Fasti

Ovid

Ovid. Ovid's Fasti. Frazer, James George, Sir, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press, William Heinemann, Ltd., 1931.

  1. luxuriant animi, corporaque ipsa vigent.”
  2. talia dicentem tacitus mirabar, at illa
  3. ius tibi discendi, si qua requiris ait.
  4. dic, dea, respondi ludorum quae sit origo.
  5. vix bene desieram, rettulit illa mihi:
  6. ‘cetera luxuriae nondum instrumenta vigebant,
  7. aut pecus aut latam dives habebat humum;
  8. hinc etiam locuples, hinc ipsa pecunia dicta est.
  9. sed iam de vetito quisque parabat opes:
  10. venerat in morem populi depascere saltus,
  11. idque diu licuit, poenaque nulla fuit.
  12. vindice servabat nullo sua publica volgus;
  13. iamque in privato pascere inertis erat.
  14. plebis ad aediles perducta licentia talis
  15. Publicios: animus defuit ante viris.
  16. rem populus recipit, multam subiere nocentes:
  17. vindicibus laudi publica cura fuit.
  18. multa data est ex parte mihi, magnoque favore
  19. victores ludos instituere novos.
  20. parte locant clivum, qui tunc erat ardua rupes: