Priapeia

Priaepia

Poeta Latini minores, ed. Aemilius Baehrens, Leipzig, Teubner, 1879

  1. et quod nos culum, κουλεόν ille uocat.
  2. Μερδαλέον certe si res non munda uocatur,
  3. et pediconum mentula merdalea est.
  4. Qui, nisi Taenario placuisset Troica cunno
  5. mentula, quod caneret, non habuisset opus.
  6. mentula Tantalidae bene si non mota fuisset,
  7. nil, senior Chryses quod quereretur, erat.
  8. haec eadem socium tenera spoliauit amica,
  9. quaeque erat Aeacidae, maluit esse suam.
  10. ille Pelethroniam cecinit miserabile carmen
  11. ad citharam, cithara tensior ipse sua.
  12. nobilis hinc nata nempe incipit Ilias ira:
  13. principium sacri carminis fuit.
  14. altera materia est error fallentis Ulixei;
  15. si uerum quaeras, hunc quoque mouit amor.
  16. hic legitur radix, de qua flos aureus exit,
  17. quam cum μῶλυ uocat, mentula μῶλυ fuit.
  18. hic legimus Circen Atlantiademque Calypson
  19. grandia Dulichii uasa petisse uiri.
  20. huius et Alcinoi mirata est filia membrum