Fasti
Ovid
Ovid. Ovid's Fasti. Frazer, James George, Sir, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press, William Heinemann, Ltd., 1931.
- non pudet herbosum dixi ‘posuisse moretum
- in dominae mensis, an sua causa subest?’
- ‘lacte mero veteres usi narrantur et herbis,
- sponte sua si quas terra ferebat’ ait.
- ‘candidus elisae miscetur caseus herbae,
- cognoscat priscos ut dea prisca cibos.’ [*](5. G NON LVNI)
- Postera cum caelo motis Pallantias astris
- fulserit, et niveos Luna levarit equos,
- qui dicet ‘quondam sacrata est colle Quirini
- hac Fortuna die Publica,’ verus erit. [*](6. HNP LVDI 7. AN LVDI 8. BN LVDI 9- CN LVDI)
- Tertia lux (memini) ludis erat, ac mihi quidam
- spectanti senior continuusque loco
- haec ait ‘illa dies, Libycis qua Caesar in oris
- perfida magnanimi contudit arma Iubae.