Fasti
Ovid
Ovid. Ovid's Fasti. Frazer, James George, Sir, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press, William Heinemann, Ltd., 1931.
- damnosis vires ignibus aura dabat,
- factum abiit, monumenta manent; nam dicere certa
- nunc quoque lex volpem Carseolana vetat;
- utque luat poenas gens haec Cerialibus ardet,
- quoque modo segetes perdidit, ipsa perit.’ [*](20. FN)
- Proxima cum veniet terras visura patentes
- Memnonis in roseis lutea mater equis,
- de duce lanigeri pecoris, qui prodidit Hellen,
- sol abit: egresso victima maior adest.
- vacca sit an taurus, non est cognoscere promptum:
- pars prior apparet, posteriora latent.
- seu tamen est taurus sive est hoc femina signum,
- Iunone invita munus amoris habet. [*](21. G PAR — NP)
- Nox abiit, oriturque Aurora. Parilia 1 poscor:
- non poscor frustra, si favet alma Pales,
- alma Pales, faveas pastoria sacra canenti,
- prosequor officio si tua festa meo.
- certe ego de vitulo cinerem stipulasque fabalis
- saepe tuli plena, februa casta, manu:
- certe ego transilui positas ter in ordine flammas,