Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Frangat Idumaeas tristis Victoria palmas,
  2. Plange, Favor, saeva pectora nuda manu;
  3. Mutet Honor cultus, et iniquis munera flammis
  4. Mitte coronatas, Gloria maesta, comas.
  5. Heu facinus! prima fraudatus, Scorpe, iuventa
  6. Occidis et nigros tam cito iungis equos.
  7. Curribus illa tuis semper properata brevisque
  8. Cur fuit et vitae tam prope meta tuae?
  1. Sidera iam Tyrius Phrixei respicit agni
  2. Taurus, et alternum Castora fugit hiems;
  3. Ridet ager, vestitur humus, vestitur et arbor,
  4. Ismarium paelex Attica plorat Ityn.
  5. Quos, Faustine, dies, qualem tibi Roma Ravennam
  6. Abstulit! o soles, o tunicata quies!
  7. O nemus, o fontes solidumque madentis harenae
  8. Litus et aequoreis splendidus Anxur aquis,
  9. Et non unius spectator lectulus undae,
  10. Qui videt hinc puppes fluminis, inde maris!
  11. Sed nec Marcelli Pompeianumque, nec illic
  12. Sunt triplices thermae, nec fora iuncta quater,
  13. Nec Capitolini summum penetrale Tonantis,
  14. Quaeque nitent caelo proxima templa suo.
  15. Dicere te lassum quotiens ego credo Quirino:
  16. 'Quae tua sunt, tibi habe: quae mea, redde mihi.'
  1. Thelyn viderat in toga spadonem,
  2. Damnatam Numa dixit esse moecham.
  1. Ille ego sum Scorpus, clamosi gloria Circi,
  2. Plausus, Roma, tui deliciaeque breves,
  3. Invida quem Lachesis raptum trieteride nona,
  4. Dum numerat palmas, credidit esse senem.
  1. Mensas, Ole, bonas ponis, sed ponis opertas.
  2. Ridiculum est: possum sic ego habere bonas.
  1. Arrectum quotiens Marulla penem
  2. Pensavit digitis diuque mensa est,
  3. Libras, scripula sextulasque dicit;
  4. Idem post opus et suas palaestras
  5. Loro cum similis iacet remisso,
  6. Quanto sit levior Marulla dicit.