Silvae

Statius, P. Papinius (Publius Papinius)

Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.

  1. pronior ipse etiam gaudebat cedere frater.
  2. Quas tibi devoti iuvenes pro patre renato,
  3. summe ducum, grates, aut quae pia vota rependunt!
    4. [*](celso honorem Krohn: celso honore M: celse honori Salinasius. Jews that culminated in the destruction of Jerusalem by Titus. were privileges of the Equestrian order. )
  4. tu—seu tarda situ rebusque exhausta senectus
  5. erravit seu blanda diu Fortuna regressum
  6. maluit—attonitum et venturi fulminis ictus
  7. horrentem tonitru tantum lenique procella
  8. contentus monuisse senem; cumque horrida supra
  9. aequora curarum socius procul Itala rura
  10. linqueret, hic molles Campani litoris oras
  11. et Diomedeas concedere iussus in arces
  12. atque hospes, non exsul, erat. nec longa moratus
  13. Romuleum reseras iterum, Germanice, limen
  14. maerentemque foves inclinatosque penates
  15. erigis. haud mirum, ductor placidissime, quando
  16. haec est quae victis parcentia foedera Cattis
  17. quaeque suum Dacis donat clementia montem,
  18. quae modo Marcomanos post horrida bella vagosque
  19. Sauromatas Latio non est dignata triumpho.
  20. Iamque in fine dies et inexorabile pensum