Ex Ponto
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- illa. confiteor, sic essem luce superbus,
- ut caperet fastus vix domus ulla meos:
- dumque latus sancti cingit tibi turba senatus,
- consulis ante pedes ire iuberer eques;
- et quamquam cuperem semper tibi proximus esse,
- gauderem lateris non habuisse locum,
- nec querulus, turba quamvis eliderer, essem:
- sed foret a populo tum mihi dulce premi,
- aspicerem gaudens, quantus foret agminis ordo,
- densaque quam longum turba teneret iter,
- quoque magis noris, quam me vulgaria tangant,
- spectarem, qualis purpura te tegeret.
- signa quoque in sella nossem formata curuli
- et totum Numidae sculptile dentis opus.
- at cum Tarpeias esses deductus in arces,
- dum caderet iussu victima sacra tuo,
- me quoque secreto grates sibi magnus agentem
- audisset media qui sedet aede deus;
- turaque mente magis plena quam lance dedissem,
- ter quater imperii laetus honore tui.