Argonautica
Valerius Flaccus, Gaius
Valerius Flaccus. C. Valeri Flacci Setini Balbi Argonauticon Libri Octo. Kramer, Otto, editor. Leipzig: Teubner, 1913.
- haccine nos animae faciles rate nubila contra
- mittimur? in solum nunc saeviet Aesona pontus?
- non iuvenem in casus eademnque pericula Acastum[*](Non V 1, Nam V 2 | acastum XMV 2, castum V )
- abripiam? invisae Pelias freta tuta carinae
- optet et exoret nostris cum matribus undas.'
- Talia cunctanti[*](cunctanti Ald., conanti V ) laevum Iovis armiger aethra
- advenit et validis fixam erigit[*](erigit ON, er git X, ergit QII, rapit X et P in marg., git V et perspicue M, uegit V 2, gerit M 2 C ) unguibus agnam.
- at procul e stabulis trepidi clamore sequuntur
- pastores fremitusque canum; citus occupat auras
- raptor et Aegaei super effugit alta profundi.
- accipit augurium Aesonides laetusque superbi
- tecta petit Peliae. Drior huic tum regia proles
- advolat amplexus fraternaque pectora iungens.
- ductor ait: 'non degeneres, ut reris, Acaste,
- venimus ad questus: socium te iungere coeptis
- est animus; neque enim Telamon aut Canthus[*](canthus et MN, candus et S (V olim, ut vestigia docent), candidus V 2 in ras. scripsisse spondeo ) et Idas
- Tyndareusque puer mihi vellere dignior Helles.
- o quantum terrae, quantum cognoscere caeli
- permissum est, pelagus quantos aperimus in usus.
- nunc forsan grave reris opus; sed laeta recurret
p.7