Naturalis Historia

Pliny, the Elder

Pliny, the Elder, creator; Mayhoff, Karl Friedrich Theodor, 1841-1914, editor

[*](Varro I 29, 2. Pallad. VI 4, 1.)<3> Aratione per traversum[*](trauersum d. trans- v. tracta uersum r.) iterata occatio sequitur [*](sequitur dv. seritur r.), ubi res poscit, crate vel rastro, et sato semine iteratur[*](iteratur Schneider ad Varr. I 29, 2 p. 325. iteratio ll. v.) haec quoque, ubi consuetudo patitur, crate contenta [*](contenta ll. Brot. dentata v.) vel tabula aratro adnexa—quod vocant lirare — operiente[*](operiente coni. Dal. -tes FTv. a. H. -tis r. del. D.) semina[*](semina ni operiantur quae ego. semina operianturque (quae d) ll. se- mina nnde v. operianturque semina unde D. dist. ego.); ni operiantur, quae primum appellata, deliratio est.[*](Verg. Georg. I 47.) quarto seri sulco Vergilius existimatur voluisse, cum dixit optimam esse segetem, quae bis soles[*](soles FdTJ. solem Ev. cfr. § 184.), bis frigora[*](figura E.) sensisset. spissius solum, sicut plerumque in Italia, quinto sulco seri melius est, in Tuscis vero nono. at[*](at Fdv. ad E.) fabam et viciam non proscisso serere sine damno conpendium operae est.

<4> Non omittemus unam etiamnum arandi rationem in transpadana[*](trapadana E.) Italia bellorum iniuria excogitatam. Salassi[*](Salassi v. salsasi ll.) cum subiectos Alpibus depopularentur agros, panicum miliumque iam excrescens temptavere. postquam respuebat natura, inararunt. at illae messes multiplicatae docuere quod nunc vocant artrare, id est aratrare, ut credo, tune dictum. hoc fit vel incipiente culmo, cum[*](cum iam ll. G. uel tum v.) iam se[*](se ego. si ll. v. is G.) ad[*](ad dTS. at F. aut Ev. del. G.) bina ternave emiserit folia. nec recens[*](recens dv. recesis F. recisis E.) subtrahemus exemplum in Treverico agro tertio ante hunc annum conpertum. nam cum hieme praegelida[*](praegelida v. -dae dE. pregelide F.) captae segetes essent, reseverunt etiam[*](etiam dTS. et scient r. an scili- cet? resarrientes v.) campos mense Martio uberrimasque messes habuerunt.

Nunc reliqua cultura tradetur per genera frugum.

[*](extr.: Col. II 11, 8. (1). 4. 7. Pallad.II 9,2.) Siliginem, far, triticum, semen, hordeum occato , sarito, runcato quibus dictum erit diebus. singulae[*](§ 240 sqq.) operae[*](operi d.) cuique generi in iugero sufficient. sarculatio induratam hiberno rigore soli tristitiam laxat temporibus[*](teporibus P.) vernis novosque soles admittit. qui sariet[*]( sarit d.), caveat ne frumenti radices[*](radicem d.) subfodiat. triticum, semen, hordeum, fabam bis sarire melius.[*](Col. II 11, 9. 6. (XI 3, 19). ib. 6. 5. 4.) runcatio, cum seges[*](seges dv. sex F. sexto E.) in articulum[*](articulū ego. -culo ll. v.) exiit[*](exiit euolsis ego. esse in molsis ll. est euul- sis v. esse incepit (-cipit J) euolsis (uolsis J) SJ. cfr. Colum. II 11, 9 et Plin. § 159. XVII 173. XIX 114; de mendo § 191 (p. 195, 17. 18).), evolsis inutilibus herbis, frugum radices vindicat segetemque discernit a caespite. leguminum cicer eadem quae far[*](far FEv. faba dT.) desiderat [*](dist. H coll. Colum. II 11, 6. 5.). faba runcari non gestit. quoniam evincit herbas lupinum , occatur[*](occatur F2S. uocatur F1E. runcatur dv.) tantum. milium et panicum[*](et panicum FEH. panicum dv.) occatur et saritur[*](seritur Ev. a. C. de singulari numero cfr. § 53 med.),

