Ex Ponto

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. cumque ego deficiam, nec possim ducere currum,
  2. fac tu sustineas debile sola iugum.
  3. ad medicum specto venis fugientibus aeger:
  4. ultima pars animae dum mihi restat, ades;
  5. quodque ego praestarem, si te magis ipse valerem,
  6. id mihi, cum valeas fortius ipsa, refer.
  7. exigit hoc socialis amor foedusque maritum:
  8. moribus hoc, coniunx, exigis ipsa tuis.
  9. hoc domui debes, de qua censeris, ut illam
  10. non magis officiis quam probitate colas,
  11. cuncta licet facias, nisi eris laudabilis uxor,
  12. non poterit credi Marcia culta tibi.
  13. nec sumus indigni: nec, si vis vera fateri,
  14. debetur meritis gratia nulla meis.
  15. redditur illa quidem grandi cum faenore nobis,
  16. nec te, si cupiat, laedere rumor habet,
  17. sed tamen hoc factis adiunge prioribus unum,
  18. pro nostris ut sis ambitiosa malis.
  19. ut minus infesta iaceam regione labora,
  20. clauda nec officii pars erit ulla tui.