Tristia

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. candidus a salibus suffusis felle refugi:
  2. nulla venenato littera mixta ioco est.
  3. inter tot populi, tot scriptis, milia nostri,
  4. quem mea Calliope laeserit, unus ero.
  5. non igitur nostris ullum gaudere Quiritem
  6. auguror, at multos indoluisse malis;
  7. nec mihi credibile est, quemquam insultasse iacenti
  8. gratia candori si qua relata meo est.
  9. his, precor, atque aliis possint tua numina flecti,
  10. o pater, o patriae cura salusque tuae!
  11. non ut in Ausoniam redeam, nisi forsitan olim,
  12. cum longo poenae tempore victus eris;
  13. tutius exilium pauloque quietius oro,
  14. ut par delicto sit mea poena suo.
  1. ‘Missus in hanc venio timide liber exulis urbem:
  2. da placidam fesso, lector amice, manum;
  3. neve reformida, ne sim tibi forte pudori:
  4. nullus in hac charta versus amare docet.
  5. haec domini fortuna mei est, ut debeat illam
  6. infelix nullis dissimulare iocis,