non iteratur, non runcatur. silicia[*](sicilia Ev. a. B. silicula B. siliqua coni. Dal.) et phasioli[*](phasioli S. fasi- FEv. fassi- d. fase- C.) occantur tantum .[*](Th. H. VIII 6, 6. Col. II 11, 3.) sunt genera terrae, quorum ubertas pectinari segetem in herba cogat—cratis[*](cratis dv. gratis r.) et hoc genus dentatae stilis ferreis —, eademque nihilominus et depascuntur. quae depasta sunt, sarculo iterum excitari necessarium. at in Bactris, Africa, Cyrenis[*](cyrene dv. a. S.) omnia haec supervacua[*](superuacua G. superi aqua d. -uae E. -ue F.) fecit indulgentia caeli, et a semente non nisi messibus[*](messibus dTH mens- r. nonis mensibus v.) in arva[*](arua coni. H coll. § 169. area Fd. aream TEv. a. S.) redeunt, quia siccitas coercet herbas, fruges nocturno tan- tum[*](tantum P. tectum ll. tactas v. a. S.) rore nutriens[*](nutriente D.).[*](Verg. Georg. I 71 sqq.) Vergilius alternis cessare arva suadet[*](suadet et hoc v. a. S. an suadet et?) — si patiantur ruris[*](ruris dv. ruri r.) spatia, utilissimum procul dubio est —; quod si neget condicio, far serendum, unde lupinum aut vicia aut faba sublata sint et quae terram faciant[*](faciant v. -iunt; ll. Brot.) laetiorem . inprimisque et hoc notandum, quaedam propter alia seri obiter, si[*](si ll. J. etsi S. sed v.) parum provenere[*](prouenere ut priore ego. prouenire ll. prouenire priori v. prouenirent (-niunt D) priore JD.) , ut priore diximus[*](17,56) volumine, ne eadem saepius dicantur; plurimum enim refert soli cuiusque ratio.

Civitas Africae in mediis harenis petentibus[*](patentibus E.) Syrtis Leptimque Magnam[*](Magnam G. magna ll. v.) vocatur Tacape, felici super omne miraculum riguo solo. ternis fere milibus passuum in omnem partem fons abundat, largus quidem, sed[*](sed v. sed et ll. S.) certis horarum spatiis dispensatur inter incolas. palmae ibi praegrandi[*](praegrandi v. pregnandi FE. prae- gnanti d.) subditur[*](subditus E.) olea, huic ficus, fico punica, illi[*](illi dv. illis r.) vitis, sub vite seritur frumentum, mox legumen, deinde olus, omnia eodem anno, omniaque aliena umbra aluntur. quaterna cubita eius soli in quadratum, nec ut a porrectis

metiantur digitis, sed in pugnum contractis, quaternis denariis venundantur. super omnia est bifera vite bis anno vindemiare. et nisi multiplici partu exinaniatur ubertas, pereant[*](pereat E. pereunt C.) luxuria singuli fructus[*](fructus v. fi ructus FE. fi rictus d.). nunc vero toto anno metitur aliquid, constatque fertilitati non occurrere[*](an succurrere?) homines. aquarum quoque differentia magna riguis. est in Narbonensi provincia nobilis fons Orgae nomine. in eo herbae nascuntur in tantum expetitae bubus, ut mersis capitibus totis eas quaerant. sed illas in aqua[*](aqua v. aquas ll.) nascentes certum est non nisi imbribus ali. ergo suam quisque terram aquamque noverit.

[*](cfr. Th. H. VIII 6, 3.) Si fuerit illa terra[*](tenera E.), quam appellavimus teneram,[*](17,36) poterit sublato hordeo seri milium[*](milium seri dv. a. S.) , eo condito rapae [*](rapae F2. rapa rH.), his sublatis hordeum rursus vel triticum, sicut in Campania, satisque talis terra aratur, cum saritur[*](saritur Strack. seritur ll. v. a. D.). alius ordo ut, ubi adoreum fuerit, cesset quattuor mensibus hibernis et vernam fabam recipiat[*](recipiat. ante ego. -pi ut aut ante Fd. -piat aut ante v. -pi (-piat H) ita ut ante EH.). ante hiemalem ne cesset. nimis pinguis alternari potest ita, ut frumento sublato legumen tertio seratur. gracilior et in[*](et in annum F2v. etiamnum dT. et an- num F1E.) annum tertium cesset[*](ne cesset v. nec exiet ll.). frumentum seri quidam vetant nisi in ea, quae[*](in ea quae F2dv. sin ea quae F1. sine aqua E.) proximo anno quieverit.

[*](Th. H. VIII 6, 4. Col. II 9, 15. Th. H. VIII 7, 2. Col. II 10, 5. XI 2, 85.) Maximam huius loci partem stercorationis optinet[*](optinet dv. optinet (-nent F2 ) et r.) ratio, de qua et priore diximus volumine. hoc tantum[*](17, 50)nemini[*](nemini inconpertum ego. cfr. XVII 30 (p. 73, 8). enim in conpessum (-ensum d) ll. unum (enim H) in confesso v. an nemini incon- fessum?) inconpertum est, nisi stercorato seri non oportere, quamquam et huic[*](huic ED. hic rv.) leges sunt propriae. milium, panicum,

