Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- optavi, peteres caelestia sidera tarde,
- parsque fui turbae parva precantis idem,
- et pia tura dedi pro te, cumque omnibus unus
- ipse quoque adiuvi publica vota meis.
- quid referam libros, illos quoque, crimina nostra,
- mille locis plenos nominis esse tui?
- inspice maius opus, quod adhuc sine fine tenetur,[*](tenetur reliqui)
- in non credendos corpora versa modos:
- invenies vestri praeconia nominis illic,
- invenies animi pignora multa mei.
- non tua carminibus maior fit gloria, nec quo,
- ut maior fiat, crescere possit, habet,
- fama Iovi superest : tamen hunc sua facta referri
- et se materiam carminis esse iuvat,
- cumque Gigantei memorantur proelia belli,
- credibile est laetum laudibus esse suis.
- te celebrant alii, quanto decet ore, tuasque
- ingenio laudes uberiore canunt:
- sed tamen, ut fuso taurorum sanguine centum,
- sic capitur minimo turis honore deus.