Tristia

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. fluctibus hic tumidus, nubibus ille minax.
  2. inter utrumque fremunt inmani murmure venti.
  3. nescit, cui domino pareat, unda maris.
  4. nam modo purpureo vires capit Eurus ab ortu,
  5. nunc Zephyrus sero vespere missus adest,
  6. nunc sicca gelidus Boreas bacchatur ab Arcto,
  7. nunc Notus adversa proelia fronte gerit.
  8. rector in incerto est nec quid fugiatve petatve
  9. invenit: ambiguis ars stupet ipsa malis,
  10. scilicet occidimus, nec spes est ulla salutis,
  11. dumque loquor, vultus obruit unda meos.
  12. opprimet hanc animam fluctus, frustraque precanti
  13. ore necaturas accipiemus aquas,
  14. at pia nil aliud quam me dolet exule coniunx:
  15. hoc unum nostri scitque gemitque mali.
  16. nescit in inmenso iactari corpora ponto,