Naturalis Historia
Pliny, the Elder
Pliny, the Elder, creator; Mayhoff, Karl Friedrich Theodor, 1841-1914, editor
id enim, quod sponte in umidis nascitur, helioselinum vocatur, uno folio nec hirsutum, rursus in siccis hipposelinum, pluribus foliis, simile helioselino. tertium est oreoselinum, cicutae foliis, radice tenui, semine aneti, minutiore tantum. et sativi[*](satiui dG. -iua r. (est autem) satiuis v.) autem differentiae[*](differentia Ev. a. G.) in folio denso, crispo aut rariore et leviore[*](latiore (pro leuiore) coni. Brot. e Theophr.), item caule tenuiore aut crassiore, et caulis aliorum candidus est, aliorum purpureus, aliorum varius.
[*](Th. H. VII 4, 5. (Martial. X 48, 9. III 47, 8). Col. XI 3, 26. X 190–193.) Lactucae Graeci tria fecere genera: unum lati caulis, adeo ut ostiola[*](urtiola E. urceola v. a. B.) olitoria ex iis factitari prodiderint — folium his paulo maius herbaceo et angustissimum, ut[*](ut dv. et r.) alibi consumpto incremento —, alterum rotundi caulis, tertium sessile, quod Laconicum[*](laconium d. -ion v. a. C.) vocant. alii colore[*](colore G. -ris ll. v.) et tempore[*](tempore G. -ris dv. -ri r.) satus genera discrevere; esse enim nigras, quarum semen mense Ianuario seratur, albas, quarum Martio, rubentes, quarum Aprili, et omnium earum plantas post
binos menses differri.[*](Col. XI 3, 26. X 182–188. Th. H. VII 11, 4. Geop. XII 1. Diosc. II 165. 164. Celsus II 32. Geop. XII 13, 2. Pal- lad. II 14, 4. Varro de 1. 1. V 104.) diligentiores plura genera faciunt: purpureas, crispas, Cappadocias[*](cappadocias dTS. -otias E. -ocicas rD. -ocas v.), Graecas, longioris[*](an le- uioris (pro longioris)? cfr. Colum.) has folii caulisque lati, praeterea longi et angusti, intubis similis [*](similes GEv. a. G.). pessimum autem genus cum exprobratione amaritudinis [*](picrida Fv. -idia rS. -icia Q.) appellavere πικρίδα. est etiamnum alia distinctio albae[*](albae Salm. alba Q. atrae ll.v.), quae μηκωνὶς[*](miconis E.μεωνιςQ.) vocatur a copia lactis soporiferi[*](soporifere d. -era Q. sa- porifere DF.), quamquam omnes somnum[*](somnium GdEv. a. Verc.) parere creduntur[*](credantur Qv. a. G. S.). apud antiquos Italiae hoc solum genus earum fuit, et ideo lactucis[*](lactucae v. a. J. -cae iis lactis S.) nomen a lacte[*](a lacte D2QSJ. aiecte (-tae d)D1GFd. adiectae ET. adeptae v. (nomine) dic- tae S.).[*](Geop. XI 13, 2. Hippocrat. de diaeta II p. 686. Celsus II 27. Col. X 180. Gargil. p. 144, 11.) purpuream maximae radicis[*](radicis dEv. -cibus r. -ces Q.) Caecilianam vocant, rotundam[*](astytida Bodaeus. H. astilida (art- E) ll.αακτυλιεQ. astylida B.) vero ac minima radice, latis foliis ἀστυτίδα quidamque εὐνουχεῖον[*](eunucheon (cumu- E) GdE.εφυνουχειονQ. eunuchion B.), quoniam haec maxime refragetur[*](refragere- tur G. refrigerande (-dae S)QS.) veneri. est[*](ueneri est QS.) quidem natura omnibus refrigeratrix et ideo aestate gratia[*](grata d. -tae v.a.S. grecia E.). stomacho fastidium auferunt cibique adpetentiam faciunt.[*](sanguinem: Gargil. ibid. (cfr. Plin. XX 64). Diosc. II 165.) divus[*](diucius D2.) certe Augustus[*](certe Augu- stus v. certe hac Q. certe D2. certus r.) lactuca conser15 vatus in aegritudine fertur prudentia Musae[*](Musae om.Q.) medici, cum[*](cum DGFEv. indicium dT.) prioris[*](priores DFdv. a. H.) C. Aemili[*](C. Ae- mili C. Fr. Hermnann. cameli DFdTQ. -lii rH. cauerent G. eam ob v.) religio[*](religione GD. -onem v. a. G.) nimia eam negaret[*](nimia eam negaret H. nimiae (minime GdTE) omne caret ll. nimia ei abnegaret. Or Q. nimia eum necaret J. nunc omni caret G. minime com- manducarent v. nimia ei abnegaretur D.), in tantum recepta commendatione, ut servari etiam in alienos menses eas oxymeli[*](oxymelite (om. tum) v.a.S.) tum repertum sit. sanguinem quoque augere creduntur. est etiamnum quae vocatur caprina lactuca , de qua dicemus[*](dicimus GE.) inter medicas, et ecce[*](et ecce GFdTv. ecce Lugd. et eae D1. et heae D2. et haec D.) cum[*](20,58) maxime coepit inrepere sativis admodum probata quae Cilicia vocatur, folio Cappadociae[*](cappadociae GfEv. -cice dT. -cicae DFD. -cae G.), ni crispum latiusque esset.[*](Col. XI 3, 27. cfr. XII 9.) Neque ex eodem genere possint[*](pos- sint DFdE. -sit G. possunt Qv.) dici neque ex alio intubi, hiemis hi[*](hi (ii S) patientiores ego. pat- GH (cum P). inpat- rv. -ior Q.cfr. § 126 init. C F W Müller p. 15. 16.) patientiores virusque praeferentes, sed[*](dist. U 406.) caule non minus grati. seruntur ab aequinoctio[*](ab aequinoctio D2SD. om. rv.) verno, plantae eorum ultimo vere transferuntur. est et erraticum intubum, quod in Aegypto[*](aegyptio G.) cichorium vocant, de quo plura alias.
[*](20, 73 21,88)Inventum omnes thyrsos vel folia lactucarum prorogare urceis conditos et recentes in patinis coquere.[*](Col. XI 3, 27. Pallad. II 14, 1.) seruntur lactucae anno toto laetis et irriguis[*](irriguis dv. cfr. Pallad. II 14, 1. riguis r G.) stercoratisque, binis mensibus inter semen plantamque et maturitatem. legitimum tamen a bruma semen iacere[*](semen iacere D2dEv. semen tacere D1F. sementare G.), plantam favonio transferre aut semen favonio, plantam aequinoctio verno. albae maxime hiemem tolerant.[*](Th. H. VII 5, 1. 1, 8. (Verg. Geo. IV 120). Col. XI 3, 25. Pallad. II 14, 1. 2.) umore omnia hortensia gaudent[*](dist. v. a. Dal. cfr. Theophr. VII 5, 1.) et stercore, praecipue lactucae et magis intubi. seri etiam radices inlitas fimo interest et repleri ablaqueatas [*](abla- queatas v. -ta ll. G. cfr. Wölfflini Arch. f. lat. Lexicogr. IV 309.) humo[*](an fimo (pro humo)? cfr. XVII 259. 263. Pallad. II 14, 1.). quidam et aliter amplitudinem augent, recisis , cum ad semipedem excreverint[*](excreuerunt ES.), fimoque suillo recent inlitis. candorem vero putant contingere his dumtaxat[*](candorem—dumtaxat om.G.),
quae sint seminis albi, si harena de litore a primo incremento congeratur[*](congregatur G.) in medias atque increscentia folia contra ipsa[*](ipsa ego. -sum d. -so r. -sas v.) religentur.[*](Th. H. VII 4, 4. 5. (Diosc. II 149. Celsus II 22. III 24). Pallad. VII 4.) Beta hortensiorum levissima est. eius quoque a[*](a om.DF.) colore duo genera Graeci faciunt, nigrum et candidius[*](candidium Q.), quod praeferunt—parcissimi seminis—appellantque Siculum , candoris sane discrimine praeferentes et[*](et ll. G. ut v.) lactucam[*](lactucam GdTEv. H. -cas D2. -cae G. lactuca lactuca D1F.). nostri betae genera vernum et autumnale faciunt a temporibus [*](dist. ego.) satus[*](satus H. satuus DFD. satiuis v. satuque dT.). quamquam et lunio seritur[*](seratur dv. a. G.); transfertur[*](transferuntur v.) autumno[*](autumno ego. autem in ll. v.) planta.[*](Pallad. III 24, 10. Diosc. II 149. Celsus II 18. 30. IV 9. cfr. Diphil. ap. Athenaeum IX 11 p. 371b.) hae quoque et oblini fimo radices suas locumque similiter madidum amant. usus his et cum lenti[*](lenti ego. lentis ll. -tibus S. -te v.) ac faba idemque qui oleris, et praecipuus, ut lenitas excitetur acrimonia sinapis. medici nocentiorem[*](nocentiorem EG. innoc- rv.) quam olus[*](quamquam olus DF.) esse[*](dist. C.) iudicavere, quamobrem adpositas non nemini[*](nemini DFdB. memini rv. a. B. Dal.) degustare etiam religio est, ut validis potius in cibo sint. [*](Col. XI 3, 27. Pallad. II 14,2. Geop. XII 15, 1.)gemina iis natura, et oleris et capite ipso exilientis bulbi, species summa in latitudine. ea contingit, ut in lactucis, cum coeperint colorem trahere inposito levi pondere. neque alii hortensiorum latitudo maior; in binos pedes aliquando se pandunt[*](expandunt dT.), multum et soli natura conferente[*](con- ferente D2Fdv. -erent D1. -errent r.), siquidem [*](siquidem D2Fd TD. est (est hae GE) quidem r. hae quidem G. eis et v.) in Circeiensi agro amplissimae proveniunt.[*](Col. XI 3, 17. 42. Diosc. II 149. (Martial. III 47, 9. Athenaeus. l.l. et III 91 p. 120c).) sunt qui betas punico[*](punica ES.) malo florente optine seri existiment,
