Epitome Rerum Romanorum

[*]()Quam ubi Caesar restitui iussit in regnum, statim ab isdem percussoribus Pompei obsessus in regia quamvis exigua manu ingentis exercitus molem mira virtute sustinuit.

Ac primum proximorum aedificiorum atque navalium [*]()incendio infestorum hostium tela summovit, mox in paenin-sulam Pharon subitus evasit; inde depulsus in maria mira felicitate ad proximam classem enatavit, relicto [*](ultionem clarissimi viri manibus quaerente Fortuna: ultionem quaemanibus clarissimi viri omnibus quaerente fortunae B. ) [*](et post forma sed. et ante odium add. dubitanter Rossbachius. ) [*](Pompeii caedem: pompeium regem B: pompeio aedem N: pompeii cedem L. ) [*](idem om. B. ) [*]( fuisset occasio: ruisset hoccasio B. ) [*]( atque navalium om. B. )

Tunc receptus a classicis suis, undique simul hostes adortus de inbelli ac perfida gente iusta generi manibus dedit. Quippe et Theodotus magister auctorque totius belli, et ne virilia quidem portenta, Pothinus atque Ganymedes diversa per mare et terras fuga morte consumpti. Regis ipsius corpus obrutum limo repertum est in aureae loricae honore.

In Asia quoque novus rerum motus a Ponto, plane [*]()quasi de industria captante fortuna hunc Mithridatico regno exitum, ut a Pompeio pater, a Caesare filius vinceretur.

Rex Pharnaces magis discordiae nostrae fiducia quam suae virtutis infesto in Cappadociam agmine ruebat.

Sed hunc Caesar adgressus uno et, ut sic dixerim, non toto proelio obtrivit, more fulminis, quod uno eodemque momento venit, percussit, abscessit. Nec vana [*]()de se praedicatio est Caesaris, ante hostem victum esse quam visum.

Sic cum exteris; at in Africa cum civibus multo atrocius quam in Pharsalia. Hic reliquias partium naufragarum quidam fugae aestus expulerat; nec reliquias diceres, sed integrum bellum.

Sparsae [*](plane om. B.) [*](vana: una B. )

Nihil ergo inter Pharsaliam et Thapson, nisi quod amplior; eoque acrior Caesareanorum impetus fuit, indignantium post Pompeium crevisse bellum; denique, quod alias numquam, ante imperium ducis sua sponte signa cecinerunt.

Strages [*]()a Iuba coepit, cuius elephanti bellorum rudes et nuperi [*]()a silva consternati subito clangore lituorum in suos sese circumegere. Statim exercitus in fugam, nec duces fortiores [*]()quam ut effugerent. Non inconspicua tamen mors omnium.

Iam Scipio nave fugiebat; sed adsecutis hostibus gladium per viscera exegit et, ubi esset quodam requirenti, respondit hoc ipsum, Bene se habet imperator. Iuba cum se recepisset in regiam, magnifice epulatus est postero die cum Petreio fugae comite superque mensas et pocula interficiendum se ei praebuit.

Ille et regi suffecit et sibi, cum interim semesi in medio cibi et parentalia fercula [*](sonabant: sonabat B: sanabant L. ) [*](et primum ante strages add. B. ) [*](nuperi Heinsius: nuper codd. ) [*](fortiores scripsi: fortius codd. )

regio [*]()simul Romanoque sanguine madebant. Cato non interfuit bello. Positis apud Bagradam castris Vticam veluti altera Africae claustra servabat. Sed accepta partium clade nihil cunctatus, [*]()ut sapiente dignum erat, mortem sibi etiam laetus accivit.

Nam postquam filium comitesque ab amplexu dimisit, in noctem lecto ad lucernam Platonis libro, qui in-mortalitatem animae docet, paulum quieti dedit;

tunc circa primam vigiliam stricto gladio revelatum pectus semel iterumque percussit. Ausi post hoc virum medici violare fomentis. Ille passus, dum abscederent, rescidit plagas secutaque vi sanguinis moribundas manus in ipso volnere reliquit, quod ipse bis fecerat.