Saturae

Juvenal

Juvenal. Juvenal and Persius. Ramsay, G. G., editor. London, New York: William Heinemann, G. P. Putnam's Sons, 1918.

  1. et metues ne tu sic[*](sic H. Junius: si P: sis Ψ.) Creticus aut Camerinus.
  2. His ego quem monui? tecum est mihi sermo, Rubelli
  3. Blande, tumes alto Drusorum stemmate, tamquam
  4. feceris ipse aliquid propter quod nobilis esses,
  5. ut te conciperet quae sanguine fulget Iuli,
  6. non quae ventoso conducta sub aggere texit,
  7. vos humiles, inquis, ‘volgi pars ultima nostri,
  8. quorum nemo queat patriam monstrare parentis;
  9. ast ego Cecropides.’ vivas et originis huius
  10. gaudia longa feras, tamen ima plebe Quiritem
  11. facundum invenies: solet hic defendere causas
  12. nobilis indocti; veniet de plebe togata
  13. qui iuris nodos et legum aenigmata solvat;
  14. hinc[*](hinc conj. by Weidner and confirmed by GU: PΨ have hic.) petit Euphraten iuvenis domitique Batavi
  15. custodes aquilas, armis industrius. at tu
  16. nil nisi Cecropides, truncoque simillimus Hermae:
  17. nullo quippe alio vineis discrimine quam quod
  18. illi marmoreum caput est, tua vivit imago.
  19. Dic mihi, Teucrorum proles: animalia muta
  20. quis generosa putet nisi fortia? nempe volucrem