Epigrammata
Martial
Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.
- Et Tartesiaca concrepat aera manu.
- O quotiens rigida pulsabis pallia vena,
- Sis gravior Curio Fabricioque licet!
- Tu quoque nequitias nostri lususque libelli
- Uda, puella, leges, sis Patavina licet.
- Erubuit posuitque meum Lucretia librum,
- Sed coram Bruto; Brute, recede: leget.
- Non omnis nostri nocturna est pagina libri:
- Invenies et quod mane, Sabine, legas.
- Donasti, Lupe, rus sub urbe nobis;
- Sed rus est mihi maius in fenestra.
- Rus hoc dicere, rus potes vocare?
- In quo ruta facit nemus Dianae,
- Argutae tegit ala quod cicadae,
- Quod formica die comedit uno,
- Clusae cui folium rosae corona est;
- In quo non magis invenitur herba,
- Quam Cosmi folium piperve crudum;
- In quo nec cucumis iacere rectus
- Nec serpens habitare tota possit.
- Urucam male pascit hortus unam,
- Consumpto moritur culex salicto,
- Et talpa est mihi fossor atque arator.
- Non boletus hiare, non mariscae
- Ridere aut violae patere possunt.
- Finis mus populatur et colono
- Tamquam sus Calydonius timetur,
- Et sublata volantis ungue Procnes
- In nido seges est hirundinino;
- Et cum stet sine falce mentulaque,
- Non est dimidio locus Priapo.
- Vix implet cocleam peracta messis,
- Et mustum nuce condimus picata.
- Errasti, Lupe, littera sed una:
- Nam quo tempore praedium dedisti,
- Mallem tu mihi prandium dedisses.
- Quaeris, cur nolim te ducere, Galla? Diserta es.
- Saepe soloecismum mentula nostra facit.
- Caesaris Augusti lascivos, livide, versus
- Sex lege, qui tristis verba latina legis:
- 'Quod futuit Glaphyran Antonius, hanc mihi poenam
- Fulvia constituit, se quoque uti futuam.
- Fulviam ego ut futuam? quid si me Manius oret
- Pedicem, faciam? non puto, si sapiam.
- "Aut futue, aut pugnemus" ait. Quid, quod mihi vita
- Carior est ipsa mentula? Signa canant!'
- Absolvis lepidos nimirum, Auguste, libellos,
- Qui scis Romana simplicitate loqui.
- Lydia tam laxa est, equitis quam culus aheni,
- Quam celer arguto qui sonat aere trochus,
- Quam rota transmisso totiens inpacta petauro,
- Quam vetus a crassa calceus udus aqua,
- Quam quae rara vagos expectant retia turdos,
- Quam Pompeiano vela negata noto,
- Quam quae de pthisico lapsa est armilla cinaedo,
- Culcita Leuconico quam viduata suo,
- Quam veteres bracae Brittonis pauperis, et quam
- Turpe Ravennatis guttur onocrotali.
- Hanc in piscina dicor futuisse marina.
- Nescio; piscinam me futuisse puto.
- Mollia quod nivei duro teris ore Galaesi
- Basia, quod nudo cum Ganymede iaces,
- (Quis negat?) hoc nimium est. Sed sit satis; inguina saltem
- Parce fututrici sollicitare manu.
- Levibus in pueris plus haec, quam mentula, peccat,
- Et faciunt digiti praecipitantque virum:
- Inde tragus celeresque pili mirandaque matri
- Barba, nec in clara balnea luce placent.
- Divisit natura marem: pars una puellis,
- Una viris genita est. Utere parte tua.