transferri[*](quinque ll. v.) autem, cum v foliorum esse coeperint. mira differentia, si vera est, candidis alvum[*](aluum (-uom S) elici TS. aluo (saluo E) melici r. aiunt aluo medici Q. solui aluos modice v.) elici, nigris inhiberi , et cum brassica[*](bra- sicarum Q.) corrumpatur in dolio vini[*](uini DGFdQv. cum E.) sapor[*](sapore F2E.), eodem[*](eo- dem DGF1dQSD. cfr. U. 408. odorem F2ES. -re v. malim eūdem, hac praesertim verborum collocatione.) betae foliis[*](foliis EQv. folio rS.) demersis[*](demerso S.) restitui.[*](Cato 157, 1. 2. (Athenaeus IX 9 p. 369f). cfr. Th. H. VII 4, 4 et Plin. XIX 80.) <1> Olus caulesque, quibus nune principatus hortorum, apud Graecos in honore fuisse[*](fuisset et non DF.) non reperio, sed Cato brassicae miras canit laudes, quas in medendi[*](20, 78 sqq.) loco[*](an in medi- cinae loco? cfr. § 169.) reddemus. genera eius facit: extentis[*](facit tria: unam extentis v. a. J.) foliis, caule magno, alteram crispo folio, quam apiacam[*](apiacam S. app- DGFd. apianam Ev. apiacon Cato.) vocant, tertiam minutis caulibus, lenem, teneram minimeque probat.[*](Pallad. III 24, 5. Col. XI 3, 14. 23. (42). 24. (Pallad. X 13, 1). Col. X 129. Pallad. VII 4.) brassica toto anno seritur, quoniam et toto secatur, utilissime tamen[*](quinque ll. v. VI Colum.) ab aequinoctio autumni, transferturque, cum v foliorum est. cymam[*](cymam DFD. -ma rQBrot. -mas v.) a prima satione[*](satione vet. Dal. stat- E. secat- T. sectat- r. sec- tione Qv. a. D.) praestat proximo vere. hic est quidam ipsorum caulium delicatior teneriorque cauliculus , Apici luxuriae et per eum Druso Caesari fastiditus , non sine castigatione Tiberi patris. post cymam ex eadem brassica contingunt aestivi autumnalesque cauliculi, mox hiberni, iterumque cymae, nullo aeque genere multifero , donec fertilitate sua consumatur[*](consummatur GFQ.). altera[*](altera—) satio ab aequinoctio verno est, cuius planta extremo vere plantatur , ne prius[*](prius D2S. plus S.) cyma quam caule pariat[*](pariat D2SS. om. rv.). tertia circa solstitium , ex qua, si umidior locus sit[*](sit ego. est ll. v.), aestate, si siccior[*](si siccior DG. siccior rv.),
autumno plantatur[*](plantator G.). umor fimumque si defuere, maior saporis gratia est; si abundavere, laetior fertilitas. fimun asininum maxime convenit.[*](cfr. Pallad. III 24, 7.)<2> Est haec quoque res inter opera ganeae, quapropter non pigebit verbosius persequi. praecipuus fit caulis sapore ac magnitudine, primum omnium si in repastinato seras, dein si terram fugientes cauliculos sequare[*](sequaris dT. quare G. seces v. a. S.) terra[*](e terra d. a terraque v. a. S.)adtollentesque[*](adtollentesque CFW Mül- ler p. 19. toll- DGFdS. dolentesque E. attollentes v.) se proceritate luxuriosa exaggerando aliam accumules[*](ac- cumules D2(GE?)v. attu- r.) ita, ne plus quam cacumen emineat. Tritanum [*](trizianum DFS.) hoc genus vocatur bis conputabili inpendio taedioque .[*](Col. X 130. 139. 136. 139. 137. 138. Gargil. p. 169, 13–21.) <3> Cetera genera complura sunt: Cumanum sessile [*](sessili EC. at cfr. § 125. XV 56. XXXVII 22. Martial. III 47, 8.) folio, capite patulum; Aricinum altitudine non[*](non om.G.) excelsius [*](excelsus G.), folio numerosius quam[*](quam v. qm??? dS. quō GF. quoniam T. quo DES.) tenerius[*](tenerius ego. tenuius ll.v. cfr. § 173.); hoc utilissimum[*](inutilissimum dT.) existimatur, quia sub omnibus paene foliis fruticat cauliculis peculiaribus. Pompeianum procerius, caule ab radice tenui, intra[*](infra dT.) folia crassescit; rariora haec angustioraque, sed[*](sed (sede F) teneritas D2Fdv. sedeteritas r.) teneritas in dote est.[*](est D. si ll. G. fit v. ei J.) frigora[*](frigora d2v. figura d1. -ram r.) non tolerat, quibus etiam aluntur Bruttiani[*](britiani G. britanni dT.) praegrandes foliis, caule tenues, sapore acuti. Sabellico usque in admirationem crispa sunt folia, quorum crassitudo caulem ipsum extenuet, sed dulcissimi perhibentur ex omnibus. nuper subiere Lacuturnenses[*](Lacuturnenses U 410. -urreses DGF. -urres r v.a. D.) ex convalle[*](arina d.) Aricina[*](post Aricina in ll. v. a. D. legitur glossema: ubi quondam (quodam DF) fuit lacus turrisque quae (quae om.d) remanet. del. U 410.), capite praegrandes, folio innumeri, alii in orbem conlecti[*](conlecti ego. corre- ll. S. porre- v.), alii in latitudinem torosi; nec plus
ullis capitis post Tritianum[*](Tritianum C. trizi- DGFdS. triozi- E. trici- v.), cui pedale aliquando conspicitur , et[*](et om.d.) cyma nullis serior.[*](Athenaeus IX 9 p. 369c.) cuicumque autem[*](autem om.G.) generi pruinae plurimum suavitatis[*](an suauitati? cfr. § 182.) conferunt, at[*](at ego. et Ev. nec rS. sed coni. J. sectio D. an sectili vel sectis?) nisi obliquo vulnere defendatur medulla, plurimum nocent[*](nocent C. nocet ll. v. D. ad rem cfr. XVII 192.). semini destinati non secantur. est etiam[*](etiam Ev. iam rS.) sua gratia numquam plantae habitum[*](habitu v. a. G.)[*](almiridia DGF. adm- E.) excedentibus[*](excedentibus coni. S. excellent- ll. v. a. J.); ἁλμυρίδια vocant, quoniam nisi in maritumis non proveniunt[*](an proueniant?). aiunt[*](aiunt D2QSD. om. rv.) navigatione quoque longinqua virides adservari, si[*](adseruari si D1dTSS. -ari is G. -arin F1. -arint F2. -ari D2E. -asse Q. -antur v. (uiridibus) -atis C.) statim desecti[*](defecti G. directi E.) ita, ne humum adtingant, in cados olei quam proxime siccatos opturatosque condantur[*](conduntur GEBas.) omni spiritu excluso.[*](Col. XI 3, 23. Pallad. III 24, 6. Geop. XII 17, 1. (cfr. Th. H. II 4, 2). Martial. XIII 17. Apicius III 61.) sunt qui plantam in transferendo alga subdita pediculo nitrive[*](ni- triue D2dTS. nitruue r. nitroue (trito) v.) triti quod tribus digitis capiatur celeriorem ad mafuritatem fieri putent. sunt qui semen trifolii[*](semestri folii d.) nitrumque simul tritum adspergant foliis. nitrum in coquendo etiam viriditatem custodit, ut et[*](ut et ego. aut ll. v. ut in coni. Dal.) Apiciana coctura, oleo ac sale, priusquam coquantur, maceratis.[*](cfr. Pallad. II 14, 4. III 24, 12.—Diosc. II 142. (Col. XII 7, 1).) est inter herbas genus inserendi[*](inserendi Gv. -dis r.) praecisis germinibus caulis[*](caulis v. et caulis ll. S.) et in[*](et in dEv. in DS. et r.) medullam semine ex aliis addito. hoc et in cucumere silvestri. nec non olus[*](solus DF2. solius F1.) quoque silvestre est, triumpho[*](triumpho QS. trium foliorum ll. v.) divi Iuli carminibus praecipue iocisque militaribus celebratum; alternis quippe versibus exprobravere lapsana se vixisse aput Dyrrachium, praemiorum parsimoniam cavillantes. est autem id cyma silvestris .[*](Cato 6, 3.) Omnium in[*](in D2TSS. om. rv.) hortis rerum[*](hortis rerum ll.SS. hortensiorum v.) lautissima cura asparagis. de origine eorum e[*](e ego. om. ll. in v.) silvestribus corrudis[*](corrudis ego. curis ll. v.) abunde dictum[*](16, 173) et quomodo eas[*](eos v.) iuberet Cato in harundinetis[*](harundinetis v. -neis DF. arundineis r.) seri. est et aliud genus incultius asparago, mitius corruda, passim etiam in montibus nascens, refertis superioris Germaniae campis, non inficeto Ti. Caesaris dicto, herbam ibi quandam nasci simillimam asparago.[*](Col. XI 3, 43.) nam quod in Neside[*](eside DFd.) Campaniae insula sponte nascitur, longe optimum existimatur . hortensium[*](hortensiorum G.) seritur spongeis. est enim plurimae radicis altissimeque germinat. viret thyrso primum emicante , qui caulem[*](caulem v. caudem ll.) educens tempore ipso[*](ipso quo v. a. G.) fastigatur[*](fastigatur ego. -tus est ll. v. -tus G.) in toros striatos[*](striatos ego. -tus DFD. -tur rG. stringitur v.). potest et semine seri.
