Ex Ponto

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. nec vires adimit Veneris damnosa voluptas:
  2. non solet in maestos illa venire toros.
  3. unda locusque nocent et causa valentior istis,
  4. anxietas animi, quae mihi semper adest.
  5. haec nisi tu pariter simili cum fratre levares,
  6. vix mens tristitiae nostra tulisset onus.
  7. vos estis fracto tellus non dura phaselo,
  8. quamque negant multi, vos mihi fertis opem.
  9. ferte, precor, semper, quia semper egebimus illa,
  10. Caesaris offensum dum mihi numen erit.
  11. qui meritam nobis minuat, non finiat, iram,
  12. suppliciter vestros quisque rogate deos.
  1. Huc quoque Caesarei pervenit fama triumphi,
  2. languida quo fessi vix venit aura Noti.
  3. nil fore dulce mihi Scythica regione putavi:
  4. iam minus hic odio est, quam fuit ante, locus.
  5. tandem aliquid pulsa curarum nube serenum
  6. vidi, fortunae verba dedique meae.
  7. nolit ut ulla [*](noluit illa) mihi contingere gaudia Caesar,
  8. velle potest cuivis haec tamen una dari.