rapa, napus[*](napos F2D.) nisi in stercorato ne[*](ne F1D. non F2dv. om.E.) seritor[*](seritor ego. -tur ll. Brot. -to D. serantur v.). non stercorato frumentum potius quam hordeum seritor[*](seritor ego. -tur d. -to rv.). item in novalibus , tametsi in illis fabam seri volunt, eandem ubicumque quam recentissime stercorato solo.[*](Col. II 15, 1. (Varro I 38, 1). cfr. Col. XI 2, 86. II 5, 1. 2. Pallad. X 1, 2. 3. Col. II 15, 2.) autumno aliquid saturus[*](dist. ego.) Septembri mense fimum in agro[*](in agro aceruet ego. inarguet ll. an inaceruet? in- aret v. inarcuet U 362.)acervet, post im- 5 brem utique. si verno[*](an sin uerno?) erit saturus[*](saturis E.) , per hiemem fimum disponat[*](disponat dv. -ant r.). iustum est vehes[*](uehes dB. ueges r.) XVIII iugero tribui, dispergere caveto[*](caueto ego. autem ll. v. cfr. Colum. II 5, 2. 15, 1.), priusquam ares[*](an in- ares? arescat v.a.J.). at[*](at FJ. aut rv.) iacto[*](iacto F2dTH. iactu E. iatu F1. iactato v.) semine, si haec omissa[*](omissa dv. commissa r.) sit stercoratio, sequens est, priusquam sarias[*](sarias J. -iat dTH. seriat F2E. at F1. serat v.), ut fimi[*](ut fimi (vel stercoris)—spargas ego. cfr. Colum. II 15, 2. Plin. XVII 50. 53. U 362.)ex aviariis seminis vice spargas ante[*](ante ll. v. auiarii H. tantum J.) pulverem[*](puluere J.).[*](Col. II 14, 8. 15, 2. Pallad. X 1, 3.) quod ut hanc quoque curam determinemus, iustum mense[*](iustum mense ego. iustum est ll. v. a. D. iustum est singu- lis mensibus coni. J.) singulas vehes[*](uehes dB. ueies r.) fimi redire[*](redire ego. denario ire ll. v. (dena prave iterato ex v. seq. denas). definire D. terdenis redire U 363.) in singulas pecudes minores, in maiores denas. nisi contingat hoc, male[*](male dv. mala r.) substravisse pecori colonum appareat. sunt qui optime stercorari putent sub diu retibus inclusa pecorum mansione. ager si non stercor etur[*](stercoretur ego. -ratur dEC. fuerit stercoratus (stercoratur F1) FfS.), alget; si nimium stercoratus est, aduritur, satiusque est id saepe quam supra modum facere. quo calidius solum est, eo minus addi stercoris ratio est.

[*](Th. H. VIII 11, 5. (Pallad. I 6, 12. Geop. II 16, 4). Col. II 9, 11. 13.) Semen optimum anniculum, bimum deterius,

trimum pessimum, ultra sterile[*](sterile F2V. -ilem r.); etenim[*](etenim ego e Theophr. cfr. Pliniana p. 39. et in imo FEv. et in uno dC. et D.) omnium definita generatio[*](genereratio v. a. D.) est. quod in ima area subsedit, ad semen reservandum est; id enim optimum, quoniam gravissimum, neque alio modo utilius discernitur[*](discernitur G. dispe- FE. dispergitur dTv. dispescitur J.). quae spica intervalla ta[*](interuallata J. -alla ll. D. per interualla v. an intus uana? cfr. Colum. II 9, 13.) semina[*](seminum D.) habebit, abicietur. optimum granum, quod rubet et dentibus fractum eundem habet colorem; deterius [*](deterius dv. om.FE.), cui plus intus albi est.[*](Th. H. VII 6, 2. (cfr. Col. II 8, 3. XI 2, 80).) certum terras alias plus[*](alia plus E.) seminis recipere, alias minus, religiosumque inde et[*](inde et ego. uidetur inde dT. inde rv. id et P.) primum [*](pessimum P.) colonis augurium, cum avidius accipiat: esurire creditur et comesse[*](comesse v. cum esse FE. cum messe d.) semen. sationem locis umidis celerius fieri ratio est, ne semen imbre putrescat; siccis serius, ut pluviae sequantur nec[*](nec F1ES. ne rv.) diu iacens atque non concipiens evanescat; itemque festinata satione densum spargi semen, quia tarde concipiat, serotina rarum, quia densitate nimia necetur[*](necetur Fv. nocetur r.).[*](Th. C. III 24, 1. 2. (cfr. Geop. 11 17. 19, 2).) artis quoque cuiusdam est aequaliter spargere. manus utique congruere debet cum gradu semperque cum dextro[*](dextro dv. dextrao r.) pede. fit[*](fit v. fit ll. D (relatum ad praecedentia).) quoque quorundam[*](quorundam quoque D.) occulta ratione, quod sors[*](fors v. fors ll. D.) genialis atque fecunda[*](fecunda v. pecuda ll.) est. non transferendum est[*](est ex F1dEv. esse ex F2D.) ex frigidis locis semen in calida, neque ex praecocibus in[*](in serotina v. om. ll. D. in hiberna J. cfr. XVII 79.)serotina nihilque[*](nihilque in F1dEv. in F2D. idque in G. quae in J.) in contrarium, ut[*](ut ego. om. ll. v.) praecepere[*](praecepere F2G. -cipere r. (praeripere quadam v).) quidam falsa diligentia.

