
- Quincunces et sex cyathos besemque bibamus,
- Gaius ut fiat Iulius et Proculus.
- Zoile, quid tota gemmam praecingere libra
- Te iuvat et miserum perdere sardonycha?
- Anulus iste tuis fuerat modo cruribus aptus:
- Non eadem digitis pondera conveniunt.
- Mulio viginti veni=t modo milibus, Aule.
- Miraris pretium tam grave? surdus erat.
- Cunarum fueras motor, Charideme, mearum
- Et pueri custos adsiduusque comes.
- Iam mihi nigrescunt tonsa sudaria barba
- Et queritur labris puncta puella meis;
- Sed tibi non crevi: te noster vilicus horret,
- Te dispensator, te domus ipsa pavet.
- Ludere nec nobis, nec tu permittis amare;
- Nil mihi vis et vis cuncta licere tibi.
- Corripis, observas, quereris, suspiria ducis,
- Et vix a ferulis temperat ira tua.
- Si Tyrios sumpsi cultus unxive capillos,
- Exclamas 'Numquam fecerat ista pater';
- Et numeras nostros adstricta fronte trientes,
- Tamquam de cella sit cadus ille tua.
- Desine; non possum libertum ferre Catonem.
- Esse virum iam me dicet amica tibi.
- Formosam Glyceran amat Lupercus
- Et solus tenet imperatque solus.
- Quam toto sibi mense non fututam
- Cum tristis quereretur et roganti
- Causam reddere vellet Aeliano,
- Respondit, Glycerae dolere dentes.
- Indulget pecori nimium dum pastor Amyntas
- Et gaudet fama luxuriaque gregis,
- Cedentes oneri ramos silvamque fluentem
- Vicit, concussas ipse secutus opes.
- Triste nemus dirae vetuit superesse rapinae
- Damnavitque rogis noxia ligna pater.