Ex Ponto

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. quis [*](quis Heinsius quae vel quem (que) obruent (-et)) non horruerit tacitam [*](faciti) quoque Caesaris iram?
  2. addita sunt poenis aspera verba meis.
  3. fit fuga temporibus levior . proiectus in aequor
  4. Arcturum subii Pleiadumque minas,
  5. saepe solent hiemen placidam sentire carinae:
  6. non Ithacae puppi saevior unda fuit.
  7. recta fides comitum poterat mala nostra levare:
  8. ditata est spoliis perfida turba meis.
  9. mitius exilium faciunt loca: tristior ista
  10. terra sub ambobus non iacet ulla polis.
  11. est aliquid patriis vicinum finibus esse:
  12. ultima me tellus, ultimus orbis habet.
  13. praestat et exulibus pacem tua laurea. Caesar:
  14. Pontica finitimo terra sub hoste iacet.
  15. tempus in agrorum cultu consumere dulce est:
  16. non patitur verti barbarus hostis humum.
  17. temperie caeli corpusque animusque iuvatur:
  18. frigore perpetuo Sarmatis ora riget.