[*](Cato 161, 1. 2. (6, 4). 2. 3. 4.)Nihil diligentius comprehendit Cato, novissimumque libri est, ut appareat rem[*](rem ego. om. ll. v.) repentem[*](repentinam v.a.S. recentem D.) ac[*](ac DFdT.v. ag GE. hanc D.) noviciam[*](notitiam D. -iciam D2. nouiciam uiro curam v. a.D.) fuisse. locum subigi iubet umidum aut crassum, -semipedali undique intervallo seri, ne calcetur, praeterea ad lineam grana bina aut terna paxillo[*](au- tem rega paxillo G.) demitti[*](demitti dTEP. dim- r v.a.H.)—videlicet semine tum tantum serebantur —, id fieri secundum aequinoctium vernum , stercore satiari, crebro purgari, caveri ne cum herbis [*](herbal d Cato.) evellatur asparagus; primo anno stramento ab hieme protegi, vere aperiri, sariri, runcari, tertio incendi verno. quo maturius incensus est, hoc melius provenit[*](prouenire G.). itaque harundinetis maxime convenit, quae festinant incendi. sariri iubet[*](iubet id est d.) idem non antequam asparagus natus fuerit, ne
in sariendo radices vexentur. ex eo velli asparagum ab radice, nam si defringatur, stirpescere et intermori; velli, donec[*](dist. ego.) in semen eat—id autem maturescere ad ver[*](ad uer ll. v. ad autumnum Cato. an conici possit id autumno maturescere ac decerpi—, incendique?) —, incendique ac rursus, cum apparuerit asparagus, sariri ac stercorari, ac post annos VIII, cum iam vetus sit, digeri subacto[*](subacto solo v. a. S.) stercoratoque, tum spongeis seri singulorum pedum intervallo. quin et ovillo fimo nominatim uti, quoniam aliud herbas creet[*](herbas ereet DF. -basceret v. a. H. -besceret S.).[*](Col. XI 3, 43. Pallad.IV 9, 11. Martial. XIII 21.) nec quicquam postea temptatum utilius apparuit, nisi quod circa id. Feb. defosso semine acervati m[*](aceruatim H cum Dal. -atis ll. v.) parvulis scrobibus serunt, plurimum maceratum[*](macerato in Müller emend. 11135.) fimo. biennio[*](biennio Müller l. l. om ll. v. magis congruat cum Palladio serunt, per biennium ma- cerant fimo, dein.) dein nexis inter se radicibus spongeas factas post aequinoctium autumni disponunt pedalibus[*](pedalibus v. et (de DF) pedalibus ll.) intervallis, fertilitate in denos annos durante.[*](Diosc. II 151. Geop. XII 18, 2. cfr. Plin. XX 110.) nullum gratius his solum quam[*](dist. ego.) Ravennatium hortorum indicavimus. corrudam[*](et corrudam G.)[*](19, 54) —hunc enim intellego silvestrem asparagum, quem Graeci ὄρμινον[*](ὄρμινονS. orminum ll. v.μινονQ. hormenum H.ὅρμινονD cum U 410.) aut μυάκανθον[*](myacanthon v. -antum ll.δγακνθονQ.) vocant aliisque[*](aliisque DdSD. aliisoue F. aliisue rv.) nominibus—invenio nasci et arietis cornibus tunsis atque defossis.Poterant videri dicta omnia, quae in pretio sunt, ni restaret res maximi quaestus non sine pudore dicenda[*](dicenda Gdv. decidenda r.). certum est quippe carduos apud Carthaginem Magnam Cordubamque praecipue sestertium[*](sestertium GdEH. -tia rv.) sena milia e parvis[*](et paruis E. ut parcius G. ex iis aruis C.) reddere areis[*](areis Salm. eis ll. del. v.a.H.), quoniam portenta quoque terrarum in ganeam vertimus serimusque[*](seri- musque D2SD. que GFE. quae D1. om.dv.) etiam ea, quae refugiunt cunctae[*](cunctae D2D. conctae (-te d)dS. contiae D1F. consciae Gv. om.E.) quadripedes
.[*](Col. XI 3, 28. Pallad. IV 9, 1. Gargil. p. 150, 4–6.) carduos ergo duobus modis[*](modis serunt v. a. D.), autumno planta et semine ante nonas Martias, plantaeque ex eo disponuntur[*](deponuntur G.) ante id. Novemb. aut in[*](in Ev. ut r.) locis frigidis circa favonium. stercorantur etiam, si dis placet[*](displicet D2D.), laetiusque proveniunt. condiuntur [*](condiuntur DQC. -duntur rv.) quoque[*](quoque ll. S. que v. om.Q.) aceto melle diluto addita laseris radice et cumino[*](cumino ego e Gargilio. cumina Q. -ni ll. v.), ne quis dies sine carduo sit.[*](Col. XI 3, 14. 34. 29. Pallad. V 3, 4. II 14, 5. Col. X 373. 108. Diosc. II 169. Celsus IV 28. Gargil. p. 147, 7–10. Varro ap. Non. p. 12 M. 19. Geop. XII 27, 2.) Cetera in transcursu dici possunt. ocimum Parilibus[*](Parilibus v. paribus ll.) optime seri ferunt, quidam et autumno iubentque, cum in[*](in om. v.a.D.) hiemem[*](hie- mem DD. -men F. -me rv.) seratur, aceto semen[*](semen dv. semenque (quae F)r.) perfundi[*](perfunditur E.). eruca quoque et[*](et D2v. om. r.) nasturtium[*](masturtium Gd.) vel aestate vel hieme facillime nascuntur . eruca praecipue frigorum contemptrix diversae est quam lactuca naturae concitatrixque[*](contextrix G.) veneris. idcirco iungitur illi fere in cibis, ut[*](ut om.G.) nimio frigori par fervor inmixtus temperamentum aequet. nasturtium nomen accepit a narium[*](nasium E. nardo d.) tormento, et inde vigoris significatio proverbio usurpavit id vocabulum veluti torporem excitantis[*](excitantis dv. -atis DGF. excratis E.). in Arabia mirae amplitudinis dicitur gigni.
[*](Col. XI 3, 16. 38. Th. H. VII 5, 1. C. III 17, 1. V 6, 10. Pallad. IV 9, 13. Geop. XII 25, 1. (Non. p. 341 M. 26). Th. C. V 6, 10. Diosc. III 45. Pallad. IV 9, 14.) Ruta quoque seritur favonio et ab aequinoctio autumni. odit hiemem et umorem ac fimum, apricis gaudet ac siccis[*](ac siccis FdD. a siccis G. et siccis EQv.) terraque quam maxime lateraria, cinere vult nutriri . hic et semini miscetur, ut careat urucis[*](erucis GEv. a. S.). auctoritas
ei[*](ei QD. et DFdE. et et G. ei et S. etiam v.) peculiaris apud antiquos fiit[*](ei fuit v. a. S.). invenio mulsum[*](mulfum QS. multum Fd. muftum rv.) rutatum populo datum a Cornelio Cethego, in consulatu collega Quinti Flaminini[*](flamminini D. flāmmi d. flamini EQv. a. G. verba collega Quinti Flaminini spuria putavit U 411. fortasse collega delendum sit.), comitiis peractis. amicitia ei[*](ei dS. et r. e Q. est ei et v.) cum fico tanta, ut[*](tanta ut ego. cfr. Plinian. p. 33 not. (praeterea CFW Müller p. 19). tantum ll. S. in tantum ut v.) nusquam laetior proveniat[*](proueniat v. -nit ll. S.) quam sub hac arbore. seritur et[*](et om.dS.) surculo,[*](Th. C. I 4, 2. H. VII 2, 1. (cfr. Plin. XIX 120). Col. XI 3, 38.) melius in perforatam fabam indito, quae suco nutrit conprehendendo surculum. serit[*](serit S. seri GFE. seritur dv.) et se[*](a se v.) ipsa[*](ipsam E.), namque incurvato cacumine alicuius rami cum attigit terram, statim radicatur. eadem et ocimo natura, nisi quod difficilius arescit[*](arescit ll.TS. cfr. § 120. crescit v. at cfr. § 117. probavit U 412, verbis Theophr. VII 2, 1 parum accurate inspectis.) semen. ruta[*](se- men. ruta ego. sed durata ll. v.sed ruta D cum U 412. sed delata (rectius dilata) P e Colum., aliena tamen verba eadem —arescit ab hoc loco esse ratus.) runcatur non sine difficultate , pruritivis[*](pruritiuis H. -tus d. prorituus (prorat- F1) r. prouenientibus v. pruritu nascentibus U 412. an pruritu futuris (cfr. § 189 extr.) vel pruritus secutu- ris?) ulceribus, ni munitis manibus id fiat oleove defensis. condiuntur[*](condiuntur SD. cfr. XX 136. conduntur ll. G. con- ciduntur v.) autem et eius folia servanturque fasciculis.[*](Col. XI 3, 33. 34. Pallad. V 3, 2. Geop. XII 23, 2. Th. C. V 6, 7. H. II 4, 3. (cfr. Plin. XIX 124).) Ab aequinoctio verno seritur apium semine paulum in pila[*](pila v. pilato ll.) pulsato. crispius sic putant fieri aut si satum calcetur cylindro pedibusve. proprium ei, quod[*](quod GFEv. quidem d.) colorem mutat. honos[*](onus G.) in Achaia coronare victores sacri certaminis Nemeae.
