Tristia

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. cepimus . ingenio est poena reperta meo.
  2. si saperem, doctas odissem iure sorores,
  3. numina cultori perniciosa suo.
  4. at nunc—tanta meo comes est insania morbo—
  5. saxa malum refero rursus ad ista [*](icta: ista σ ) pedem :
  6. scilicet ut victus repetit gladiator harenam,
  7. et redit in tumidas naufraga puppis aquas,
  8. forsitan ut quondam Teuthrantia regna tenenti,
  9. sic mihi res eadem vulnus opemque feret,
  10. Musaque, quam movit, motam quoque leniet iram;
  11. exorant magnos carmina saepe deos.
  12. ipse quoque Ausonias Caesar matresque nurusque
  13. carmina turrigerae dicere iussit Opi.
  14. iusserat et Phoebo dici, quo tempore ludos
  15. fecit, quos aetas aspicit una semel.
  16. his precor exemplis tua nunc, mitissime Caesar,
  17. fiat ab ingenio mollior ira meo.
  18. illa quidem iusta est, nec me meruisse negabo—
  19. non adeo nostro fugit ab ore pudor—
  20. sed nisi peccassem, quid tu concedere posses?