Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Nubere Sila mihi nulla non lege parata est;
  2. Sed Silam nulla ducere lege volo.
  3. Cum tamen instaret, 'deciens mihi dotis in auro
  4. Sponsa dabis' dixi; 'quid minus esse potest?
  5. Nec futuam quamvis prima te nocte maritus,
  6. Communis tecum nec mihi lectus erit;
  7. Complectarque meam, nec tu prohibebis, amicam,
  8. Ancillam mittes et mihi iussa tuam.
  9. Te spectante dabit nobis lasciva minister
  10. Basia, sive meus sive erit ille tuus.
  11. Ad cenam venies, sed sic divisa recumbes,
  12. Ut non tangantur pallia nostra tuis.
  13. Oscula rara dabis nobis et non dabis ultro,
  14. Nec quasi nupta dabis, sed quasi mater anus.
  15. Si potes ista pati, si nil perferre recusas,
  16. Invenies qui te ducere, Sila, velit.'
  1. Dum te prosequor et domum reduco,
  2. Aurem dum tibi praesto garrienti,
  3. Et quidquid loqueris facisque laudo,
  4. Quot versus poterant, Labulle, nasci!
  5. Hoc damnum tibi non videtur esse,
  6. Si quod Roma legit, requirit hospes,
  7. Non deridet eques, tenet senator,
  8. Laudat causidicus, poeta carpit,
  9. Propter te perit? hoc Labulle, verum est?
  10. Hoc quisquam ferat? ut tibi tuorum
  11. Sit maior numerus togatulorum,
  12. Librorum mihi sit minor meorum?
  13. Triginta prope iam diebus una est
  14. Nobis pagina vix peracta. Sic fit,
  15. Cum cenare domi poeta non vult.
  1. Illa salax nimium nec paucis nota puellis
  2. Stare Lino desi=t mentula. Lingua, cave.
  1. O mihi grata quies, o blanda, Telesphore, cura,
  2. Qualis in amplexu non fuit ante meo:
  3. Basia da nobis vetulo, puer, uda Falerno,
  4. Pocula da labris facta minora tuis.
  5. Addideris super haec Veneris si gaudia vera,
  6. Esse negem melius cum Ganymede Iovi.
  1. Ferreus es, si stare potest tibi mentula, Flacce,
  2. Cum te sex cyathos orat amica gari,
  3. Vel duo frusta rogat cybii tenuemve lacertum,
  4. Nec dignam toto se botryone putat;
  5. Cui portat gaudens ancilla paropside rubra
  6. Hallecem, sed quam protinus illa voret;
  7. Aut cum perfricuit frontem posuitque pudorem,
  8. Sucida palliolo vellera quinque petit.
  9. At mea me libram foliati poscat amica,
  10. Aut virides gemmas sardonychasve pares,
  11. Nec nisi prima velit de Tusco Serica vico,
  12. Aut centum aureolos sic velut aera roget.
  13. Nunc tu velle putas haec me donare puellae?
  14. Nolo, sed his ut sit digna puella volo.
  1. Invasit medici Nasica phreneticus Eucti
  2. Et percidit Hylan. Hic, puto, sanus erat.
  1. Languida cum vetula tractare virilia dextra
  2. Coepisti, iugulor pollice, Phylli, tuo:
  3. Nam cum me murem, cum me tua lumina dicis,
  4. Horis me refici vix puto posse decem.
  5. Blanditias nescis: 'dabo' dic 'tibi milia centum
  6. Et dabo Setini iugera culta soli;
  7. Accipe vina, domum, pueros, chrysendeta, mensas.'
  8. Nil opus est digitis: sic mihi, Phylli, frica.
  1. Os male causidicis et dicis olere poetis.
  2. Sed fellatori, Zoile, peius olet.
  1. Atreus Caecilius cucurbitarum
  2. Sic illas quasi filios Thyestae
  3. In partes lacerat secatque mille.
  4. Gustu protinus has edes in ipso,
  5. Has prima feret alterave cena,