Noctes Atticae

Gellius, Aulus

Gellius, Aulus. The Attic Nights of Aulus Gellius. Rolfe, John C., editor. Cambridge, Mass.; London: Harvard University Press; William Heinemann, 1927 (printing).

Neque non obsoleta quoque et maculantia ex sordidiore vulgi usu ponit, quale est in Staminariis:

  1. Tóllet bona fide vos Orcus in catómum.

Et elutriare lintea et lavandaria dicit, quae ad lavandum sint data, et:

  1. coicior (inquit) in fullónicam,
et:
  1. Quid próperas? ecquid praecurris, caldónia? [*](caldonia, MSS.; Caldonia, Hosius; Calidoniam, Ribbeck.)

Item in Restione talabarriunculos dicit, quos vulgus talabarriones,

item in Compitalibus:

  1. malas malaxavi,

item in Cacomnemone:

  1. Hic est (inquit)
  2. Í gurdus, quem ego me abhinc menses duos ex África
  3. Vénientem excepísse tibi narrávi,
item in mimo,

qui inscribitur , [*](Natalicius, Fleckeisen; nata, L. (1. X) ΠΧ; nata, Z1; Natalia or Natta, Bothe.) cippum dicit et obbam et camellam et pittacium et capitium:

  1. Induis (inquit) cápitium tunicaé pittacium.

Praeterea in Anna Peranna gubernium pro gubernatore et planum pro sycophanta et nanum pro pumilione dicit; quamquam planum pro sycophanta M. quoque Cicero in oratione scriptum reliquit, quam Pro Cluentio dixit.

Atque item, in mimo qui Saturnalia inscriptus est, botulum pro farcimine appellat et hominem levennam pro levi.

Item in cocionem pervulgate dicit, quem veteres arillatorem dixerunt. Verba Laberi haec sunt:

  1. Duas uxores? hercle hoc plus negóti est, inquit cócio;
  2. Séx aediles viderat.

Sed enim, in mimo quem inscripsit Alexandream, eodem quidem quo vulgus, sed probe Latineque usus est Graeco vocabulo; emplastrum enim dixit οὐθετέρως, non genere feminino, ut isti novicii semidocti.