Silvae

Statius, P. Papinius (Publius Papinius)

Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.

  1. luna. et in oceanum rivi cecidere minores.
  2. Quae tibi sollicitus persolvit praemia morum
  3. Urbis amor! quae tum patrumque equitumque notavi
  4. lumina et ignarae plebis lugere potentes?
  5. non labente Numa timuit sic Curia felix
  6. Pompeio nec celsus eques nec femina Bruto.
  7. hoc illud: tristes invitum audire catenas,
  8. parcere verberibus nec qua iubet alta potestas
  9. ire, sed armatas multum sibi demere vires
  10. dignarique manus humiles et verba precantum,
  11. reddere iura foro nec proturbare curules
  12. et ferrum mulcere toga. sic itur in alta
  13. pectora, sic mixto reverentia Adit amori.
  14. ipsa etiam cunctos gravis inclementia fati
  15. terruit et subiti praeceps iuvenile pericli,
  16. nil cunctante malo. non illud culpa senectae
  17. —quippe ea bissenis vixdum orsa excedere lustris—,
  18. sed labor intendens animique in membra vigentis
  19. imperium vigilesque suo pro Caesare curae,
  20. dulce opus. hinc fessos penitus subrepsit in artus
  21. insidiosa quies et pigra oblivio vitae.
  22. Tunc deus. Alpini qui iuxta culmina dorsi
  23. signat Apollineos sancto cognomine lucos,
  24. respicit heu tanti pridem [*]() securus alumni.
  25. praecidensque [*]() moras: ‘nunc mecum, Epidauria proles,
  26. hinc" ait "i [*]() gaudens: datur—aggredienda facultas!—
  27. ingentem recreare virum, teneamus adorti
  28. tendentes [*]() iam fila colos: ne fulminis atri
  29. sit metus: has ultro laudabit Iuppiter artes.
  30. nam neque plebeiam aut dextro sine numine cretam
  31. servo animam, atque adeo breviter, dum tecta subimus.
  32. expediam. genus ipse suis permissaque retro
  33. nobilitas: nec origo latet, sed luce sequente
  34. vincitur et magno gaudet cessisse nepoti.
  35. prima togae virtus illi quoque: clarus et ingens
  36. eloquio; mox innumeris exercita castris
  37. occiduas primasque domos et sole sub omni
  38. permeruit iurata manus nec in otia pacis
  39. permissum laxare animos ferrumque recingi.
  40. hunc Galatea vigens ausa est incessere bello
  41. —me quoque—perque novem timuit Pamphylia messes
  42. Pannoniusque ferox arcuque horrenda fugaci
    43. [*](pridem Dom.: precidem M. )[*](praecidens Housman: progressus M: praegressus s. )[*](ait, i Bursian: alti M. )[*](tendentes Markland: tendatis M. )
  43. Armenia et patiens Latii iam pontis Araxes.
  44. quid geminos fasces magnaeque iterata revolvam
  45. iura Asiae? velit illa quidem ter habere quaterque
  46. hunc sibi. sed revocant fasti maiorque curulis
  47. nec promissa semel. Libyci quid mira tributi
  48. obsequia et missum media de pace triumphum
  49. laudem et opes quantas nec qui mandaverat ausus
  50. exspectare fuit? gaudet Trasimennus et Alpes [*]()
  51. Cannensesque animae; primusque insigne tributum
  52. ipse palam lacera [*]() poscebat Regulus umbra,
  53. non vacat Arctoas acies Rhenumque rebellem
  54. captivaeque preces Veledae et, quae maxima nuper
  55. gloria, depositam Dacis pereuntibus Urbem
  56. pandere, cum tanti lectus rectoris habenas,
  57. Gallice, Fortuna non admirante subisti.
  58. Hunc igitur, si digna loquor, rapiemus iniquo,
  59. nate. Ioui. rogat hoc Latiae pater inclitus urbis