Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- di, quos experior nimium constanter iniquos,
- participes irae quos deus unus habet,
- exstimulate, precor, cessantia fata meique
- interitus clausas esse vetate fores!
- Haec mea si casu miraris epistula quare
- alterius digitis scripta sit,
- aeger eram. aeger in extremis ignoti partibus orbis,
- incertusque meae paene salutis eram.
- quem mihi nunc animum dira regione iacenti
- inter Sauromatas esse Getasque putes?
- nec caelum patior, nec aquis adsuevimus istis,
- terraque nescio quo
- non placet ipsa modo. non domus apta satis, non hic cibus utilis aegro,
- nullus, Apollinea qui levet arte malum,
- non qui soletur, non qui labentia tarde
- tempora narrando fallat, amicus adest.
- lassus in extremis iaceo populisque locisque,
- et subit adfecto nunc mihi, quicquid abest.