[*](Col. XI 3, 37. Pallad. III 24, 9. (Varro de l. l. V 103).) Eodem tempore seritur menta planta vel, si nondum germinet[*](germinet G. -nat rv.), spongea[*](spongea om.GF.). non minus[*](non minus coni. H. minus ll. v. a. S. nimis P. an mire (falso scriptum min)?) haec umido gaudet.
aestate viret, hieme flavescit. genus[*](genus v. hoc genus ll.) eius silvestre mentastrum ; ex hoc[*](ex hoc ll. S. est, et hoc v.) propagatur[*](propagantur E.) ut[*](ut om.d.) vitis vel si inversi rami serantur. mentae nomen suavitas odoris[*](odoris om.Q.) apud Graecos mutavit [*](putauit Q.), cum alioqui[*](alioquin dv. a. G. alio G. ante Q.) mintha[*](qui mintha —) vocaretur, unde veteres nostri nomen[*](nomen de om.G.) declinaverunt[*](declinauerunt Qv. -erant FdEH. clinauerant G.); nunc autem coepit dici ἡδύοσμον.[*](nunc—ἡδύοσμονQS. om. ll. v.) grata tomento[*](grata tomento ego. grato mento (-toi F)FE. grato r Brot. grato menta v. cfr. Blümnneri technol. I p. 205.) mensas odore percurrit in rusticis dapibus. semel sata diutina aetate durat. congruit puleio, cuius natura in carnariis reflorescens saepius dicta est.[*](2, 108 18, 227) haec quoque servantur simili genere, mentam dico puleiumque et nepetam[*](neptam d. nepitam v. a. H.). condimentorum tamen[*](tam F. iam dD. tantum Müller emend. III 37.) omnium, quae[*](omniū quae U 413. omnia quae ll. omniumque v. omnium C. omniaque Müller l. l. omnia D.)[*](lacunam in- dicavit U 413, supplens medentur. malim amica sunt.) fastidiis..., cuminum amicissimum.[*](Th. C. II 12, 2. Pallad. III 24, 14. IV 9, 17. Diosc. III 62. (61). cfr. Plin. XX 159. 163.) nascitur[*](nasci- tur om.F.) in summa tellure vix haerens et[*](et in sublime om.F.) in sublime tendens in putribus et calidis maxime locis, medio serendum vere. alterum eius genus silvestre, quod[*](quod om.G.) rusticum vocant, alii Thebaicum , si tritum ex aqua potetur, in dolore stomachi prodest.[*](prodest v. om. ll. J.) in Carpetania nostri orbis[*](nostri orbis dEv. nigorbis F2. -bi G. gorbis F1.) maxime laudatur, alioqui Aethiopico Africoque palma est; quidam in hoc[*](in hoc (sc. genere) ego. hoc ll. S. huic v.) Aegyptium [*](aegyptio TS. sed cfr. XX 163.) praeferunt.[*](Col. XI 3, 36. Diosc. III 71. Th. H. VII 6, 3. IX 1, 3. 4. II 2, 1. C. I 4, 6.) Sed praecipue olusatrum[*](holus astrum E.) mirae naturae est. hipposelinum Graeci vocant, alii zmyrnium[*](zmyrnium FTS. zmir- d. zmur- Q. zmirnum G. smyrnium EB. -neum C.). e lacrima caulis[*](caulis QG. cautis ll. caudicis v.)
sui nascitur. seritur et radice. sucum eius qui colligunt, murrae saporem habere dicunt, auctorque est Theophrastus murra sata natum.[*](Col. XI 3, 36. 54. 55. (Th. H. I 3, 6. Geop. II 39, 9. Diosc. II 204). Pallad. X 13, 2. Th. H. VI 5, 2.) hipposelinum veteres praeceper unt[*](praeceperunt ego. -rant ll. v.) in locis incultis, lapidosis iuxta maceriam seri[*](seri om.F.)—nun et repastinato seritur et[*](et post Strack.) a favonio post aequinoctium autumnum —, quippe cum capparis quoque seratur sic,[*](sic ego. om. ll. v.) siccis maxime[*](rupisse E.), area ideo fossainclusa[*](ideo fossa inclufa ego e Colum. in defossum (-ssu v. a. Brot.) cauta (cauata v.) ll. v.) ripisque undique circumstructis lapide; alias evagatur[*](alias euagatur dv. alia seuatur GF. alia ser- uatur E.) per agros et cogit solum sterilescere. floret aestate, viret usque ad vergiliarum occasum, sabulosis familiarissimum. vitia eius, quod trans maria nascitur, diximus inter peregrinos frutices[*](frutices om.G.).[*](13,127)[*](cfr. Col. XII 51, 2. Diosc. III 59.) Peregrinum[*](peregrinum om.G.) et careum gentis suae nomine[*](no- men GE.) appellatum , culinis[*](in culinis Q.) principale[*](principalem dE.). in quacumque terra seri vult ratione eadem, qua olusatrum, laudatissimum tamen in Caria, proximum Phrygia.
[*](Diosc. III 51. (29). Col. IX 4, 2. 6. XI 3, 39. 40. X 233. Scribon. Larg. comp. 124. Col. XI 3, 57. Pallad. III 24, 2.) Ligusticum[*](ligusticum Qv. -tri cum ll.) silvestre est in Liguriae suae montibus ; seritur etiam[*](etiam GdTJ. om. rv. nec minus iam Q. iam S.) ubique. suavius sativum, sed sine viribus. panacem aliqui vocant. Crateuas apud Graecos cunilam bubulam eo nomine appellat, ceteri[*](ceteris d.) vero[*](uero QD. fere ll. v.) conyzam, id[*](conyza mides QF.) est cunilaginem, thymbram vero quae sit cunila[*](cunila v. cunicula ll. colnila Q.). haec aput nos habet vocabulum et aliud, satureia[*](satureia dQv. saturea F1. satu regia F2G. -ragia E.) dicta in condimentario [*](dist.ego.) genere. seritur menseFebruario. origano aemulo[*](aemulo GdE. -lu F1. -la F2Qv. cfr. Fels p.107.) nusquam utrumque additur, quippe similis effectus. sed cunilae Aegyptium origanum[*](origano d.) tantum praefertur.
[*](Col. XI 3, 16. 41. XII 8, 3. (X 124). Diosc. II 166. 205.) Peregrinum fruit et lepidium[*](lepidium B. -dum dE. lapidum r.). seritur a favonio, dein, cum[*](cum om.G.) fruticavit[*](fruticauit FG. -uerit v. fructificauit GE. -uerit d.), iuxta terrain praeciditur, tunc[*](tunc —) runcatur [*](dist. ego coll. Colum.) stercoraturque. per biennium[*](biennium om.G.) hoc postea, iisdem fruticibus, utuntur, si non saevitia hiemis ingruat[*](ingruat SD. ingrauat ll. v.), quando inpatientissimum est frigorum. exit et in cubitalem altitudinem , foliis lauri[*](lauri TS. lauribus ll. -inis v.), sed mollius[*](mollibus v. a. S.). usus eius non sine lacte.
[*](Col. VI 34, 1. Pallad. X 13, 3. Diosc. III 83. 84. 85. Pallad. X 13, 1. II 14, 5. (Geop. XII 10).)Git[*](git S coll. § 168 et ind. l. XX. gyt Q. gip GdE. gyp F. gith (vel gyt) v.) pistrinis[*](pistrinis Qv. -inus ll.), anesum[*](anesum QS. annesum GFE. -sium d. anisum v.) et anetum[*](anetum Q(F)v. anethum rC. cfr. XIII 123.) culinis et medicis nascuntur; sacopenium[*](sacopemum FQ.), quo laser adulteratur[*](quo laser adultera- tur QS. om. ll. v. cfr. § 40.), et ipsum in hortis quidem, sed medicinae[*](medicina FE.) tantum.
Sunt[*](dist. ego.) quaedam comitantia aliorum satus[*](satus ego. satus (satuus F) ut ll. v.); papaver namque cum brassica seritur ac porcillaca[*](porcillaca S coll. XIII 120. portilaca ll. portulaca v.), et eruca cum lactuca.[*](Diosc. IV 65. Col. X 314. Verg. Geo. I 212.) papaveris sativi[*](satiua G.) tria genera: candidum, cuius semen tostum in secunda mensa cum melle apud antiquos dabatur; hoc et panis rustici crustae inspergitur, adfuso ovo inhaerens, ubi inferiorem crustam apium gitque cereali [*](ceri- ali Fv. a. C.) sapore condiunt. alterum genus est papaveris nigrum, cuius scapo inciso[*](an capite inciso? cfr. not. ad XX 198.) lacteus sucus excipitur.[*](Th. H. IX 12, 4. Diosc. IV 64. Liv. I 54, 6. Val. Max. VII 4, 2.) tertium genus rhoean[*](rhoean S cum Salm. -am B. rhyan GFEv. thyran d.) vocant Graeci, id[*](id ll. v. aut delendum aut idem (vel et) seribendum videtur.) nostri erraticum; sponte quidem, sed in arvis cum hordeo maxime nascitur, erucae simile, cubitali altitudine, flore rufo et protinus deciduo, unde
et nomen a Graecis accepit. de reliquis generibus papaveris sponte nascentis dicemus in medicinae loco.[*](20, 198) fuisse autem in honore apud Romanos semper indicio est Tarquinius Superbus, qui legatis a filio missis decutiendo papavera in horto altissima sanguinarium illud responsum hac facti ambage[*](an tacita ambage? cfr. Liv.) reddidit.[*](Th. H. VII 1, 2. Pallad. III 24, 9. X 13, 3. Col. XI 3, 42. Celsus 11 33. Col. XI 3, 29. Pallad. XI 11, 2.) Rursus alio comitatu aequinoctio autumni[*](autumnali S. (-alis Q).) seruntur [*](seritur d.) coriandrum, anetum, atriplex, malva, lapathum[*](malua lapathum C. malua (maluae dv. mallie F) lapati FdEv. millie lapathi G. balafathyum Q.), caerefolium [*](caerefolium G. cerefol- Qv. a. B. caerepollum ll.), quod paederota Graeci vocant, et acerrimum sapore igneique[*](igneique v.a.B. igneque dE. ignique rQ. ignei Ven.) effectus ac saluberrimum corpori sinapi, nulla cultura, melius tamen planta tralata[*](translata T. relata Ev. a.G. om.Q.). quin e diverso vix est sato semel eo liberare locum, quoniam semen cadens[*](cadens dEv. can- dens GF. candidum Q.) protinus viret.[*](Col. XI 3, 29. Diosc. II 183. 185. Athenaeus IX 2 p. 367 a.) usus eius etiam pro pulmentario in patellis decocto, citra[*](contra d.) intellectum acrimoniae. cocuntur et folia, sicut reliquorum olerum. sunt autem trium generum: unum gracile, alterum simile rapi foliis, tertium erucae. semen optimum Aegyptium. Athenienses napy appellaverunt , alii thlaspi[*](thlaspi coni. H coll. XXVII 140 et Hesych. s. v.θλασπίς. thapsi ll. v. a. D.), alii saurion.