[*](Col. XI 2, 75). Varro I 44, 1. Col. II 9, 1. 17. II 10, 8. 29. 19. 20. 35. 4. 15. 34. 33. 4. Varro I 44, 1. Col. XI 2, 75. I 9, 18.) Serere in iugera temperato[*](iugero temperati soli dv. a. H.) solo iustum est tritici

ant siliginis modios V, farris aut[*](aut (autem E1) feminis E.) seminis, quod frumenti genus ita appellamus, X, hordei VI, fabae quinta[*](quinta ll. J. cfr. Colum. II 10, 8. quintam partem v.) amplius quam tritici, viciae VII[*](VII ego e Colum. II 10, 29. XII ll. v.), ciceris et cicerculae[*](cicerculis E1.) et pisi III, lupini X, lentis[*](lentis paulo plus quam modius Colum.) III—sed hanc cum fimo arido seri volunt —, ervi[*](erui v Colum. II 10, 34. cfr. § 139.) VI, siliciae[*](sicilia E.) VI, passiolorum[*](passiolorum FdD. phasi- S. fassi- E. fasi- V. fase- C.) IIII, pabuli XX, milii, panici sextarios[*](sextarios VI dT.) IIII, pingui solo plus, gracili minus.[*](Col. II 9, 5. 6.) est et alia distinctio: in denso aut cretoso aut uliginoso tritici aut siliginis modios VI, in soluta terra et sicca[*](an sicca et macra uel laeta? cfr. Colum. II 9, 5.) et laeta IIII. macie[*](macie ego. macies F1dTEv. macrum F2D.) enim solum[*](soli v. a. D.), nisi rarum culmum habeat[*](habeat F2v. habet rS.), spicam minutam facit et inanem[*](inane E.); pinguia arva ex uno semine fruticem[*](feminif radice E. -nis radice fruticem v.) numerosum fundunt densamque segetem ex raro semine emittunt[*](emittunt v. om- ll.).[*](Cato 5, 4.) ergo inter quattuor et sex modios, pro natura[*](pro natura dv. ponatur a r.) soli[*](soli om.E.) quinta[*](quinta ll. (i. e. quinta parte. cfr. § 198 et Colum. II 9, 6). quinto J. alii quinque non v.) minus seri plusve[*](plusue dJ. pluresue rv.) praecipiunt ; item in consito aut clivoso[*](et clinoso dT.), ut[*](ut FdG. aut Ev.) in macro. hoc[*](huc B.) pertinet oraculum illud magno opere custodiendum: Segetem ne defrudes[*](defrudes S e Catone. -uges ll. v.). adiecit his Attius[*](iis (his S) attius dS. iis accius v. his artius F. insartius E.) in Praxidica[*](praxidica o. Ribbeck (mus. Rhen. 1886 p. 631). -co ll. v.), ut sereretur, cum luna esset in ariete, geminis, leone, libra, aquario, Zoroastres[*](Zoroastres v. cfr. XXXVII 157. 159. -tris FdD. -trius E.) sole scorpionis duodecim partes transgresso , cum luna esset in tauro.

[*](Hesiod. ἔργα κ. ἡμ. 384.) Sequitur huc dilata[*](delata E.) et maxima indigens cura de tempore fruges serendi[*](serendi F2v. seruendi F1. seruandi r.) quaestio magnaque ex parte ration i[*](rationi ego. -one ll. v.) siderum conexa; quamobrem sententias omnium in primis ad id pertinentes exponemus. Hesiodus, qui princeps [*](priceps F1. primus F2) hominum de agricultura praecepit[*](praecepit F2v. -cipit rS.) , unum tempus serendi tradidit a vergiliarum occasu. scribebat enim in Boeotia Helladis, ubi ita seri diximus.[*](Democritus ap. Geop. II 14, 4. (Th. C. III 23, 1. I 13, 4. Col. X 196 sqq.). Verg. Georg. I 219. 208–210. 227–229. (Col. II 8, 1).) inter diligentissimos convenit, ut in alitum quadripedumque genitura, esse[*](49) quosdam ad conceptum impetus et terrae. hoc[*](hos dv.a.H.) Graeci ita definiunt, cum sit calida et umida. Vergilius triticum et far a vergiliarum occasu seri iubet, hordeum inter aequinoctium autumni et brumam, viciam vero et[*](uero et FTD. uero rv.) passiolos[*](fassiolos E2. -iliolos E1. faseolos TC. phasio- S.) et lentem boote occidente. quo[*](quo F2v. que F1. qua r.) fit, ut horum siderum aliorumque exortus et occasus digerendi[*](digerendi B. direg-F1. dirig- rv.) sint in suos dies. [*](Col. II 8, 3. 4. Th. C. III 23, 1. Col. II 7, 2.)sunt qui et ante vergiliarum occasum seri iubeant, dumtaxat in arida terra calidisque provinciis; custodiri enim semen, corrumpente[*](non corrumpente coni. H. cfr. Schneider ad Colum. II 8, 4. 5. an a corrumpente?) umore, et a proximo imbre uno die erumpere; alii statim ab occasu vergiliarum—sequi imbres a septimo fere die —; aliqui in frigidis ab aequinoctio autumni, in calidis serius, ne ante hiemem luxurient .[*](Varro I 35, 2. Col. II 8, 2. Th. C. III 23, 2. Varro I 34, 1. Col. XI 2, 80.) inter omnes autem convenit circa brumam serendum non esse, magno argumento, quoniam hiberna semina, cum ante[*](ante dEv. ma- nente F.) brumam[*](bruma F2.) sata sint, septimo die erumpant; si post brumam, vix quadragesimo. sunt qui properent[*](properant E.) atque ita pronuntient, festinatam sementem saepe decipere, serotinam

