Ex Ponto
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- hic ego praesentes inter numerarer amicos,
- mitia ius urbis [*](verbis vel si nobis ius corr. Itali) si modo fata darent,
- quaeque mihi sola capitur nunc mente voluptas,
- tunc oculis etiam percipienda foret,
- non ita caelitibus visum est, et forsitan aequis;
- nam quid me poenae causa negata iuvet?
- mente tamen, quae sola loco non exulat, utar,
- praetextam fasces aspiciamque tuos.
- haec modo te populo reddentem iura videbit,
- et se secreto [*](secretis correxi, cf. v.31) finget adesse tuis .
- nunc longi reditus hastae supponere lustri
- credet, et exacta cuncta locare fide:
- nunc facere in medio facundum verba senatu,
- publica quaerentem quid petat utilitas:
- nunc pro Caesaribus superis decernere grates,
- albave opimorum colla ferire boum.
- atque utinam, cum iam fueris potiora precatus,
- ut mihi placetur principis ira roges!
- surgat ad hanc vocem plena pius ignis ab ara,
- detque bonum voto lucidus omen apex.