[*](Th. H. VI 7, 2. II 1, 3. C. I 4, 2. (Diosc. III 40. II 155. Geop. XII 35, 3). Th. H. VI 7, 5.) Serpyllo et sisymbrio montes plerique scatent, sicut Threciae[*](threciae SD. -cia Fd. thracia rv. in Thracia C.). itaque[*](itaque ego. utaque T. -quę Fd. utiqua G. utique EH. ubi aquae C.) deferunt ex his avulsos ramos seruntque , item Sicyone ex suis montibus et Athenis ex Hymetto. simili modo et[*](et dEv. om. r.) sisymbrium serunt. laetissimum nascitur in puteorum parietibus et circa piscinas ac stagna.
[*](Th. H. VI 2, 7. Col. II 10, 21. Pallad. III 5.) Reliqua sunt ferulacei generis, ceu feniculum anguibus, ut diximus, gratissimum, ad condienda plurima,[*](8, 99) cum inaruit, eique[*](cum inaruerit eique dv. a. G. cuminoque Q.an post inaruit intercidit utile?) perquam similis thapsia, de qua diximus inter externos frutices; deinde utilissima funibus[*](13,121) cannabis. seritur a favonio; quo densior est, eo tenerior [*](tenerior FEv. tenior G. tenuior dTH.cfr. § 140.). semen eius, cum est maturum, ab aequinoctio autumni destringitur[*](destringitur FTS. distr- r Bas. defr- v.) et sole aut vento aut fumo siccatur. ipsa cannabis vellitur post vindemiam ac lucubrationibus decorticata purgatur.[*](Grat. cyneg. 46.) optima Alabandica, plagarum praecipue usibus. tria eius ibi genera: inprobatur cortici proximum aut medullae; laudatissima[*](laudatissimum v. a. S.) est e medio quae mesa[*](mesa om.G.) vocatur[*](dist. v. a. Dal.). secunda Mylasea[*](secundam lasea GF.). quod ad proceritatem quidem attinet, Rosea agri Sabini arborum altitudinem aequat.[*](Col. XII 7, 4.) ferulae duo genera in peregrinis fruticibus diximus.[*](13, 123) semen eius in Italia cibus est; conditur quippe duratque in urceis vel anni spatio. duo ex ea[*](ex ea ego. ea ll. v. eius G. (genera sc. cibi. an olera?). verba duo - racemi spuria putavit U 416.) genera, caules et racemi. corymbian hanc vocant corymbosque quos condiunt.
[*](Th. C. V 7, 2. 1. H. II 4, 1. Pallad. V 3, 4. III 24, 7. Varro I 40, 2. Th. H. VIII 8, 5. C. V 15, 5. H. VIII 10, 1. VII 5. 4. Col. XI 3, 50.) Morbos hortensia quoque sentiunt sicut reliqua terra[*](terrae v. a. S. an deleandum est?) sata. namque et ocimum senectute degenerat[*](senectute de- generat J. senec degenerat (degerat F1) iuti (lute E) ll. se- necta degenerat G. se necat degeneratque rite v.) in serpyllum, et[*](et v. est et GFd. et—zmintham om.E.) sisymbrium in zmintham[*](zonnintam G. mentam Brot. calamintham v.), et ex semine brassicae vetere[*](uetere U 417 e Varr. ueteris ll. v. a. D.) rapa fiunt, atque invicem. et necatur cuminum αἱμοδώρῳ,[*](αἱμοδώρῳD. ab haemodoro S e Theophr. ab imo dorso ll. B. ab uno dorso Tv. a limodoro H.) nisi repurgetur; est autem unicaule,
radice bulbo simili, non nisi in[*](nisi in d2v. susi in d1. sun F1. sunt r.) gracili solo nascens. alius privatim cumini morbus scabies. et ocimum sub canis ortu pallescit. omnia vero accessu mulieris menstrualis flavescunt.[*](Th. H. VII 5, 4. Col. X 321. XI 3, 60. Geop. XII 7. Col. X 324. Pallad. I 35, 13.) bestiolarum quoque genera innascuntur, napis pulices, raphano urucae[*](uricae E. erucae d1v.a.S.) et vermiculi, item lactucis et oleri, utrisque[*](utriusque E. utrique QD.) hoc amplius limaces et cocleae, porro vero privata[*](priuatim v. a. S.) animalia, quae facillime stercore[*](stercore v. est stercore ll.) iniecto[*](iniectio F. (iniecto ster- core QS.)) capiuntur condentia in id se. ferro quoque[*](ferro quoque GFdQv. ferroque EDal.) non expedire tangi rutam, cunilam [*](cuniculam dQ.), mentam, ocimum auctor est Sabinus[*](sabinius FQ.) Tiro in libro κηπουρικῶν, quem Maecenati dicavit.[*](Col. X 322. Pallad. I 35, 8. Geop. XIII 10, 4.) Idem[*](item Ev. a.G.) contra formicas, non minimum hortorum exitium, si non sint rigui, remedium monstravit limum marinum aut cinerem obturandis[*](obturandis dEG. obdu- r. opturantis Q. -ratis v.) earum foraminibus. sed efficacissime heliotropio herba necantur. quidam et aquam diluto latere crudo inimicam his putant.[*](Th. H. VII 5, 4. Pallad. I 35, 8. 3. Geop. XII 7, 1. Col. XI 3, 61. 64. X 356. Geop. XII 7, 3. II 18, 1. Pallad. I 35, 16. (7. 3). Col. X 344. Pallad. I 35, 8 (ubi incenso pro infuso scribendum erit).) naporum medicina ervi aliquid[*](medicina erui aliquid S. -cina erutaliquid Q. -cinae riui aliquis d. -cinae sui aliquis GF. -cina est si aliquis E. -cinae sunt (-cina est G) siliquas v.) una seri, sicut olerum cicer; arcet enim[*](ima E.) urucas[*](uricas E. erucas d1v. a.S.). quo si omisso[*](misso Q. emisso T.) enatae sint[*](enatae sint dTJ. enata est in QS (del. in). anatae sint r. iam natae sint v.), remedio[*](remedio QD. -ium ll. v.) est absinthi sucus decocti inspersus vel[*](uel QS. om. ll. et v.) sedi; genus hoc herbae, quam alii[*](alii QD. om. ll. v.)ἀείζωον vocant[*](ἀείζωονS.αιζων. anzoum d. angoum r. angonen S. aizoum B. verba quam—uocant huc transposui; in ll.Qleguntur post sedi. spuria putavit U 418.), diximus. semen olerum si suco[*](18, 159)
eius madefactum seratur, olera nulli animalium obnoxia futura tradunt; in totum vero necari[*](necari QS. necat dTS. nec rv.) urucas[*](erucas d1Qv.a.S.), si palo inponantur in hortis ossa capitis ex equino genere, feminae[*](femina d1. -inina d2.) dumtaxat. adversus urucas[*](urycas E. erucas Qv.a.S.) et cancrum fluviatilem[*](flu- uiaticum QS.) in medio horto suspensum auxiliari narrant. sunt qui sanguineis virgis tangant ea, quae nolint[*](nolunt Qv.) iis[*](us F. his Qv.) obnoxia esse[*](esse om.QS.). infestant et culices riguos hortos[*](riguos ortos (hortos D)QD. hortos riguos E(?)v. riguos Gd. riguus F2. riguis F1.), praecipue si sint[*](sunt Q.) arbusculae aliquae . hi galbano accenso[*](accesso Q.) fugantur.[*](Th. H. VII 5, 5. 6.)Nam quod ad permutationem seminum attinet, quibusdam ex his firmitas maior est, ut coriandro, betae, porro, nasturtio, sinapi, erucae, cunilae et fere acribus; infirmiora autem[*](infirmiora autem om.d.) sunt atriplici, ocimo, cucurbitae, cucumi, et[*](dist. ego. coll. Theophr.) aestiva omnia hibernis magis; minime autem durat[*](minime autem durat ego. durant minime autem ll.v.) gethyum[*](getym GF. getium v.a.C.). sed ex his, quae sunt fortissima, nullum ultra quadrimatum utile est, dumtaxat serendo, culinis[*](culinis GFEP. cuniculis d. cunilis v. a.H.) et ultra tempestiva sunt.
[*](Th. C. II 5, 3. H. VII 5, 1. 2. (C.II 6, 3).) Peculiaris medicina raphano, betae, rutae, cunilae [*](cuniculae d.) in salsis aquis, quae et alioqui[*](et aliquibus d.) plurimum suavitati[*](suauitatis d.) et fertilitati conferunt. ceteris dulcium aquarum rigua prosunt . utilissimae ex his quae frigidissimae et quae potu suavissimae. minus utiles e stagno[*](utiles e stagno dv. utile est et agno (gano E)r.) et quas elices[*](eli- ces B. ilices ll. silices v.) inducunt , quoniam herbarum semina invehunt. praecipue tamen imbres alunt, nam et bestiolae innascentes necantur.