semper. e contrario alii vel vere potius serendum quam malo autumno atque, ubi fuerit necesse, inter favonium et vernum aequinoctium.[*]((Col. II 10, 17. XI.2, 43. II 10, 9).) quidam omissa[*](omissa F2v. em- r.) caelesti[*](caelestis FE.) subtilitate[*](subtilitate F2dTBrot. sublitate F1. uilitate E. cura ut inutili v.) temporibus[*](temporis F2.) definiunt[*](definiunt F1dTv. deficiunt E. ferunt F2.): vere linum et avenam et papaver atque, uti nunc etiam[*](etiam Ev. om. r.) Transpadani servant[*](serunt F2.) , usque in[*](usque in quinque idus E. -quatribus v. a. G.) quinquatrus, fabam, siliginem Novembri[*](nouembri dv. -bre rD.) mense, far Septembri extremo usque in idus Octobres, alii post hunc diem in kal. Novembres. ita his nulla naturae cura est, illis nimia, et ideo caeca subtilitas, cum res geratur inter rusticos litterarumque expertes, non modo siderum.[*](Verg. Georg. I 51. (Col. I praef. 23).) et confitendum est caelo maxime constare ea, quippe Vergilio iubente praedisci ventos ante omnia ac siderum mores neque aliter quam navigantibus servari. spes ardua, inmensa[*](inmensa Fd. et inm- Ev. cfr. Pliniana p. 40 not.), misceri posse caelestem divinitatem inperitiae rusticae[*](rusticae TS. om. rv.), sed temptanda[*](tentanda G. templanda F. contempl- rv.)iam[*](iam ego. tam ll. G. tamen v.) grandi vitae emolumento. prius tamen sideralis difficultas, quam sensere etiam periti, subicienda contemplationi[*](contemplationi dv. -nis r.) est, quo deinde laetior mens discedat a caelo et facta[*](foeta F.) sentiat, quae futura praenosci non possint[*](possunt T.).

[*](Veget. IV 40.) Primum omnium dierum ipsorum annis solisque motus prope inexplicabilis ratio est, ad CCCLXV adiciente[*](adiciente anno D. adicient eam (etiam E) non ll. adiciunt etiamnum v.) anno intercalario[*](intercalarios v.a.J.) diei noctisque quadrantes. ita fit, ut tradi[*](credi E1.) non possint[*](posset F.) certa siderum tempora. accedit confessa[*](confusa E.) rerum obscuritas, nunc praecurrente nec paucis diebus tempestatum significatu[*](significatio E. -ione v.a. G.) , quod προχειμάζειν[*](prochimazin ll. G.) Graeci

