Silvae
Statius, P. Papinius (Publius Papinius)
Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.
- est iuvenis, quem patriciis maioribus ortum
- nobilitas gavisa tulit praesagaque formae
- protinus c nostro posuit cognomina caelo,
- hunc egomet tota quondam—tibi dulce—pharetra
- improbus et densa trepidantem cuspide fixi.
- quamvis Ausoniis multum gener ille petitus
- matribus, edomui victum dominaeque potentis
- ferre iugum et longos iussi sperare per annos,
- ast illam summa leviter—sic namque iubebas—
- lampade parcentes et inerti strinximus arcu.
- ex illo quantos iuvenis premat anxius ignes,
- testis ego attonitus, quantum me nocte dieque
- urgentem ferat, haud ulli vehementior umquam
- incubui, genetrix, iterataque vulnera fodi.
- vidi ego et immiti cupidum decurrere campo
- Hippomenes, nec sic meta pallebat in ipsa;
- vidi et Abydeni iuvenis certantia remis
- bracchia laudavique manus et saepe natanti
- praeluxi: minor ille calor, quo saeva tepebant
- aequora: tu veteres, iuvenis, transgressus amores,
- ipse ego te tantos stupui durasse per aestus
- firmavique animos blandisque madentia plumis
- lumina detersi. quotiens mihi questus Apollo,
- sic vatem maerere suum! iam, mater, amatos
- indulge thalamos, noster comes ille piusque
- signifer; armiferos poterat memorare labores
- claraque facta virum et torrentes sanguine campos,
- sed tibi plectra dedit mitisque incedere vates
- maluit et nostra laurum subtexere myrto.
- hic iuvenum lapsus suaque aut externa revolvit
- vulnera; pro! quanta est Paphii reverentia, mater,
- numinis: hic nostrae deflevit fata columbae.’
- Finierat 1; tenera matris cervice pependit
- blandus et admotis tepefecit pectora pennis,
- illa refert vultu non aspernata rogari:
- ‘grande quidem rarumque viris, quos ipsa probavi.
- Pierius votum iuvenis cupit, hanc ego formae
- egregium mirata decus, cui gloria patrum
- et generis certabat honos, tellure cadentem
- excepi fovique sinu nec colla genasque [*](finierat s: emis erat M. finis erat Pol. defeated in a race. death of a dove (a bird sacred to Venus): the parallel of )
- contere nec pingui crinem deducere amomo
- cessavit mea, nate, manus, mihi dulcis imago
- prosiluit. celsae procul aspice frontis honores
- suggestumque comae. Latias metire quid ultra
- emineat matres: quantum Latonia nymphas
- virgo premit quantumque egomet Nereidas exsto.
- haec et caeruleis mecum consurgere digna
- fluctibus et nostra potuit considere concha;
- et si flammigeras potuisset scandere sedes
- hasque intrare domos, ipsi erraretis, Amores.
- huic quamvis census dederim largita beatos,
- vincit opes animo, querimur iam Seras avaros
- angustum spoliare nemus Clymenaeaque deesse
- germina nec virides satis inlacrimare sorores,
- vellera Sidonio iam pauca rubescere tabo
- raraque longaevis nivibus crystalla gelari.
- huic Hermum fulvoque Tagum decurrere limo,
- —nec satis ad cultus—huic Inda monilia Glaucum
- Proteaque atque omnem Nereida quaerere iussi,