[*](Th. H. VII 5, 2. 3. Pallad. V 3, 4.) His[*](bestiolae.. necantur. his ll.v. scribendum fortasse bestiolas.. necant. hortis (cfr. in- dex libri) vel cunctis vel ceteris (cfr. Theophr.).) horae rigandi matutino[*](matutina v.a.S.) atque vespera,
ne infervescat aqua sole, ocimo[*](ocimo Ev. -mum rS.) tantum et meridie; nam[*](meridie. Nam SD. -dia- nam F. -diana rv.) etiam satum celerrime erumpere putant inter initia ferventi aqua aspersum. omnia autem tralata meliora grandioraque fiunt, maxime porri napique. in tralatione et medicina est, desinuntque sentire iniurias, ut gethyum, porrum, raphani, apium, lactucae, rapa, cucumis[*](cucuminis EVen.).[*](Th. H. VII 6, 1.-VII 2, 7. (Col. X 373. Diosc. II 140. 141).) omnia autem[*](autem om.d.) fere silvestria sunt et[*](fere siluestria sunt et ego. fere sunt et siluestria (et om.d) ll. siluestria fere sunt et v.) foliis minora et caulibus, suco acriora, sicut cunila, origanum, ruta. solum vero ex omnibus lapathum[*](laphatum Q. raphanum d.) silvestre melius[*](for- tasse sapore melius (εὐστομώτερονTheophr.). an utilius?). hoc in sativis[*](satiuis G. sata uis Q. satiuum ll. v.) rumix[*](rumix FQS. rumex rv.) vocatur, omnium[*](omniunm QS. om. ll. v.), quae seruntur[*](quae seruntur coll. Theophr. inserui eQ: fortissimum quae seruantur (seruntur S.). om. ll. v.) nascunturque[*](nascunturque (quae F)GEE. nasciturque d(?)v. del. S.), fortissimum; tradunt[*](tradunt dQS. traduntur GF. traditur Ev.) certe[*](certe om. v. a. G.) semel satum durare nec vinci umquam a [*](dist.ego.)terra[*](a terra ll. v. an aeternum maxime?), maxime iuxta aquas.[*](Diosc. ibid. (cfr. Plin. XX 231–233). Pallad. II 14, 3.—Th. H. VII 6, 1.) usus[*](aquas usus ego. aqua sucus Q. aquam usus ll.v. aquas sucus S. aquam sucus J.) eius cum tisana[*](cum tisana F(?)S. cuncti sana Q. cum tisata G. cuncti sata E. cum typsana d. cum ptisana v.) tantum in cibis; leniorem[*](leniorem ego. leuiorem ll.v.) gratioremque saporem praestat. silvestre [*](uncos ego posui; per- tinere videntur haec verba ad § 183 extr. post rapa, cucumis.) ad multa medicamina utile est.—(Adeoque nihil omisit cura, ut carmine quoque comprehensum[*](comprehensum v. prehensum (praeh- F) ll.) reperiam[*](reperi in E. repererim v.a.G.), fabis caprini fimi singulis cavatis, si porri, erucae, lactucae , apii, intubi, nasturtii semina inclusa serantur, mire provenire.—Quae sunt et[*](sunt et GFEG. sunt dTv.) silvestria, eadem sativis[*](satiuis U 419. in satiuis ll.v.) sicciora intelleguntur et acriora.)—[*](cfr. Plin. XV 106. (Th. C. VI 4, 1 sqq.). Th. H. I 12, 1. 2. C. VI 10, 1.) Namque et sucorum saporumque dicenda differentia est, vel maior in his quam[*](uel maior in his quam ll.v. in his sicut QU 420. uel maior in his sicut D.) in pomis. sunt autem acres cunilae[*](culnilae F1. cuniculae F2dDal. cunt Q.), origani, nasturti, sinapis, amari absinthi, centaurei; aquatiles cucumeris, cucurbitae, lactucae; acuti thymi[*](thymi Salm. tumi GdTQ. tami F2E. mi F1. tan- tum (vel tamen) v.a. H.) , cunilae[*](cunilae GEv. -le Q. cuniculae FdS. cunilaginis D cum U 421.); acuti et odorati apii, aneti, feniculi. salsus tantum e[*](e om.Q.) saporibus non nascitur; aliquando extra insidit pulveris modo, et cicerculis[*](cicerculis QSalm. circulis ll. v. a. H. (nascitur nisi in cicerculis, sed extrinsecus quasi puluis insidet [-itet Q] QS).) tantum.
[*](Diosc. III 51. 72. (Plin. XX 168. 174. 172). Diosc. III 79. Th. IX 11, 10.) Atque ut intellegatur vana ceu plerumque vitae persuasio, panax piperis saporem reddit et magis etiam siliquastrum, ob id piperitidis nomine accepto, libanotis odorem turis, zmyrnium[*](zmyrnium P. smyrna Q. -nium H. myrra ll. murra v.) murrae. de panace[*](panace dv. panice r.) abunde dictum [*](12, 127) est. libanotis locis putribus et macris ac roscidis seritur semine[*](semine om.Qv.a. B.). radicem habet olusatri, nihil ture differentem. usus eius post annum stomacho saluberrimus. quidam eam nomine alio rosmarinum appellant. Zmyrnium[*](zmyrnium S. -neum ll. Verc. smyr- nium v.) olus seritur iisdem locis murramque[*](myrrhaque S.) radice[*](radicem FSv. a. B.) resipit[*](resipet F. recipit Sv. a. B.).[*](Diosc. III 72. (79). Th. H. I 12, 1.) eadem et siliquastro satio. reliqua a ceteris et odore et sapore differunt , ut anetum, tantaque est[*](est omr.G.) diversitas atque vis, ut non solum aliud alio mutetur, sed etiam in totum auferatur. apio eximunt coqui[*](coqui ll. G. coci de QS. coctis v.) obsoniis acetum, eodem cellarii in saccis odorem vino[*](in uino QS.) gravem.
Et hactenus hortensia dicta sint, ciborum gratia dumtaxat . maximum quidem opus in iisdem naturae restat, quoniam proventus tantum adhuc summasque quasdam
tractavimus, vera autem cuiusque natura non nisi medico [*](medico dv. modico r.) effectu pernosci potest, opus ingens occultumque divinitatis et quo nullum reperiri possit maius. ne singulis id rebus contexeremus, iusta fecit ratio, cum ad alios medendi desideria pertinerent, longis[*](longis EG. longius rSv.) utriusque dilationibus futuris, si miscuissemus. nunc suis quaeque partibus constabunt poteruntque a volentibus iungi.Maximum hine opus naturae ordiemur et cibos suos homini narrabimus faterique cogemus ignota esse per quae vivat. nemo[*](nemo Ev. ne rT.an recte?) id parvum ac[*](ac GFEv. et d.) modicum existimaverit , nominum vilitate[*](uilitate Ev. utilitate r.) deceptus. pax secum[*](secum ll. v. simul C.) in his aut bellum naturae dicetur[*](dicetur G dv. diceretur r.) , odia amicitiaeque[*](amicitiaeque v. -tiaque ll. Brot.) rerum surdarum ac sensu carentium et, quo magis miremur, omnia ea hominum causa. quod Graeci sympathiam et antipathiam[*](et antipathiam P coll. XXXVII 59. omr. ll. v. a. S.) appellavere, quibus cuncta constant, ignes aquis restinguentibus [*](restringuentibus E.) , aquas[*](aquasTSH. aqua r. aquam v.) sole devorante, luna pariente, altero alterius iniuria deficiente sidere atque,[*](cfr. Plin. XXXVI 130. Geop. XV 1, 28.) ut a sublimioribus recedamus, ferrum ad se trahente magnete lapide et alio rursus abigente[*](ambiente d.) a sese, adamanta, rarum[*](adamanta rarum U 422 D. adamantarum T. -matarum ll. -manta S. -mantem v. (an adamanta, regiarum opum gaudium? cfr. XXXVII 55).) opum gaudium,
Infragilem[*](infragilem v. -ili ll.) omni cetera vi et invictum, sanguine hircino rumpente, quaeque alia in suis locis dicemus paria vel maiora miracula.[*](miracula coni. Dal. miratu dcum ras.TS. -ratus r. mira v. an potius introitus tantum uenia sit?) tantum venia sit a minimis, sed a salutaribus ordienti primumque ab hortensiis[*](hortensibus dv. a. H.).[*](Diosc. IV 152. 155. Th. H. IX 9, 4.) Cucumin silvestrem esse diximus, multo[*](non multo Q.) infra [*](19, 74) magnitudinem sativi[*](satiui scimus Q.). ex eo fit medicamentum, quod vocatur § quib; Q. § elaterium[*](flaterium d1. elacterium d2.), suco expresso[*](exseso Q.) semini[*](semine d. e sem- v. a. S.), cuius causa nisi maturius [*](maturius dE Qv. -rus r.) incidatur[*](indatur Q.), semen exilit oculorum etiam periculo. servatur autem decerptus una nocte, postero die inciditur harundine, semenque[*](semenque ego. semen quoque ll. v.) cinere conditur[*](conditur J. conciditur ll. conspergitur v.) ad coercendam[*](coerendam GF.) suci abundantiam, qui expressus suscipitur aqua caelesti atque subsidit, deinde sole cogitur in pastillos ad magnos mortalium usus, obscuritates et vitia oculorum[*](oculorum sanat genarumque v. a. S.), genarum ulcera. [*](Diosc. IV 152. Celsus IV 24. Th. H. IX 9, 4. Pl. iun. p. 71, 10.)tradunt hoc suco tactis radicibus vitium non attingi uvas ab avibus. radix autem ex aceto cocta podagris[*](podagricis SD.) inlinitur sucoque dentium dolori medetur, arida cum resina inpetiginem et scabiem quaeque[*](quaeque ll. J. quae G. quam v.) psoram et lichenas vocant, parotidas, panos sanat et cicatricibus colorem reddit, et foliorum sucus auribus surdis cum aceto instillatur.
