Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Et durum iugules mero dolorem.
  2. Quid parcis tibi, Rufe? dormiendum est.
  1. Saepe mihi dicis, Luci carissime Iuli,
  2. 'Scribe aliquid magnum: desidiosus homo es.'
  3. Otia da nobis, sed qualia fecerat olim
  4. Maecenas Flacco Vergilioque suo:
  5. Condere victuras temptem per saecula curas
  6. Et nomen flammis eripuisse meum.
  7. In steriles nolunt campos iuga ferre iuvenci:
  8. Pingue solum lassat, sed iuvat ipse labor.
  1. Est tibi—sitque precor multos crescatque per annos—
  2. Pulchra quidem, verum transtiberina domus:
  3. At mea Vipsanas spectant cenacula laurus,
  4. Factus in hac ego sum iam regione senex.
  5. Migrandum est, ut mane domi te, Galle, salutem:
  6. Est tanti, vel si longius illa foret.
  7. Sed tibi non multum est, unum si praesto togatum:
  8. Multum est hunc unum si mihi, Galle, nego.
  9. Ipse salutabo decuma te saepius hora:
  10. Mane tibi pro me dicet havere liber.
  1. Issa est passere nequior Catulli,
  2. Issa est purior osculo columbae,
  3. Issa est blandior omnibus puellis,
  4. Issa est carior Indicis lapillis,
  5. Issa est deliciae catella Publi.
  6. Hanc tu, si queritur, loqui putabis;
  7. Sentit tristitiamque gaudiumque.
  8. Collo nixa cubat capitque somnos,
  9. Ut suspiria nulla sentiantur;
  10. Et desiderio coacta ventris
  11. Gutta pallia non fefellit ulla,
  12. Sed blando pede suscitat toroque
  13. Deponi monet et rogat levari.
  14. Castae tantus inest pudor catellae,
  15. Ignorat Venerem; nec invenimus
  16. Dignum tam tenera virum puella.
  17. Hanc ne lux rapiat suprema totam,
  18. Picta Publius exprimit tabella,
  19. In qua tam similem videbis Issam,
  20. Ut sit tam similis sibi nec ipsa.
  21. Issam denique pone cum tabella:
  22. Aut utramque putabis esse veram,
  23. Aut utramque putabis esse pictam.
  1. Scribere me quereris, Velox, epigrammata longa.
  2. Ipse nihil scribis: tu breviora facis.
  1. Cum tibi sit sophiae par fama et cura deorum,
  2. Ingenio pietas nec minor ipsa suo:
  3. Ignorat meritis dare munera, qui tibi librum
  4. Et qui miratur, Regule, tura dari.
  1. Cum te non nossem, dominum regemque vocabam:
  2. Nunc bene te novi: iam mihi Priscus eris.
  1. Quaecumque lusi iuvenis et puer quondam
  2. Apinasque nostras, quas nec ipse iam novi,
  3. Male conlocare si bonas voles horas
  4. Et invidebis otio tuo, lector,
  5. A Valeriano Pollio petes Quinto,
  6. Per quem perire non licet meis nugis.
  1. Hos tibi vicinos, Faustine, Telesphorus hortos
  2. Faenius et breve rus udaque prata tenet.
  3. Condidit hic natae cineres nomenque sacravit
  4. Quod legis Antullae, dignior ipse legi.
  5. Ad Stygias aequum fuerat pater isset ut umbras:
  6. Quod quia non licuit, vivat, ut ossa colat.
  1. Quaedam me cupit—invide, Procille!—
  2. Loto candidior puella cycno,
  3. Argento, nive, lilio, ligustro.
  4. Sed quandam volo nocte nigriorem,
  5. Formica, pice, graculo, cicada.
  6. Iam suspendia saeva cogitabas:
  7. Si novi bene te, Procille, vives.
  1. Hoc nemus aeterno cinerum sacravit honori
  2. Faenius et culti iugera pulchra soli.
  3. Hoc tegitur cito rapta suis Antulla sepulchro,
  4. Hoc erit Antullae mixtus uterque parens.
  5. Si cupit hunc aliquis, moneo, ne speret agellum:
  6. Perpetuo dominis serviet iste suis.
  1. Occurris quotiens, Luperce, nobis,
  2. 'Vis mittam puerum' subinde dicis,
  3. 'Cui tradas epigrammaton libellum,
  4. Lectum quem tibi protinus remittam?'
  5. Non est quod puerum, Luperce, vexes.
  6. Longum est, si velit ad Pirum venire,