Silvae
Statius, P. Papinius (Publius Papinius)
Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.
- invidet et velis adnubilat aura secundis,
- carpitur eximium Fato Priscilla decorem;
- qualiter alta comam silvarum gloria pinus
- seu Iovis igne malo seu iam radice soluta
- deficit et nulli spoliata remurmurat aurae,
- quid probitas aut casta fides, quid numina prosunt
- culta deum? furvae miseram circum undique leti
- vallavere plagae, tenduntur dura sororum
- licia et exacti superest pars ultima fili. [*](pulverea b. nube M: pulvereum Baehrens: in nube edd. )
- nil famuli coetus, nil ars operosa medentum
- auxiliata malis: comites tamen undique ficto
- spem simulant vultu, flentem notat illa maritum,
- ille modo infernae nequiquam flumina Lethes
- incorrupta rogat, nunc anxius omnibus aris
- inlacrimat signatque fores et pectore terget
- limina; nunc magni vocat exorabile numen
- Caesaris, heu durus fati tenor! estne quod illi
- non liceat? quantae poterant mortalibus annis
- accessisse morae, si tu, pater, omne teneres
- arbitrium? caeco gemeret Mors elusa barathro
- longius et vacuae posuissent stamina Parcae.
- Iamque cadunt vultus oculisque novissimus error
- obtunsaeque aures, nisi cum vox sola mariti
- noscitur; illum unum media de morte reversa
- mens videt, illum aegris circumdat fortiter ulnis
- immotas obversa genas, nec sole supremo
- lumina, sed dulci mavult satiare marito.
- tum sic unanimum moriens solatur amantem:
- ‘pars animae victura meae, cui linquere possim
- o utinam, quos dura mihi rapit Atropos, annos:
- parce, precor, lacrimis, saevo ne concute planctu
- pectora, nec crucia fugientem coniugis umbram.
- linquo equidem thalamos, salvo tamen ordine mortis,[*]()
- quod prior: exegi longa potiora senecta
- tempora; vidi omni pridem te flore nitentem,
- vidi altae propius propiusque accedere dextrae,
- non in te fatis, non iam caelestibus ullis [*](mortis s: mostis M: mestos Pol. (marg. note in Ex. Cors.): noctis Ed. Prin.: maestos Phillimore. )
- arbitrium: mecum ista fero. tu limite coepto
- tende libens sacrumque latus geniumque potentem
- inrequietus ama, nunc, quod cupis ipse iuberi,
- da Capitolinis aeternum sedibus aurum,
- quo niteat sacri centeno pondere vultus
- Caesaris et propriae signet cultricis amorem
- sic ego nec Furias nec deteriora videbo
- Tartara et Elysias felix admittar in oras.’
- haec dicit labens sociosque amplectitur artus
- haerentemque animam non tristis in ora mariti
- transtulit et cara pressit sua lumina dextra.
- At iuvenis magno flammatus pectora luctu
- nunc implet saevo viduos clamore penates,
- nunc ferrum laxare cupit, nunc ardua tendit
- in loca—vix retinent comites—. nunc ore ligato
- incubat amissae mersumque in corde dolorem
- saevus agit, qualis conspecta coniuge segnis [*]()
- Odrysius vates positis ad Strymona plectris
- obstupuit tristemque rogum sine carmine flevit,
- ille etiam erecte [*]() rupisset tempora vitae.
- ne tu Tartareum chaos incomitata subires,
- sed prohibet mens fida ducis mirandaque sacris
- imperiis et maior amor.Quis carmine digno
- exsequias et dona malae feralia pompae
- perlegat? omne illic stipatum examine longo
- ver Arabum Cilicumque fluit floresque Sabaei
- Indorumque arsura seges praereptaque templis [*](conspecta coniuge segnis M: conspecto coniugis igni Barth. )[*](erecte M: certe s: fractae Imhof. )
- tura Palaestinis, simul Hebraeique liquores
- Coryciaeque comae Cinyreaque germina: et altis
- ipsa toris Serum Tyrioque umbrata recumbit
- tegmine, sed toto spectatur in agmine coniunx
- solus;. in hunc magnae flectuntur lumina Romae
- ceu iuvenes natos suprema ad busta ferentem:
- is dolor in vultu, tantum crinesque genaeque
- noctis habent, illam tranquillo fine solutam
- felicemque vocant, lacrimas fudere marito.
- Est locus, ante urbem qua primum nascitur ingens
- Appia quaque Italo gemitus Almone Cybebe
- ponit et Idaeos iam non reminiscitur amnes,
- hic te Sidonio velatam molliter ostro
- eximius coniunx—nec enim fumantia busta
- clamoremque rogi potuit perferre—beato
- composuit. Priscilla, toro. nil longior aetas
- carpere, nil aevi poterunt vitiare labores
- siccatam [*]() membris: tantas venerabile marmor
- spirat opes. mox in varias mutata novaris
- effigies: hoc aere Ceres, hoc lucida Gnosis,
- illo Maia tholo,[*]() Venus hoc non improba saxo.
- accipiunt vultus haud indignata decoros
- numina: circumstant famuli consuetaque turba
- obsequiis, tunc rite tori mensaeque parantur [*](siccatam s: sic catum M: sic cautum Phillimore. )[*](tholo M: polo. loco edd: luto Baehrens. it, his eyes with grief. of Cybele, the Magna Mater, on March 27 th in the river Almo, a small tributary of the Tiber. )
- assiduae. domus ista, domus! quis triste sepulcrum
- dixerit? hae merito visa pietate mariti
- protinus exclames: ‘est hic, agnoseo, minister
- illius, aeternae modo qui sacraria genti
- condidit inque alio posuit sua sidera caelo.’
- sic, ubi magna novum Phario de litore puppis
- solvit iter iamque innumeros utrimque rudentes
- lataque veliferi porrexit brachia mali
- invasitque vias, it [*]() eodem angusta phaselos
- aequore et immensi partem sibi vindieat austri.
- Quid nunc immodicos, iuvenum lectissime, fletus
- corde foves longumque vetas exire dolorem?
- nempe times, ne Cerbereos Priscilla tremescat
- latratus? tacet ille piis! ne tardior adsit
- navita proturbetque vadis? vehit ille merentes
- protinus et manes placidus locat hospite cumba,
- praeterea, si quando pio laudata marito
- umbra venit, iubet ire faces Proserpina laetas
- egressasque sacris veteres heroidas antris
- lumine purpureo tristes laxare tenebras
- sertaque et Elysios animae praesternere flores,
- sic manes Priscilla subit; ibi supplice dextra
- pro te Fata rogat, reges tibi tristis Averni
- placat, ut expletis humani finibus aevi
- paeantem terras dominum iuvenemque relinquas
- ipse senex! certae iurant in vota sorores. [*](it Gevart: in M. )
- Rura meus Tyrrhena petit saltusque Tagetis
- Crispinus; nec longa mora est aut avia tellus,
- sed mea secreto velluntur pectora morsu,
- udaque turgentes impellunt lumina guttas,