Ex Ponto

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. quicquid ages igitur, scaena spectabere magna,
  2. et pia non paucis [*](parvis) testibus uxor eris.
  3. crede mihi, quotiens laudaris carmine nostro,
  4. qui legit has laudes, an mereare rogat,
  5. utque favere reor plures virtutibus istis,
  6. sic tua non paucae carpere facta volent.
  7. quarum tu praesta ne livor dicere possit
  8. haec est pro miseri lenta salute viri.
  9. cumque ego deficiam, nec possim ducere currum,
  10. fac tu sustineas debile sola iugum.
  11. ad medicum specto venis fugientibus aeger:
  12. ultima pars animae dum mihi restat, ades;
  13. quodque ego praestarem, si te magis ipse valerem,
  14. id mihi, cum valeas fortius ipsa, refer.
  15. exigit hoc socialis amor foedusque maritum:
  16. moribus hoc, coniunx, exigis ipsa tuis.
  17. hoc domui debes, de qua censeris, ut illam
  18. non magis officiis quam probitate colas,
  19. cuncta licet facias, nisi eris laudabilis uxor,
  20. non poterit credi Marcia culta tibi.