Tristia

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. sic habites terras et te desideret aether,
  2. sic ad pacta tibi sidera tardus eas—
  3. parce, precor, minimamque tuo de fulmine partem
  4. deme! satis poenae, quod superabit, erit.
  5. ira quidem moderata tua est, vitamque dedisti,
  6. nec mihi ius civis nec mihi nomen abest,
  7. nec mea concessa est aliis fortuna, nec exul
  8. edicti verbis nominor ipse tui.
  9. omniaque haec timui, quia me meruisse videbam [*](quoniam videbar);
  10. sed tua peccato lenior ira meo est.
  11. arva relegatum iussisti visere Ponti,
  12. et Scythicum profuga scindere puppe fretum,
  13. iussus ad Euxini deformia litora veni
  14. aequoris—haec gelido terra sub axe iacet—
  15. nec me tam cruciat numquam sine frigore caelum,
  16. glaebaque canenti semper obusta gelu,
  17. nesciaque [*](que quam) est vocis quod barbara lingua Latinae,
  18. Graecaque quod Getico victa [*](vincta vel iuncta) loquella sono est,
  19. quam quod finitimo cinctus premor undique Marte,[*](finitima . . morte)
  20. vixque brevis tutum [*](tutos) murus ab hoste facit.