Ex Ponto
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- ad vatem vates orantia brachia tendo,
- terra sit exiliis ut tua fida meis.
- non ego caede nocens in Ponti litora veni,
- mixtave sunt nostra dira venena manu:
- nec mea subiecta convicta est gemma tabella
- mendacem linis imposuisse notam.
- nec quicquam, quod lege vetor committere, feci:
- est tamen his gravior noxa fatenda mihi.
- neve roges, quae sit, stultam conscripsimus [*](quae (quam) scripsimus) Artem;
- innocuas nobis haec vetat esse manus.
- ecquid praeterea peccarim, quaerere noli,
- ut lateat [*](pateat corr. σ ) sola culpa sub Arte mea.
- quicquid id est, habuit moderatam vindicis iram,
- qui nisi natalem nil mihi dempsit humum,
- hac quoniam careo, tua nunc vicinia praestet,
- inviso possim tutus ut esse loco.
- Ecquid ab impressae cognoscis imagine cerae
- haec tibi Nasonem scribere verba. Macer?
- auctorisque sui si non est anulus index,
- cognitane est nostra littera facta manu?