Silvae
Statius, P. Papinius (Publius Papinius)
Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.
- Quae superimposito moles geminata colosso
- stat Latium complexa forum? caelone peractum
- fluxit opus? Siculis an conformata caminis
- effigies lassum Steropem Brontemque reliquit?
- an te Palladiae talem, Germanice, nobis
- effinxere manus, qualem modo frena tenentem
- Rhenus et attoniti vidit domus ardua Daci?
- Nunc age Fama prior notum per saecula nomen
- Dardanii miretur equi, cui vertice sacro
- Dindymon et caesis decrevit frondibus Ide:
- hunc neque discissis cepissent Pergama muris
- nec grege permixto pueri innuptaeque puellae
- ipse nec Aeneas nec magnus duceret Hector!
- adde, quod ille nocens saevosque amplexus Achivos,
- hunc mitis commendat eques: iuvat ora tueri
- mixta notis belli placidamque gerentia pacem,
- nec veris maiora putes: par forma decorque,
- par honor, exhaustis Martem non altius armis
- Bistonius portat sonipes magnoque superbit
- pondere nec tardo [*]() raptus prope flumina cursu
- fumat et ingenti propellit Strymona flatu. [*](tardo Mi tanto or -us Pol., tantum Phill. )
- Par operi sedes, hinc obvia limina pandit,
- qui fessus bellis adscitae [*]() munere prolis
- primus iter nostris ostendit in aethera divis;
- discit et e vultu, quantum tu mitior armis,
- qui nec in externos facilis saevire furores
- das Cattis Dacisque iidem, te signa ferente
- et minor in leges gener et Cato Caesaris iret.[*]()
- at laterum passus hinc Iulia tecta tuentur,
- illinc belligeri sublimis regia Pauli,
- terga Pater, blandoque videt Concordia vultu.
- Ipse autem puro celsum caput aere saeptus
- templa superfulges et prospectare videris,
- an nova contemptis surgant Palatia flammis
- pulchrius, an tacita vigilet face Troicus ignis
- atque exploratas iam laudet Vesta ministras.
- dextra vetat pugnas,[*]() laevam Tritonia virgo
- non gravat et sectae praetendens colla Medusae:
- ceu stimulis accendit equum; nec dulcior usquam
- lecta deae sedes nec si, Pater, ipse teneres.
- pectora, quae mundi valeant evolvere curas, [*](adscitae M: adsertae s. )[*](gener et Cato Caesaris iret Scriverius and Housman (see Manilius, p. Levii): iret gener et Cato castris M. )[*](pugnas Pol.: pugnes M. )
- et quis [*]() se totis Temese dedit hausta metallis;
- it tergo demissa chlamys: latus ense quieto
- securum, magnus quanto mucrone minatur
- noctibus hibernis et sidera terret Orion.
- at sonipes habitus animosque imitatus equestres
- aerius attollit vultus cursumque minatur;
- cui rigidis stant colla iubis vivusque per armos
- impetus et tantis calcaribus ilia late
- suffectura patent; vacuae pro caespite terrae
- aerea captivi crinem tegit ungula Rheni.
- hune et Adrasteus visum extimuisset Arion
- et pavet aspiciens Ledaeus ab aede propinqua
- Cyllarus. hic domini numquam mutabit habenas
- perpetuus frenis atque uni serviet astro!
- vix sola sufficiunt insessaque pondere tanto [*]()
- subter anhelat humus; nec ferro aut aere: laborant
- sub genio, teneat quamvis aeterna crepido,
- quae superingesti portaret culmina montis
- caeliferique attrita genu durasset Atlantis.
- Nec longae traxere morae, iuvat ipsa labores
- forma dei praesens operique intenta iuventus
- miratur plus posse manus, strepit ardua pulsu
- machina: continuus septem per culmina Martis [*]()