vocant, nunc postveniente[*](postueniente dv. -tem r.), quod[*](quod Ev.om.r.)ἐπιχειμάζειν,[*](epichimazin ll.G.) et plerumque alias[*](alia FE.)celerius[*](celerius ego. ferius ll. citius v. prius D.cfr. § 298.), alias[*](alia FE.) tardius caeli[*](caelesti dTJ.) effectu ad terram deciduo: vulgo[*](unde uulgo dv.a.H.an inde uolgo?) serenitate reddita confectum sidus audimus . praeterea cum omnia haec statis[*](statutis E.) sideribus caeloque adfixis constent, interveniunt motus[*](motus man.Dal. motu ll.v.) stellarum, grandinum , imbrium[*](grandines imbres v.), et ipsi non levi effectu, ut docuimus,[*](152) turbantque conceptae spei ordinem. idque, ne[*](ne v.om. ll.) nobis tantum putemus accidere, et reliqua fallit animalia sagaciora circa hoc, ut quo vita eorum constet, aestivasque alites praeposteri[*](praeposteri G. -ere ll.v.a.C.) aut praeproperi[*](praeproperi G. -ere dv.a. C. propere E. prope F.) rigores necant[*](necant G. nec ante FEv. negante d.), hibernas aestus. [*](Verg. Georg. I 335.)ideo Vergilius errantium quoque siderum rationem ediscendam praecipit, admonens observandum frigidae Saturni stellae transitum. sunt qui certissimum veris indicium arbitrentur ob infirmitatem animalis papiliones[*](papiliones J. -onis dD (prouentum add. v).passionis papilionis r.). sed[*](sed ego. id ll.v.) eo[*](eo o.d.) ipso anno, cum commentaremur haec, notatum est, proventum eorum[*](eorum dv. quorum r.) ter repetito[*](terrae petito E.) frigore extinctum advenasque volucres a. d. VI. kal. Febr. spem veris adtulisse mox saevissima hieme conflictatas[*](conflictas d.). res anceps primum omnium a caelo peti legem, deinde eam argumentis esse quaerendam . super omnia est mundi convexitatis[*](conuexitatis F1dG. -itate F2D. -itas ETv.) terrarumque globi[*](globi Fldv. globo F2D. glob; E.) differentia, eodem sidere alio tempore aliis aperiente se gentibus, quo fit, ut causa eius non isdem diebus ubique valeat. addidere difficultatem et auctores diversis in locis observando, mox etiam in isdem diversa prodendo. tres autem fuere sectae, Chaldaea, Aegyptia, Graeca.[*](Sueton. lul. Caes. 40. Solin. 1, 45. Macrob. I 14, 14.) his

addidit quartam[*](quartam Tv. -tum FE.dednon constat.) apud nos Caesar dictator annos ad solis cursum[*](cursum Ev. circum r.) redigens singulos[*](fingulos v. figulo ll.) Sosigene[*](sozigine FE.) perito[*](perito v. -tos ll.) scientiae eius adhibito[*](adhibito v. -tos ll.); et ea ipsa ratio postea conperto[*](conperto v. -tum ll.) errore correcta est ita, ut[*](ut v.om.ll.) duodecim annis continuis non intercalaretur, quia coeperat ad[*](ad ego.om.ll. v.) sidera[*](sidus G.) annus[*](coeperant... annum vet. Dal.) morari, qui prius antecedebat [*](an tribus?). et Sosigenes[*](sozigines FE.) ipse trinis commentationibus—quamquam [*](quam—quam dTv. quandam r.) diligentior ceteris, non cessavit tamen addubitare ipse[*](dist. ego.) semet corrigendo—et[*](et ego.om.ll.v.an et alii?) auctores prodidere ea, quos praetexuimus volumini huic, raro ullius sententia[*](sententia dv. -tiae E. -tie F.) cum alio congruente. minus hoc in reliquis mirum, quos diversi excusaverint tractus.[*](exscripsit schol. Germ. p. 209, 12–16.) eorum[*](eorum F2dv. earum r.), qui in eadem regione dissedere [*](dissedere dLugd. dissidere rv.), unam discordiam ponemus exempli gratia: occasum matutinum vergiliarum Hesiodus—nam huius quoque nomine exstat astrologia—tradidit fieri, cum aequinoctium autumni conficeretur, Thales xxv die ab aequinoctio , Anaximander XXXI[*](XXXI schol.Germ. XI.XX F1E. XXIX dv. XXX F2D.), Euctemon XLIIIII Eudoxus[*](XLIIII Eudoxus Boeckh (üb.d.vierjahr. Sonnenkreise p. 86). om.ll.v.a.D.) XLVIII[*](dist.J. maximeque v.a.H.). nos sequimur observationem Caesaris maxime; haec erit Italiae ratio. dicemus autem[*](autem FES. tamen dv.) et aliorum placita, quoniam non unius[*](non in unius E.) terrae, sed totius naturae interpretes sumus, non auctoribus positis—id enim verbosum est[*](est om.d.) —, sed regionibus[*](regionibus Tv. leg- ll.). legentes tantum meminerint brevitatis gratia , cum Attica nominata fuerit, simul intellegere Cycladas insulas; cum Macedonia, Magnesiam, Threciam; cum Aegyptus, Phoenicen, Cyprum, Ciliciam; cum Boeotia, Locridem , Phocidem et finitimos semper tractus; cum Hellespontus

