Argonautica
Valerius Flaccus, Gaius
Valerius Flaccus. C. Valeri Flacci Setini Balbi Argonauticon Libri Octo. Kramer, Otto, editor. Leipzig: Teubner, 1913.
- tristius an miseris superest mare? linquite, terrae,
- spem pelagi[*](pelagi S, pelagis V ) sacrosque iterum seponite fluctus.'
- haec iterant segni flentes occumbere leto.
- magnanimus spectat pharetras et inutile robur
- Amphitryoniades; miscent suprema paventes
- verba alii iunguntque manus atque ora fatigant
- aspectu in misero toti,[*](toti Beck, tota V, in C hic ordo tota in misero) cum protinus alnus
- solvitur et vasto puppis mare sorbet hiatu.
- illam huc atque illuc nunc torquens verberat Eurus,[*](eurus X 2 >ut vid., M, euros V )
- nunc stridens Zephyris aufert Notus; undique fervent
- aequora, cum subitus trifida Neptunus in hasta
- caeruleum fundo caput extulit. 'hanc mihi Pallas
- et soror hanc' inquit 'mulcens mea pectora fletu
- abstulerint; veniant Phariae Tyriaeque carinae
- permissumque putent. quotiens mox rapta videbo
- vela Notis plenasque malis clamoribus undas.
- non meus Orion aut saevus Pliade Taurus
- mortis causa novae. miseris tu gentibus, Argo,[*](argo X 2 N, ergo V )
- fata paras, nec iam[*](iam T, tam V ) merito tibi, Tiphy, quietum
- ulla parens volet Elysium manesque piorum.'