Silvae

Statius, P. Papinius (Publius Papinius)

Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.

  1. vincit in ardentem, liceat, moritura [*]() maritum?
  2. maior et his forsan superos et Tartara pulsem [*]()
  3. invidia: externis etiam miserabile visu
  4. funus eat.[*]() sed nec modo se Natura dolenti
  5. nec [*]() Pietas in iusta [*]() dedit; mihi limine primo
  6. fatorum et viridi, genitor, ceu raptus ab aevo
  7. Tartara dura subis. nec enim Marathonia virgo
  8. parcius exstinctum saevorum crimine agrestum
  9. fleverit Icarium, Phrygia quam turre cadentem
  10. Astyanacta parens, laqueo quin illa supremo
  11. [*](ibi me Heinsius: tibi M. )[*](moritura M: modo itura Schrader, ruitura Heinsius. )[*](maior et his pulsem Krohn: aliis M: at his Baehrens: ais Vollmer: ab his Phillimore, who reads pulset. )[*](invidia: . . eat. edd.: invidia? eat? Phillimore. )[*](nec M: sed Phillimore, bracketing nec modo to dedit. )[*](in iusta Boxhorn: iniusta edd. his father is as one untimely dead, and that therefore this bitterness is added to the grief felt by natural affection; Erigone is an example of the same thing. She bewailed her )
  12. inclusit gemitus: at te post funera magni
  13. Hectoris Haemonio pudor est servisse marito.
  14. Non ego, quas fati certus sibi morte canora
  15. inferias praemittit olor nec rupe quod atra
  16. Tyrrhenae volucres nautis praedulce minantur,