Ex Ponto
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- non ego laudandus, sed sunt tua pectora, lacte
- et non calcata candidiora nive:
- mirarisque alios, cum sis mirabilis ipse,
- nec lateant artes eloquiumque tuum.
- te iuvenum princeps, cui dat Germania nomen,
- participem studii Caesar habere solet.
- tu comes antiquus, tu primis iunctus ab annis
- ingenio mores aequiperante places.
- te dicente prius fit protinus impetus illi:
- teque habet elicias qui sua verba tuis.
- cum tu desisti mortaliaque ora quierunt
- tectaque non longa continuere mora,
- surgit Iuleo iuvenis cognomine dignus,
- qualis ab Eois Lucifer ortus aquis.
- dumque silens adstat, status est vultusque diserti,
- spemque decens doctae vocis amictus [*](amicus corr. Heinsius) habet,
- mox, ubi pulsa mora est atque os caeleste solutum,
- hoc superos iures more solere loqui,
- atque "haec est " dicas "facundia principe digna
- "eloquio tantum nobilitatis inest.