Ex Ponto
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- nil adeo fortuna gravis miserabile fecit,
- ut minuant nulla gaudia parte malum.
- ecce domo patriaque carens oculisque meorum,
- naufragus in Getici litoris actus aquas,
- qua tamen inveni vultum diffundere causa
- possim, [*](possem) fortunae nec meminisse meae.
- nam mihi, cum fulva solus [*](solus tristis) spatiarer harena,
- visa est a tergo pinna dedisse sonum.
- respicio, nec erat corpus, quod cernere possem,
- verba tamen sunt haec aure recepta mea:
- ‘en ego laetarum venio tibi nuntia rerum
- Fama, per inmensas aere lapsa vias.
- consule Pompeio, quo non tibi carior alter,
- candidus et felix proximus annus erit.
- dixit, et ut laeto Pontum rumore replevit,
- ad gentes alias hinc dea vertit iter.