Silvae

Statius, P. Papinius (Publius Papinius)

Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.

  1. pando, domus, non umquam aliis habitastis in antris
  2. ditius. ipsa manus tenuit Cytherea mariti
  3. monstravitque artes: neu vilis flamina caminos
  4. ureret, ipsa faces volucrum succendit Amorum.
  5. non huc admissae Thasos aut undosa Carystos,
  6. maeret onyx longe, queriturque exclusus ophites:
  7. sola nitet flavis Nomadum decisa metallis
  8. purpura, sola cavo Phrygiae quam Synnados antro
  9. ipse cruentavit maculis lucentibus [*]() Attis,
  10. quasque Tyrus [*]() niveas secat et Sidonia rupes,
  11. vix locus Eurotae, viridis cum regula longo
  12. [*](lucentibus M: liventibus Pol., Markland: cf. Apoll. Sid. xxii. 137. )[*](quasque Tyrus Dom.: quoque tiri M: cumque Tyri Vollmer: quasque Tyrus niveas secuit Lafaye: quamque Paros niveam Postgate: quaeque Tyri vincas fucatam (or, fucum et quae) sindona rupes Stater. See also C.R. xx. pp. 38, 39. united herself indissolubly to him. Cebrenis is Oenone. Hylas, ward of Hercules, was drawn by a nymph into the spring where he was getting water. drinking respectively, from the purity of the one and the )
  13. Synnada distinctu variat, non limina cessant,
  14. effulgent camerae, vario fastigia vitro
  15. in species animosque nitent. stupet ipse beatas
  16. circumplexus opes et parcius imperat ignis.
  17. multus ubique dies, radiis ubi culmina totis
  18. perforat atque alio sol improbus uritur aestu.
  19. nil ibi plebeium: nusquam Temesaea notabis
  20. aera. sed argento felix propellitur unda
  21. argentoque cadit labrisque nitentibus instat