[*](Th. H. IX 9, 4. 14, 1. Diosc. IV 155.) Elaterio tempestivus[*](elaterium tempestiuum v. a. H.) est autumno, nec ullum ex medicamentis longiore[*](longiore dv. -ori S. -or ex r.) aevo[*](euo GF.) durat. incipit a trimatu. si quis recentiore uti velit, pastillos in novo fictili igni lento in aceto domet. melius quo vetustius, fuitque iam[*](fuit quod iam dT.) cc annis servatum, ut[*](ut dEG. est rT. esse v.) auctor est Theophrastus, et usque[*](et usque Ev. eiusque r. sed usque Q.) ad
quinquagesimum[*](quinquagesimum annum QD.) lucernarum lumina[*](lumine GF.) extinguit. hoc enim veri experimentum est, si admotum, priusquam extinguat, scintillare sursum ac deorsum cogat. pallidum ac leve herbaceo ac scabro melius ac leniter amarum.Putant conceptus adiuvari adalligato semine, si terram non adtigerit, partus vero, si in arietis lana alligatum inscientis lumbis fuerit, ita ut protinus ab enixu[*](enixu dTSH. exinu GF. ex mura (muu E2)E. exitu G.) rapiatur extra domum. ipsum cucumin[*](hunc cucumi Q.) qui magnificant, nasci praecipuum [*](praecipue Q.) in Arabia, mox in Arcadia; Cyrenis[*](dein cyrenis (om. alii) QS. (mox Cyrenis, alii in Arcadia v. a. H.).) alii tradunt similem heliotropio cucumin[*](cucumin ego. cui dT. cuius rv.) inter folia et ramos provenire magnitudine nucis iuglandis, semen autem esse[*](semen, esse autem v. a. H. semina J.) ad speciem scorpionum[*](scorpionis v. a. H.) caudae reflexum[*](caudae reflexum S. gaudere flexus Q. cauda replexa ll. H. cauda reflexa v. caudae reflexaJ.), sed candidum[*](candidum S. -ditum Q. -dida rv.).[*](Diosc. IV 155.) aliqui etiam ab[*](ab GFE. ob d. ab eo v. del. S.) scorpione[*](scorpione ego. -onem GFdD. -onum Ev. -onium Dal.) cucumim vocant, efficacissimo[*](efficacissimum dv.a. S. -imum est Q.) contra scorpionum[*](scorpionum Ev. -nem r. -nis QS.)[*](dist. S.) ictus[*](ictum QS.) et semine et elaterio. est[*](est ego. et ll. v. om.QS.) ad purgandam[*](purgandam QS. -dum dTEv. -de r.) utrimque[*](utrimque QU 423. utrumque GF. utroque dTJ. utrique S. uterum Ev.) alvum[*](aluum dTQ1. aluom Q2S. aluos GF. aluosque Ev. [pro por- tione U 423. proporcionem Q. portione ll. v. a. D.) modus pro portione virium ab dimidio obolo ad solidum; copiosius necat. sic et contra phthiriasim bibitur et hydropicis. inlitum anginas et arterias cum melle aut[*](aut QS. et ll. v.) oleo vetere sanat.
[*](extr.: Diosc. IV 155 extr.) Multi hunc esse aput nos, qui anguinus vocetur , ab aliis erraticus, arbitrantur, quo decocto sparsa mures[*](mures (murus E) de eius medicina non Ev.a.H.) non adtingunt. iidem podagris eum et[*](eum et QS. cum et dT. cum rv.) articulariis[*](articulariis ego. -cularibus QS. -culis GF2d. -culusF1. -culi ETfH. -culorum v.)
morbis decoctum in aceto[*](aceto Qv. -tum ll.J.) inlinunt[*](inlinunt FQS(v). linunt G. illi-niunt r Brot.) praesentaneo remedio, lumborum vero dolores[*](dolores QS. -ore GFE. -ori dv.) seine sole siccato, dein trito, X??? XX[*](X???XX D. DXX Q. X.XX F. XXX r. XX.X Brot. triginta denariorum v.)[*](dist.S.) pondere in hemina aquae dato[*](aquae dato D. aqua dato Q. dato aquae (aque G) ll.v.) sanant[*](sanant GFED. sanat dQS. sanat et v.), tumores[*](tumores G. umores (hu- dv) ll. v.) subitos inlito cum lacte mulierum. purgat eas elaterium, sed[*](post suspiriosis videtur deesse potum vel fancibus inlitum (cfr. Diosc.) vel tale quid. ) gravidis abortum facit. suspiriosis prodest, morbo vero regio in nares coniectum. lentigines ac maculas e facie tollit in sole inlitum.[*](Gargil. p. 149, 6. 8. 5.) Multi eadem omnia sativis[*](satiuis cucumeribus QS.) adtribuunt, magni[*](magnum GFv. a. S.) etiam sine is momenti[*](in eis momentum v.a. S.). namque[*](nam Q.) et eorum semen quantum tres digiti adprehenderint[*](adprehenderunt Q.) cum[*](cum Qv. cum in ll.) cumino tritum potumque in vino tussientibus auxiliatur, et phreneticis in lacte mulieris , et dysintericis acetabuli mensura, purulenta autem[*](autem ll. v. aliqua Q.) expuentibus cum cumino pari pondere, et iocineris vitiis in aqua mulsa. urinam movet ex vino dulci, et in renium [*](renum dv.a.S.) dolore clysteribus simul cum cumino[*](cum cumino v. cumino GFE. cum uini d.) infunditur.
[*](Diosc. II 163. 162. Athenaeus II 77 p. 68c. Pl. iun. p. 21, 6. 75, 19. Gargil. p. 148, 6–8. 10–13. 14. 26. 149, 4. 3. 148, 9.) Ei, qui[*](ei qui dT. ei r. qui J. (Pepones qui v).) pepones vocantur, refrigerant maxime in cibo et emolliunt[*](molliunt Q.) alvum. caro eorum epiphoris oculorum aut[*](an trita radix? cfr. Gargil. et Pln. iun.) doloribus inponitur. radix sanat ulcera concreta in modum[*](an quae Graeci? cfr. Gargil.) favi, quae ceria[*](ceria QG. cerea ll. cerion B.) vocant. eadem concitat[*](concitat D. -itae S. contra Fdv. contrahit E(?)H cum B.) vomitiones ; siccatur, in farinam[*](farinam Dal. -ina ll. v. an uomitiones siccata et in farinam tunsa. datur? cfr. Diosc.) tunsa datur[*](thus addatur E.) quattuor obolis in
aqua mulsa, ita ut qui biberit quingentos[*](MD dT. quingentos rv.) passus postea ambulet. haec farina et in smegmata adicitur. cortex quoque vomitionem movet, faciem purgat. hoc et folia[*](et folia dv. et in folia r.) cuiuscumque sativi inlita. eadem cum melle et epinyctidas sanant, cum vino canis morsus, item multipedae[*](millepedae G. -dem v.); sepa[*](sepa dTB. sepe f. saepe r. spea Dal.) Graeci vocant, oblongam, pilosis pedibus, pecori praecipue nocivam; morsum tumor insequitur et putrescit locus. ipse[*](uncos ego posui; verba ad § 11 (post emolliunt aluum) videntur pertinere; cfr. Gargil.) cucumis odore defectum animi refovet[*](refouet QS.om.ll v.).—(Coctos deraso cortice ex oleo et aceto ac melle[*](oleo et aceto ac melle QS. oleo aceto et melle ll.v.) iucundiores esse certum est.)—[*](cfr. Diosc. II 158.) Cucurbita quoque silvestris invenitur, σομφὸς[*](σομφοςQv.cfr.index l. spongos ll.SH.) a Graecis appellata, intus[*](intus QS.om.ll.v.) inanis, unde et nomen, digitali crassitudine, non nisi in saxosis nascens. huius conmanducatae sucus stomacho admodum prodest.
[*](Diosc. IV 175.) Colocynthis[*](colicintis E.) vocatur alia, ipsa plena semine[*](semine QS.om.ll.v.), sed minor quam sativa. utilior pallida quam herbacea[*](quam herbacea FdTS. quam de eius (quando eius sunt v) medicinae herbacea Ev.). arefacta per se inanit alvum. infusa quoque clysteribus intestinorum omnibus vitiis medetur et renium[*](renum dv.a.S.) et lumborum et paralysi. eiecto semine aqua mulsa in ea[*](in eo S. (desideraveris in ea luto inlita, ut § 26. an in aqua mulsa ea?)) decoquitur ad dimidias; sic[*](sic del.H.) tutissimo[*](tutissimo FTH. -mi dE. -me S. tussienti v.) infunduntur oboli quattuor. prodest stomacho et[*](stomacho et ego. et stomacho ex dTS. et stomacho rv.) farinae aridae[*](farina arida S.) pilulis cum decocto melle sumptis. in morbo regio semina eius VII[*](VII S. uti E. uitii r. an VIIII? cfr. XXII 135. utiliter v.) sumuntur et protinus aqua mulsa. carnes eius cum absinthio ac sale[*](et sale dv.a.S.) dentium dolorem tollunt, sucus vero cum aceto calefactus
mobiles sistit. item spinae et lumborum ac coxendicum dolores, cum oleo si infricetur. praeterea, mirum dictu, semina eius, si fuerint pari numero, in linteo[*](in linteo S exQ (cuius semen pari numero in linteo ad- alligatum febribus perhiodicis liberat). om. ll. v. lacunan in- die. J.) adalligata febribus liberare[*](liberare S exQ. mederi d2TS.om. r. sanare v.) dicuntur, quas Graeci periodicas vocant.[*](Diosc. II 161. Gargil. p. 141, 1. Pl. iun. p. 26, 12. Gargil. p. 141, 20. 21. 10. 3. 5. 18.) sativae quoque derasae[*](derasae S. -se Q. rasae ll. v.) sucus tepefactus auribus medetur; caro eius interior sine semine clavis pedum et suppurationibus, quae[*](quas dT.) Graeci vocant ἀποστήματα. decoctae [*](ait.oc- tii Mata Q.) autem universae sucus dentium motus[*](motus v. modus Q. motū d. montis F. men- tis E.) stabilit et dolores inhibet; vinum cum ea fervefactum oculorum etiam impetus. folia eius cum recentibus cupressi contusa et inposita, ipsa[*](ipsa v. ipsae ll.) quoque tosta in argilla ac trita cum adipe anseris vulneribus medetur. nec non ramentis[*](recentis ego. cfr. Gargil. recens ll. J. om.Q. recentes v(S).) corticis recentis podagras refrigerat et ardores capitis, infantium maxime, et ignes sacros vel iisdem strigmentis[*](uel iisdem strigmentis S. uel isdem stricmentis Q. uelis (uel his T) destrigmentis dT. uelis destrigentis (destring- E) r. de strigmentis uel his (is) v.) inpositis vel seminibus. sucus ex strigmentis[*](strigmentus Q. trigmentes F.) inlitus cum rosaceo et aceto febrium ardores refrigerat. aridae cinis inpositus mire combusta sanat. Chrysippus medicus damnabat eas in cibis, sed omnium consensu stomacho utilissimae iudicantur et interaneorum vesicarumque exulcerationibus.[*](Diosc. II 134. Gargil. p. 173, 8. 5. 1–7.) Est et rapo vis medica. perniones[*](perniones Fdv. preniones Q. ptern- S. pulmones E.) fervens[*](feruens Qv. fer- uiens F. feruiens r.) inpositum sanat, item frigus pellit e piedibus. aqua decocti eius fervens podagris etiam frigidis medetur, et crudum tusum cum sale cuicumque vitio pedum. semen inlitum et potum[*](an inlitum uel potum?) in vino contra serpentes et toxica salutare esse proditur,
a multis vero antidoti[*](antidoti uim v. anti (ante F) dantium ll.) vim habere in vino et oleo. Democritus in totum ea[*](ea FEG. om.dT. eum v.) abdicavit in[*](in Ev. aF. ea a T. ab ea d.) cibis propter inflationes , Diocles magnis laudibus tulit, etiam venerem stimulari ab iis professus, item Dionysius, magisque si eruca condirentur; tosta quoque articulorum dolori[*](dolori dv. -ore r.) cum adipe prodesse[*](prodesse G. prodest ll. v. prosunt S.).[*](Diosc. II 135.) Silvestre rapum in arvis maxime nascitur, fruticosum , semine candido[*](an se- mine intus candido?cfr. Diosc.) , duplo maiore quam papaver[*](papaueris v. a. J.). hoc ad levigandam cutem in facie totoque corpore utuntur mixta[*](dist. H.)farina[*](farina H. urina ll. v.) pari mensura[*](mensura dG. marm (nam E) supra r. mensura. Nam ut supra diximus v.) ervi[*](erui v. herui F. herbi d. heui E.an erui uel?), hordei et tritici et lupini. radix ad omnia inutilis.
