Saturae

Juvenal

Juvenal. Juvenal and Persius. Ramsay, G. G., editor. London, New York: William Heinemann, G. P. Putnam's Sons, 1918.

  1. Gracchorum, si cum magnis virtutibus adfers
  2. grande supercilium et numeras in dote triumphos,
  3. tolle tuum, precor, Hannibalem victumque Syphacem
  4. in castris et cum tota Carthagine migra.
  5. ‘Parce, precor, Paean, et tu, dea, pone sagittas;
  6. nil pueri faciunt, ipsam configite matrem,’
  7. Amphion clamat; sed Paean contrahit arcum,
  8. extulit ergo greges natorum ipsumque parentem,
  9. dum sibi nobilior Latonae gente videtur
  10. atque eadem scrofa Niobe fecundior alba.
  11. quae tanti gravitas, quae forma, ut se tibi semper
  12. imputet? huius enim rari summique voluptas
  13. nulla boni, quotiens animo corrupta superbo
  14. plus aloes quam mellis habet, quis deditus autem
  15. usque adeo est, ut non illam quam laudibus effert
  16. horreat inque diem septenis oderit horis?
  17. Quaedam parva quidem, sed non toleranda maritis,
  18. nam quid rancidius, quam quod se non putat ulla
  19. formosam nisi quae de Tusca Graecula facta est,
  20. de Sulmonensi mera Cecropis? omnia Graece,