, Chersonesum[*](cersonensum dE.) et continentia usque Atho montem; cum Ionia, Asiam et insulas Asiae; cum Peloponnesus, Achaiam et[*](et om.d.) ad vesperam iacentes terras. Chaldaei Assyriam [*](chaldaicas siriam E. chaldei assiriam F1. chaldeam syriam F2.) et Babyloniam demonstrabunt. Africam, Hispanias, Gallias[*](gallicas E. -icos F.) sileri non erit mirum; nemo enim[*](enim ea F2D.) observavit[*](obseruabit FE.) in[*](in dEv.om.F1. ex F2D.) iis[*](his F2ES.om.F1.), qui proderet[*](proderent F2D.) siderum exortus. non tamen difficili ratione dinoscentur in illis quoque terris digestione circulorum , quam[*](quam Fdv. quia E.) in sexto volumine fecimus, qua cognatio[*](cognitio F2v.a.G.)[*](6, 212) caeli non gentium modo, verum urbium quoque singularum intellegitur.[*](Col. III 6, 4. (Eudoxus ap. Plin. II 130). —) ergo ex iis terris, quas nominavimus, sumpta convexitate circuli pertinentis ad quas quisque quaeret terras, iidem[*](iidem (idem F) erunt FdTS. ad (et ad C) earum Ev.) erunt siderum exortus per omnium circulorum pares umbras. indicandum et illud, tempestates ipsas cardines[*](cardines P. arbores ll. ardores v.a.S.) suos[*](suas d.) habere quadrinis annis, et easdem non magna diflerentia reverti ratione solis, octonis vero augeri easdem, centesima revolvente se luna.

[*](cfr. Theophr. de signis 1, 2.) Omnis autem ratio[*](aratio F1E.) observata est tribus modis, exortu siderum occasuque et ipsorum temporum cardinibus . exortus occasusque binis modis intelleguntur. aut enim adventu solis occultantur stellae et conspici desinunt aut eiusdem abscessu proferunt se, ut[*](ut ego. in ll.v.del.G.) emersum[*](hemersum F1E.) hoc melius quam exortum consuetudo dixisset et illud occultationem potius quam occasum.alio[*](alio B. ullo ll.) modo, quo die incipiunt apparere vel desinunt oriente sole aut occidente, matutini vespertinive cognominati, prout alteruter[*](alteruter TS. -utri r H. -utris v.) eorum mane vel crepusculo contingit[*](contingit dv. -igit r.). dodrantes horarum, cum minimum, intervalla ea desiderant[*](desiderant dv. -rat r.) ante solis ortum vel post

occasum, ut aspici possint. praeterea bis quaedam exoriuntur et occidunt, omnisque sermo de iis est stellis, quas adhaerere caelo diximus.

[*](2,7 sqq.)

Cardines[*](cardines FmD. cardo rv.) temporum quadripertita anni distinctione constant[*](constant F1mD. -tat rv.) per incrementa lucis. augetur haec a[*](a om.m.) bruma et aequatur[*](exaequatur dT.) noctibus verno aequinoctio diebus xc[*](diebus EC. in diebus Fmv. et in diebus dT.) horis[*](et horis m.)[*](an horis ternis?) tribus , dein superat noctes[*](noctes mv. nocte ll. noctem D cum U 364.) ad solstitium diebus XCIIII horis XII[*](lacunam cum Petavio S supplevit his: diebusque (fort. rursusque diebus) XCII horis XII. Brot. inseruit. diebus - XII post autumni. om.ll. v. inde usque ad equinoctium minuitur (om. autumni) m.);..... usque ad aequinoctium autumni, et tum aequata diei[*](diei ego.cfr.II 81.)[*](an ternis?) procedit[*](praecedit m.)nox ex eo[*](nox ex eo ego. ex eo ll.mv. nox Strack.) ad brumam diebus LXXXVIII[*](LXXXVIIII mv.a.H.) boris tribus—horae nunc in omni accessione aequinoctiales, non cuiuscumque[*](cuiusque Fm.) diei[*](diei dmv. dici r.), significantur[*](horae— significantur uncis inclusit D.) —, omnesque eae[*](eae v. heae m. ea ll.) differentiae fiunt in octavis[*](octauis in m.) partibus signorum[*](signorum dmBas. sigulorum E. singul- Fv.), bruma capricorni a. d. VII kal. Ian. fere, aequinoctium vernum arietis , solstitium cancri, alterumque aequinoctium librae, qui et ipsi dies raro non aliquos tempestatum significatus[*](significatos F2E.) habent. [*](cfr. schol. Germ. p. 209, 16.)rursus hi cardines singulis etiamnum articulis temporum dividuntur, per media omnes dierum spatia, quoniam inter solstitium et aequinoctium autumni fidiculae occasus autumnum inchoat die XLVI[*](XLVI???I m.), ab[*](ab m. at ab v. octaba F. octaua r. (OCT fort.natum ex iterato DIE vel ex XLVIOI: cfr.m).) aequinoctio eo ad brumam vergiliarum matutinus occasus hiemem die XLIIII[*](XLIIII P coll.II 125.XLIII II.mv. a.S.), inter brumam et aequinoctium die[*](die dmG. dies rv.) XLV flatus favoni vernum tempus, ab aequinoctio verno initium aestatis die XLVIII[*](XLVIII ll.mv. XLVII D coll.§§ 220. 222.)

vergiliarum exortus matutinus[*](exortu matutino EH.). nos incipiemus a sementibus frumenti, hoc est vergiliarum occasu matutino. nec deinde parvorum siderum mentione[*](mentionem F.) concidenda[*](concidenda dv. -endi r.) ratio est et difficultas rerum augenda, cum sidus vehemens Orionis isdem diebus longo decedat[*](decidat FdTD.) spatio.

