Ex Ponto
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- huc quoque venisti, pax est ubi tempore nullo,
- et coit adstrictis barbarus Hister aquis?
- quae tibi causa viae, nisi uti mala nostra videres?
- quae sunt, si nescis, invidiosa tibi.
- tu mihi dictasti iuvenalia carmina primus:
- apposui senis te duce quinque pedes,
- nec me Maeonio consurgere carmine nec me
- dicere magnorum passus es acta ducum,
- forsitan exiguas, aliquas tamen, arcus et ignes [*](ignis)
- ingenii vires comminuere mei.
- namque ego dum canto tua regna tuaeque parentis
- in nullum mea mens grande vacavit opus,
- nec satis hoc fuerat, stulto [*](stultus) quoque carmine feci,
- Artibus ut posses non rudis esse meis.
- pro quibus exilium misero est mihi reddita merces,
- id quoque in extremis et sine pace locis.
- at non Chionides Eumolpus in Orphea talis,
- in Phryga nec Satyrum talis Olympus erat,
- praemia nec Chiron ab Achille talia cepit,
- Pythagoraeque ferunt non nocuisse Numam.