Fasti
Ovid
Ovid. Ovid's Fasti. Frazer, James George, Sir, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press, William Heinemann, Ltd., 1931.
- occurrat tacito ne levis umbra sibi.
- cumque manus puras fontana perluit unda,
- vertitur et nigras accipit ante fabas
- aversusque iacit; sed dum iacit, ‘haec ego mitto,
- his’ inquit redimo meque meosque fabis.
- hoc novies dicit nec respicit: umbra putatur
- colligere et nullo terga vidente sequi.
- rursus aquam tangit Temesaeaque concrepat aera
- et rogat, ut tectis exeat umbra suis.
- cum dixit novies Manes exite paterni,
- respicit et pure sacra peracta putat.
- dicta sit unde dies, quae nominis extet origo,
- me fugit: ex aliquo est invenienda deo.
- Pleiade nate, mone, virga venerande potenti:
- saepe tibi est Stygii regia visa Iovis,
- venit adoratus Caducifer, accipe causam
- nominis: ex ipso est cognita causa deo.
- Romulus ut tumulo fraternas condidit umbras,
- et male veloci iusta soluta Remo,
- Faustulus infelix et passis Acca capillis