Saturae

Juvenal

Juvenal. Juvenal and Persius. Ramsay, G. G., editor. London, New York: William Heinemann, G. P. Putnam's Sons, 1918.

  1. quorum animas et farre suo custodit et aere.
  2. ‘Utile consilium modo, sed commune, dedisti,
  3. nunc mihi quid suades post damnum temporis et spes
  4. deceptas? festinat enim decurrere velox
  5. flosculus angustae miseraeque brevissima vitae
  6. portio; dum bibimus, dum serta unguenta puellas
  7. poscimus, obrepit non intellecta senectus.’
  8. Ne trepida, numquam pathicus tibi derit amicus
  9. stantibus et salvis his collibus: undique ad illos
  10. convenient et carpentis et navibus omnes
  11. qui digito scalpunt uno caput, altera maior
  12. spes superest; tu tantum erucis inprime dentem.
  13. gratus eris; tu tantum erucis inprime dentem.[*](Ψ omits. After line 134, P has this line, being mainly a repetition of that line. Housman conjectures an omission of five words, and reads the lines thus: altera maior spes superest; turbae, properat quae crescere, molli gratus eris, tu tantum erucis imprime dentom.)
  14. ‘Haec exempla para felicibus, at mea Clotho
  15. et Lachesis gaudent, si pascitur inguine venter,
  16. o parvi nostrique Lares, quos ture minuto
  17. aut farre et tenui soleo exorare corona,
  18. quando ego figam aliquid, quo sit mihi tuta senectus
  19. a tegete et baculo? viginti milia faenus
  20. pigneribus positis, argenti vascula puri,