Silvae
Statius, P. Papinius (Publius Papinius)
Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.
- quod nisi me longis placasset Iuno querelis,
- falsus huic pennas et cornua sumeret aethrae
- rector, in hanc vero [*]() cecidisset Iuppiter auro. [*](Daphne, si in Baehrens: dafnes in M, Daphne, sin Phill. )[*](vero M: verso Herzoy, alio, fulvo, pluvio Markland, iterum Burmann. )
- sed dabitur iuveni, cui tu, mea summa potestas,
- nate. cupis, thalami quamvis iuga ferre secundi
- saepe neget maerens, ipsam iam cedere sensi
- inque vicem tepuisse viro.’Sic fata levavit
- sidereos artus thalamique egressa superbum
- limen Amyclaeos ad frena citavit olores.
- iungit Amor laetamque vehens per nubila matrem
- geminato temone sedet, iam Thybridis arces
- Iliaeae: pandit nitidos domus alta penates
- claraque gaudentes plauserunt limina cygni.
- digna deae sedes, nitidis nec sordet ab astris.
- hic Libycus Phrygiusque silex, hic dura Laconum
- saxa virent. hic flexus onyx et concolor alto
- vena mari rupesque nitent. quis purpura saepe
- Oebalis et Tyrii moderator livet aeni.
- pendent innumeris fastigia nixa columnis,
- robora Dalmatico lucent satiata metallo.