[*](Col. XI 2, 74. cfr. Varro I 34, 1. Democrit. in Geop. II 14, 4.—Xenoph. oecon. 17, 2. —) Sementibus tempora plerique praesumunt et ab XI die autumnalis aequinoctii fruges serunt, novem[*](serunt nouem a ego. cfr. Pliniana p. 35. seruitio uenta F. -tio ueniente E. serunt adueniente dv. seri iubent a D.) a coronae exortu continuis diebus certo prope imbrium promisso , Xenophon non[*](non del.C.) antequam deus signum dederit. hoc Cicero noster[*](noster dconi. Dal.NRFE. N. R. T. nouembris v.a.D.) imbre fieri interpretatus est, cum sit[*](cum sit FEv. constituit dT.) vera ratio non prius serendi[*](serendum F2.) quam folia coeperint decidere . hoc ipso vergiliarum occasu[*](occasu om.d.) fieri putant aliqui a. d. III idus Novembris, ut diximus, servantque[*](seruantque dTH. seruantq??? F1. seruant quō E. serunt-q??? F2. seruant quoniam v.) id sidus[*](2, 125) etiam vestis institores, et est in caelo notatu facillimum. ergo ex occasu eius de hieme augurantur quibus est cura insidiandi, negotiatores[*](negotiatores ego. -oris ll.v.) avari. ita[*](auari ita (vel nam)ego. auaritia ll. G. -tiae v.) nubilo occasu pluviosam[*](pluuiosam F2mv. flu- r.) hiemem denuntiat, statimque augent lacernarum pretia; sereno asperam,et reliquarum vestium accendunt. sed ille indocilis caeli[*](caeli om.dT.) agricola hoc signum habeat inter suos vepres humumque suam aspiciens: cum folia viderit decidua [*](uiderit decidua v. decident (-dunt d) uiderit decidua F1 dES. decidere uiderit F2D.). sic iudicetur anni temperies, alibi tardius, alibi maturius . ita enim sentitur, ut caeli locique adficit natura, idque in hac ratione praecellit[*](praecellet F1ES.), quod eadem et in mundo publica est et unicuique loco peculiaris.[*](cfr. Plin. II 108. XIX 160.) miretur hoc qui

non meminerit ipso brumali die puleium in carnariis florere . adeo nihil occultum esse natura voluit. et[*](et del.F2.) serendi igitur hoc dedit signum. haec est vera interpretatio argumenta [*](argumenti E. -tum v.a.S.) naturae secum adferens, quippe sic terram[*](terra Ev.a.G.) peti suadet promittitque[*](promittique FE.) quandam stercoris vicem et contra rigores terram satusque[*](satusque dTv. statusque F2Dal. statuusquer. flatusque G.) operiri[*](operari FE.) a se nuntiat ac monet festinare.

[*](Varro I 34, 2. Col. XI 2, 85. II 10, 30. 29. Cic. de divin. I 9, 15 ex Arati diosem. 1050. cfr. Geop. XI 12, 2. Theophr. de sign. 4, 6. —) Varro in fabae utique satu[*](statu FE.) hanc observationem custodiri praecepit[*](praecipit dv.a.G.). alii plena luna serendam, lentim vero a vicesima quinta ad tricesimam, viciam quoque iisdem lunae diebus. ita demum sine limacibus fore[*](fieri d.). quidam pabuli causa sic iubent seri, seminis autem vere.

Est et alia manifestior ratio mirabiliore naturae providentia , in qua Ciceronis sententiam ipsius verbis subsignabimus [*](subsignabimus F2v. -auimus r.):

Iam vero semper viridis semperque gravata

Lentiscus triplici solita est grandescere fetu

Ter fruges fundens[*](fundes F1E.) tria tempora monstrat arandi[*](monstrat arandi dv. monstrata radi F1E. monstrari tradit F2.).

[*](Cato 38, 4. —)Ex his[*](is FD.) unum hoc erit idem et[*](idem etdel.F2.) lino ac papaveri[*](papaueri F2v. -eris r.) serendo[*](serendi E.). Cato de papavere ita tradit: Virgas et sarmenta, quae[*](quae F2dv. qua F1E.) tibi usioni[*](usioni H. osioni F1dT. cisioni E. usui F2. in satione v.) supererunt, in segete comburito. ubi eas combusseris, ibi papaver[*](papauer dv. -ere F1E. -erem F2.) serito. silvestre in miro usu est melle decoctum ad faucium remedia, visque somnifera etiam sativo. et hactenus de hiberna semente.