Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Sed quotiens loqueris, carnem quoque, Lydia, perdis,
  2. Et sua plus nulli, quam tibi, lingua nocet.
  3. Audiat aedilis ne te videatque caveto:
  4. Portentum est, quotiens coepit imago loqui.
  1. Tanta tibi est animi probitas orisque, Safroni,
  2. Ut mirer fieri te potuisse patrem.
  1. Uxor, vade foras, aut moribus utere nostris:
  2. Non sum ego nec Curius nec Numa nec Tatius.
  3. Me iucunda iuvant tractae per pocula noctes:
  4. Tu properas pota surgere tristis aqua.
  5. Tu tenebris gaudes: me ludere teste lucerna
  6. Et iuvat admissa rumpere luce latus.
  7. Fascia te tunicaeque obscuraque pallia celant:
  8. At mihi nulla satis nuda puella iacet.
  9. Basia me capiunt blandas imitata columbas:
  10. Tu mihi das, aviae qualia mane soles.
  11. Nec motu dignaris opus nec voce iuvare
  12. Nec digitis, tamquam tura merumque pares:
  13. Masturbabantur Phrygii post ostia servi,
  14. Hectoreo quotiens sederat uxor equo,
  15. Et quamvis Ithaco stertente pudica solebat
  16. Illic Penelope semper habere manum.
  17. Pedicare negas: dabat hoc Cornelia Graccho,
  18. Iulia Pompeio, Porcia, Brute, tibi;
  19. Dulcia Dardanio nondum miscente ministro
  20. Pocula Iuno fuit pro Ganymede Iovi.
  21. Si te delectat gravitas, Lucretia toto
  22. Sis licet usque die: Lai+da nocte volo.
  1. Mittebas libram, quadrantem, Garrice, mittis.
  2. Saltem semissem, Garrice, solve mihi.
  1. Vibi Maxime, si vacas havere,
  2. Hoc tantum lege: namque et occupatus
  3. Et non es nimium laboriosus.
  4. Transis hos quoque quattuor? sapisti.
  1. Explicitum nobis usque ad sua cornua librum
  2. Et quasi perlectum, Septiciane, refers.
  3. Omnia legisti. Credo, scio, gaudeo, verum est.
  4. Perlegi libros sic ego quinque tuos.
  1. Quamvis tam longo possis satur esse libello,
  2. Lector, adhuc a me disticha pauca petis.
  3. Sed Lupus usuram puerique diaria poscunt.
  4. Lector, solve. Taces dissimulasque? Vale.
  1. Valerius Martialis Prisco suo S.
  2. Scio me patrocinium debere contumacissimae trienni
  3. desidiae; quo absolvenda non esset inter illas quoque
  4. urbicas occupationes, quibus facilius consequimur, ut
  5. molesti potius, quam ut officiosi esse videamur; nedum
  6. in hac provinciali solitudine, ubi nisi etiam intemperan-
  7. ter studemus, et sine solacio et sine excusatione se-
  8. cessimus. Accipe ergo rationem. In qua hoc maximum
  9. et primum est, quod civitatis aures, quibus adsueveram,
  10. quaero et videor mihi in alieno foro litigare; si quid
  11. est enim, quod in libellis meis placeat, dictavit auditor:
  12. illam iudiciorum subtilitatem, illud materiarum inge-
  13. nium, bibliothecas, theatra, convictus, in quibus studere
  14. se voluptates non sentiunt, ad summam omnium illa,
  15. quae delicati reliquimus, desideramus quasi destituti.
  16. Accedit his municipalium robigo dentium et iudici loco
  17. livor, et unus aut alter mali, in pusillo loco multi;
  18. adversus quod difficile est habere cotidie bonum sto-
  19. machum: ne mireris igitur abiecta ab indignante quae
  20. a gestiente fieri solebant. Ne quid tamen et advenienti
  21. tibi ab urbe et exigenti negarem—cui non refero
  22. gratiam, si tantum ea praesto quae possum—, im-
  23. peravi mihi, quod indulgere consueram, et studui pau-
  24. cissimis diebus, ut familiarissimas mihi aures tuas ex-
  25. ciperem adventoria sua. Tu velim ista, quae tantum apud
  26. te non periclitantur, diligenter aestimare et excutere non
  27. graveris; et, quod tibi difficillimum est, de nugis nostris
  28. iudices nitore seposito, ne Romam, si ita decreveris, non