Tristia

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. ecquid ab hac omnes rigide summovimus Arte,
  2. quas stola contingi vittaque sumpta vetat?
  3. at matrona potest alienis artibus uti, quodque [*]( quoque)
  4. trahat, quamvis non doceatur, habet.
  5. nil igitur matrona legat, quia carmine ab omni
  6. ad delinquendum doctior esse potest.
  7. quodcumque attigerit, siqua est studiosa sinistri,
  8. ad vitium mores instruet inde suos.
  9. sumpserit Annales—nihil est hirsutius illis—
  10. facta sit unde parens Ilia, nempe leget,
  11. sumpserit Aeneadum genetrix ubi prima, requiret,
  12. Aeneadum genetrix unde sit alma Venus.
  13. persequar inferius, modo si licet ordine ferri,
  14. posse nocere animis carminis omne genus.
  15. non tamen idcirco crimen liber omnis habebit :
  16. nil prodest, quod non laedere possit idem.
  17. igne quid utilius? siquis tamen urere tecta
  18. comparat, audaces instruit igne manus.
  19. eripit interdum, modo dat medicina salutem,
  20. quaeque iuvet, monstrat, quaeque sit herba nocens.