[*](Diosc. IV 122. II 136. Gargil. p. 172, 4–14.) Naporum duas differentias et in medicina Graeci servant. angulosis foliorum caulibus, flore aneti[*](flore aneti S coll. Diosc. et Gargil. floreant et ll.florentis B.), quod bunion vocant, purgationibus ferminarum et vesicae et urinae utile decoctum, potum ex aqua mulsa vel suci drachma; semen dysintericis tostum tritumque in aquae calidae[*](aquae calidae S e Gargil. aqua calida e FEv. aqua calida d.) cyathis quattuor. sed urinam inhibet, si non lini semen una bibatur. alterum genus buniada[*](buniada v. butinada Fd. put- E.) appellant, et raphano et rapo simile, seminis praeclari contra venena. ob id et in antidotis utuntur illo.
[*](Diosc. II 138. Gargil. p. 172, 12. 13.) Raphanum et silvestrem esse diximus. laudatissimus[*](laudatissimus H. -mum ll. v.)[*](19,80) in Arcadia, quamquam[*](in arca- dia quamquam dv. om. r.) et alibi nascitur, utilior urinae dumtaxat ciendae, cetero aestuosus[*](aestuosus S. estu- T. aestiuosus Fdv. a. B. D. esti- E. est et satiui usus B.). in Italia et armoraciam[*](armoraciam v (cfr. XIX 82). marmo- dT. marmorician r.) vocant.
[*](Diosc. II 137. Geop. XII 22, 8. 2. 3. 5. (XIII 9, 1. 8, 7). 6. 7. 9. Gargil. p. 134, 21. 1. Pl. iun. p. 110, 9. 101, 17. Gargil. p. 133, 8. 134, 22. 2. Nicander alex. 330. 430. 527. Gar- gil. p. 134, 3. (23). Pl. iun. p. 54, 19. (Marc. Emp. 28, 27).) Et sativi vero praeter ea, quae circa eos dicta sunt, stomachum purgant, pituitam extenuant,[*](19, 80. 85.86.) urinam[*](extenuant urinam dTv. -antur. Nam r.) concitant[*](4 inEv. a. H. verba ita perturbata sunt, ut post cetero legantr 309, 3 bilem—4 in uino, deinde 1 praeter ea quae—3 concitant, postremo 23 estiuosus—1 et satiui uero.), bilem detrahunt. praeterea cortices in vino[*](uino dQv. huno F. humo E.om.T.) decocti mane poti ad ternos cyathos conminuunt et eiciunt calculos. iidem in posca decocti contra serpentium morsus inlinuntur. ad tussim etiam mane ieiunis raphanos[*](raphanos ego. -nus ll. v.) prodest esse[*](esse ego. et dT.om. rv. (rafani tussientibus prosunt cybo ieiunis Q).) cum melle, semen eorum tostum ipsumque conmanducatum, adligato raphano[*](adligato ra- phano J. ad (om.E) illagarapona FE. alligaraphano d. ad lagonoponon B. de loco videtur desperandum esse.) aquam foliis eius decoctis bibere vel sucum ipsius cyathis binis contra phthiriases, phlegmoni[*](phleg- moni v. flegmini F2. flemini F1d. flagmini E.) ipsos inlinere tusos, livori vero recenti corticem cum melle, veternosis autem quam acerrimos mandere, semenque tostum, dein contritum cum melle suspiriosis. iidem et contra venena prosunt, cerastis[*](cerastis v (add. caeterum). ceratis Q. ceteraseis ll caetero G.) et[*](dist. S.) scorpionibus adversantur[*](aduersantur QS. -satur ll. v.)—vel ipso vel semine[*](an uel suco nel se- mine? cfr. Geop. XIII 8, 7.) infectis manibus inpune tractaveris[*](tractaueris QS. -tanis F. -tabis rG. -tabilibus v.), inpositoque raphano scorpiones moriuntur—, salutares et[*](salutares est Q.an sunt?) contra fungorum aut hyoscyami venena atque[*](adque Q. aeque Ev. a. S.), ut Nicander[*](menander dT.) tradit, et contra sanguinem tauri[*](sanguineni tauri QS. om. ll. v.). contra[*](contra D. et contra S. om. ll. v.) viscum quoque dari Apollodori duo iubent, sed Citieus[*](Ci- tieus Bas. cilleus ll. Scyllaeus v.) semen ex aqua tritum, Tarentinus[*](Tarentinus v. -num d. terrentinum r.) sucum. lienem item[*](an iidem?) extenuant, iocineri prosunt
et lumborum doloribus, hydropicis quoque ex aceto aut sinapi sumpti[*](sumpti Qv. exsumpti ll.) et lethargicis et comitialibus et melancholicis [*](et comitialibus et melancho- licis QS. om. ll. v.). Praxagoras[*](prexagoras E.) et iliosis dandos censet, Plistonicus et coeliacis. intestinorum etiam ulcera sanant ac purulenta praecordiorum, si cum melle edantur. quidam ad haec coquere eos luto[*](luto ego. in luto ll. v.) inlitos[*](inlitos (ill- dEv) ll. v. del. S. cfr. § 99.) malunt; sic et feminas purgari. ex aceto et[*](et ll. v. autem Q. autem et U 423. aut e D. aut S.) melle sumpti intestinorum animalia detrahunt, iidem[*](iidem S. idem QD. item rv.) ad tertias decocto[*](decoctum Q.) eorum poto[*](poto FEv. potu d. puto Q.) cum vino enterocelicis[*](enterocelicis (-coel- Q) QS. -celis ll. v.) prosunt; sanguinem quoque inutilem sic extrahunt .[*](Diosc. II 137. Hippocr. de m. mul. II 67. 78. Geop. XII 22, 4. 12. 4. 8. Gargil. p. 134, 4. 133, 5. 19. 7. Pl. iun. p. 75, 21. Hippocr. de diaeta II 25. 26. Celsus I 3.) Medius ad haec et sanguinem excreantibus[*](excruciantibus FE.) coctos dari iubet, et puerperis ad lactis copiam augendam, Hippocrates capitis mulierum defluvia perfricari[*](perfricari QS. fricari (-asi F) ll.v.) raphanis , et super umbilicum inponi contra tormenta volvae. reducunt et cicatrices[*](cicatrices (cec- Q)QS. -icem ll v.) ad colorem. semen quoque ex aqua inpositum sistit ulcera, quae phagedaenas[*](phagadaenas E. phanad-d. pa- gadenas Q.) vocant. Democritus venerem hoc cibo stimulari putat, ob id fortassis[*](et ideo fortasse Q.) voci nocere aliqui tradiderunt[*](tradunt Q.). folia, quae in oblongis[*](oblon- gins F.) dumtaxat nascuntur, excitare oculorum aciem dicuntur. ubi vero acrior raphani medicina admota sit, hysopum dari protinus[*](dari potius E1.) imperant[*](iubent T.); haec antipathia est. et aurium gravitati [*](ad aurium quoque grauitatem QS.) sucum raphani instillant[*](instillari Q.). nam vomituris summo cibo esse eos utilissimum est.[*](Th. H. IX 15, 5. (Athenaeus II 52 p. 58 d. e). Diosc. III 153. Gargil. p. 140, 1. Celsus IV 24. (31). PI. iun. p. 68, 18.) Pastinacae simile hibiscum, quod molochen agrian
vocant et aliqui πλειστολοχείαν,[*](πλειστολοχειαμQS. plistolochiam v. a. Dal. plistiolo- tiam FE. pistolaciam d.) ulceribus[*](uberibus E.), cartilagini et[*](cartilagini et ego. -gint F. -gini d2(cum ras.) TEv. -ginibus Q. -ginis et G.) ossibus[*](ossi- bus om.Q.) fractis medetur. folia eius ex aqua pota alvum solvunt; serpentes abigunt[*](an serpentes abigunt ex oleo et aceto inuncta? cfr. Diosc.), apium[*](apium S. appium Q. apum ll. v.), vesparum, crabronum ictibus inlita medentur. radicem eius ante solis ortum erutam involvunt lana coloris, quem nativum vocant, praeterea ovis, quae feminam peperit, strumisque vel suppuratis alligant. quidam ad hunc usum auro[*](aurora dT.) effodiendam censent cavendumque, ne terram adtingat. Celsus et podagris , quae sine tumore sint, radicem eius in vino decoctam inponi iubet[*](inbent FE.).[*](Gargil. p. 171, 20. Diosc. III 52. Pl. iun. p. 57, 10. Gargil. p. 171, 9. 10–13. Diphilus ap. Athen. IX 12 p. 371 b. Gargil. p. 171, 16. 18. 17. (172, 16–20).)