Silvae
Statius, P. Papinius (Publius Papinius)
Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.
- dum te pulverea bellorum nube [*]() videret
- Caesarei prope fulmen equi divinaque tela
- vibrantem et magnae sparsum sudoribus hastae.
- Hactenus alma chelys. tempus nunc ponere frondes,
- Phoebe, tuas maestaque comam damnare cupresso.
- quisnam impacata consanguinitate ligavit
- Fortunam Invidiamque deus? quis iussit iniquas
- aeternum bellare deas? nullamne notabit
- illa domum, torvo quam non haec lumine Agat
- protinus et saeva proturbet gaudia dextra?
- florebant hilares inconcussique penates:
- nil maestum, quid enim, quamvis infida levisque,
- Caesare tam dextro posset Fortuna timeri?
- invenere viam liventia Fata, piumque
- intravit vis saeva larem, sic plena maligno
- adflantur vineta noto. sic alta senescit
- imbre seges nimio, rapidae sic obvia puppi
- invidet et velis adnubilat aura secundis,
- carpitur eximium Fato Priscilla decorem;
- qualiter alta comam silvarum gloria pinus
- seu Iovis igne malo seu iam radice soluta
- deficit et nulli spoliata remurmurat aurae,
- quid probitas aut casta fides, quid numina prosunt
- culta deum? furvae miseram circum undique leti
- vallavere plagae, tenduntur dura sororum
- licia et exacti superest pars ultima fili. [*](pulverea b. nube M: pulvereum Baehrens: in nube edd. )
- nil famuli coetus, nil ars operosa medentum
- auxiliata malis: comites tamen undique ficto
- spem simulant vultu, flentem notat illa maritum,
- ille modo infernae nequiquam flumina Lethes
- incorrupta rogat, nunc anxius omnibus aris
- inlacrimat signatque fores et pectore terget
- limina; nunc magni vocat exorabile numen
- Caesaris, heu durus fati tenor! estne quod illi
- non liceat? quantae poterant mortalibus annis
- accessisse morae, si tu, pater, omne teneres
- arbitrium? caeco gemeret Mors elusa barathro
- longius et vacuae posuissent stamina Parcae.
- Iamque cadunt vultus oculisque novissimus error
- obtunsaeque aures, nisi cum vox sola mariti
- noscitur; illum unum media de morte reversa
- mens videt, illum aegris circumdat fortiter ulnis
- immotas obversa genas, nec sole supremo
- lumina, sed dulci mavult satiare marito.
- tum sic unanimum moriens solatur amantem:
- ‘pars animae victura meae, cui linquere possim
- o utinam, quos dura mihi rapit Atropos, annos:
- parce, precor, lacrimis, saevo ne concute planctu
- pectora, nec crucia fugientem coniugis umbram.
- linquo equidem thalamos, salvo tamen ordine mortis,[*]()
- quod prior: exegi longa potiora senecta