Ex Ponto

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. grata tua est igitur pietas, ignoscimus illis,
  2. qui cum Fortuna terga dedere fugae,
  3. cum feriant unum, non unum fulmina terrent,
  4. iunctaque percusso turba pavere solet:
  5. cumque dedit paries venturae signa ruinae,
  6. sollicito vacuus fit locus ille metu.
  7. quis non e timidis aegri contagia vitat,
  8. vicinum metuens ne trahat inde malum?
  9. me quoque amicorum nimio terrore metuque,
  10. non odio, quidam destituere mei.
  11. non illis pietas, non officiosa voluntas
  12. defuit: adversos extimuere deos.
  13. utque magis cauti possunt timidique videri,
  14. sic appellari non meruere mali.
  15. aut [*](aut ut vel at vel et) meus excusat caros ita candor amicos,
  16. utque habeant de me crimina nulla,
  17. favet, sint hi contenti venia, iactentque [*](sientque vel signentque vel fugiantque corr. Korn) licebit
  18. purgari factum me quoque teste suum.
  19. pars estis pauci melior, qui rebus in artis
  20. ferre mihi nullam turpe putastis opem.